Bieg terminu do złożenia wniosku o uzasadnienia wyroku przez oskarżonego pozbawionego wolności (art. 422 § 2a k.p.k.)

Art. 422 § 2a k.p.k. stanowi, że jedynie dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i – pomimo złożenia wniosku o doprowadzenie go na termin rozprawy, na którym ogłoszono wyrok – nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, termin wymieniony w § 1 biegnie od daty doręczenia mu odpisu wyroku, a nie daty jego ogłoszenia. Wymienione warunki doręczenia oskarżonemu wyroku i liczenia od tego momentu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku na piśmie wymagają w świetle wykładni literalnej art. 422 § 2a k.p.k. – kumulatywnego spełnienia. W przypadku, w którym którykolwiek z nich nie zostanie spełniony, bieg terminu do wystąpienia z takim wnioskiem rozpoczyna się, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 422 § 1 k.p.k., od ogłoszenia w wyroku. Termin do złożenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem na piśmie rozpoczyna się od dnia ogłoszenia wyroku dla oskarżonego nieobecnego przy tym i to zarówno pozostającego na wolności jaki i pozbawionego wolności, jeżeli nie wnosił o doprowadzenie go na rozprawę, a był poinformowany o możności złożenia tego wniosku oraz o skutkach zaniechania.

Postanowienie SN z dnia 24 października 2024 r., IV KZ 30/24

Standard: 83403 (pełna treść orzeczenia)

Jak stanowi przepis art. 422 § 2a k.p.k., jedynie dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i – pomimo złożenia wniosku o doprowadzenie go na termin rozprawy, na którym ogłoszono wyrok – nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, termin wymieniony w § 1 biegnie od daty doręczenia mu odpisu wyroku, a nie od daty jego ogłoszenia. Termin do złożenia wniosku o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego i doręczenie stronie jego odpisu wraz z wyrokiem, jest terminem zawitym, co oznacza, że dokonanie czynności procesowej po jego upływie nie wywołuje skutków prawnych.

Postanowienie SN z dnia 29 września 2022 r., I KZ 54/22

Standard: 83405 (pełna treść orzeczenia)

Oskarżony pozbawiony wolności, który nie został doprowadzony na ogłoszenie wyroku, znajduje się w takiej sytuacji, jakby nie miał obrońcy, co powoduje konieczność doręczenia mu wyroku z urzędu (art. 422 § 2 k.p.k.) i otwiera siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia.

Postanowienie SN z dnia 3 lutego 2012 r., V KZ 1/12

Standard: 17669 (pełna treść orzeczenia)

Z treści art. 422 § 2 k.p.k. wynika, że w przypadku, gdy oskarżony ma obrońcę z wyboru, zarówno obecność obrońcy przy ogłaszaniu wyroku sądu odwoławczego jak i nieobecność obrońcy, który został zawiadomiony o terminie publikacji powoduje, że dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie był obecny przy ogłaszaniu wyroku, 7-dniowy termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku (art. 457 § 2 k.p.k.), jak i termin wskazany w art. 524 § 1 zdanie 2 k.p.k., biegnie od daty ogłoszenia wyroku. Zasada sformułowana w art. 422 § 2 k.p.k. ma zastosowanie zarówno w postępowaniu odwoławczym (por. art. 458 k.p.k.) jak i w postępowaniu kasacyjnym (por. art. 518 w zw. z art. 458 k.p.k.).

Postanowienie SN z dnia 2 lutego 2012 r., II KZ 2/12

Standard: 17668 (pełna treść orzeczenia)

W toku postępowania odwoławczego skazany korzystał z obrońcy wyznaczonego z urzędu. Obowiązki takiego obrońcy wygasają z chwilą uprawomocnienia się postępowania, w którym został ustanowiony (art. 84 § 2 k.p.k.). Zatem z chwilą ogłoszenia wyroku Sądu odwoławczego obrońca z urzędu nie był zobowiązany do podejmowania jakichkolwiek czynności w imieniu i na rzecz oskarżonego. Termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu odwoławczego „otwiera” się dla osób uprawnionych dopiero po ogłoszeniu wyroku (złożenie wniosku przed ogłoszeniem wyroku jest bezskuteczne), a to oznacza, że dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie był obecny na ogłoszeniu wyroku Sądu odwoławczego i nie posiadał ustanowionego z wyboru obrońcy, termin ten należy liczyć od daty doręczenia mu odpisu wyroku, albowiem z chwilą ogłoszenia wyroku w sensie prawnym nie miał on już obrońcy.

Postanowienie SN z dnia 17 listopada 2010 r., II KZ 47/10

Standard: 17670