Wypowiedzenie umowy leasingu
Wypowiedzenie umowy leasingu (art. 709[11], art. 709[12] § 2 i art. 709[13] § 2 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Przepis art. 120 k.c. zd. drugie stanowi, że jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie. Nie można tej regulacji odnosić do uprawnienia prawnokształtującego, jakim jest wypowiedzenie umowy leasingu, które decyduje o powstaniu roszczenia odszkodowawczego. Wypowiedzenie umowy leasingu jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem finansującego. Czynnością skutkującą wymagalnością roszczenia (a nie powstaniem roszczenia), od której należy liczyć bieg terminu przedawniania w rozumieniu art. 120 pr. 1 zd. drugie, jest wezwanie do zapłaty odszkodowania. Wezwanie takie mogło być skierowane z momentem wypowiedzenia umów leasingu.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2021 r., I ACa 30/21
Standard: 72296 (pełna treść orzeczenia)
Obecnie w doktrynie jak i judykaturze prezentowane są dwie przeciwstawne grupy poglądów na temat ważności, w kontekście art. 58 k.c., postanowień umownych regulujących tryb wypowiedzenia umów leasingu.
Pierwsza, odwołująca się do semiimperatywnego charakteru przepisu art. 709[13] k.c., według której postanowienie umowne regulujące tryb wypowiedzenia umowy leasingu w sposób mniej korzystny dla korzystającego – więc też z innych przyczyn niż wskazane w ustawie w art. 709[11] k.c., art. 709[12] § 2 k.c. lub art. 709[13] § 2 k.c. – są nieważne stosownie do art. 58 § 2 k.c. (wyrok SA w Warszawie: z 15 kwietnia 2015 r., I ACa 1493/14; z 26 lutego 2014 r., VI ACa 1175/13).
Druga koncepcja z kolei opiera się na założeniu, że choć umowa leasingu prowadzi do wykreowania stosunku prawnego o charakterze ciągłym, to może być wypowiedziana przez każdą ze stron przy zachowaniu określonego terminu wypowiedzenia, ale też bez zachowania takiego terminu (ze skutkiem natychmiastowym) z przyczyn określonych w umowie lub z jakichkolwiek przyczyn (tak SN w wyroku z 9 lutego 2006 r., V CSK 48/05). Wyrok ten w okresie, gdy umowa leasingu stanowiła jeszcze pewne novum kodeksowe, bowiem do roku 2000 funkcjonowała w obrocie wyłącznie jako umowa nienazwana. Tymczasem współcześnie stanowisko judykatury odnośnie tego zagadnienia uległo modyfikacji na co wskazuje chociażby wyrok Sądu Najwyższego z 7 lutego 2019 r., II CSK 9/18, czy też postanowienie SN z 26 marca 2018 r., I CSK 703/17.
Wyrok SO we Wrocławiu z dnia 3 lipca 2020 r., II Ca 1012/20
Standard: 72293 (pełna treść orzeczenia)