Dodatkowe świadczenie w postaci opłaty za „nadprzebieg” leasingowanego pojazdu

Dodatkowe świadczenie w postaci opłaty za „nadprzebieg” leasingowanego pojazdu jest dopuszczalne w świetle zasady swobody umów statuowanej w art. 353[1] k.c.

Strony objęły możliwość wprowadzenia mechanizmu korygującego wysokość opłaty leasingowej i raty serwisowej w oparciu o dane dotyczące przebiegu pojazdu oraz relację rzeczywistego przebiegu do zakładanego przez strony w umowie leasingu.

Mechanizm dokonywania korekty precyzuje zapis zawarty w pkt. 9 ogólnych warunków umów leasingu, który stwierdza, że miarodajnym okresem dla dostosowania rocznego przebiegu pojazdu jest okres minionych sześciu miesięcy, i w sytuacji gdy rzeczywisty przebieg różni się, w sposób wskazany w postanowieniu ogólnych warunków umów, od zakładanego, leasingodawca ma prawo do rekalkulacji raty leasingowej, a wcześniej do zmiany ustalonego przez strony w umowie limitu rocznego przebiegu. Ten mechanizm zakłada ingerencję w wysokość opłaty leasingowej i to ingerencję o charakterze wstecznym, bowiem zakłada, że leasingodawca dokona przeliczenia ustalonej przez strony opłaty leasingowej z uwzględnieniem nowego, ustalonego rocznego limitu kilometrów. To rzutuje na konieczność ewentualnego rozliczenia „nadprzebiegu”, bądź „niedoprzebiegu” w momencie zakończenia umowy leasingu. Powód był uprawniony do tego, żeby dokonać powtórnego wyliczenia raty leasingowej za okres wsteczny obowiązywania umowy, nie ograniczony do 6 miesięcy, z uwagi na fakt, że ustalony w umowie limit kilometrów okazał się wyższy niż limit rzeczywisty, co doprowadziło do sytuacji, w której powód obniżył opłatę leasingową przewidzianą przez strony pierwotnie w umowie (zawyżoną) i zrobił to ze skutkiem wstecznym. W konsekwencji był on zobowiązany do dokonania rozliczenia z pozwanym - zwrotu kwoty stanowiącej nadpłaconą opłatę leasingową za poprzedzający okres. Z powyższych względów, skoro pozwany godził się na taką sytuację i na obniżenie tej raty za okres wsteczny, tym samym nie może argumentować zasadnie, że niemożliwe jest uwzględnienie przy rozliczeniu całościowym umowy limitu przebiegu pojazdu w sposób ostatecznie ustalony przez strony, a stanowiący rezultat tej korekty, dokonywanej w trybie pkt 4 i 9 ogólnych warunków umów leasingu.

Wyrok SR dla m. st. Warszawy z dnia 18 listopada 2015r., IX GC 2552/15

Standard: 17383 (pełna treść orzeczenia)