Postanowienie z dnia 2015-01-26 sygn. I SA/Gd 1443/14

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Dnia 26 stycznia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Alicja Stępień po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2015 roku na posiedzeniu niejawnym skargi J.O. i W.O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 23 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych p o s t a n a w i a: sprostować oczywistą omyłkę zawartą w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 stycznia 2015 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 1443/14 w ten sposób, że w rubrum wyroku w miejsce słów "sprawy ze skargi J.O." wpisać "sprawy ze skargi J.O. i W.O.".

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 stycznia 2015 r. wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 1443/14 oddalono skargę J. i W.O. Sąd na skutek oczywistej omyłki podczas sporządzania orzeczenia, w rubrum wyroku, przy oznaczaniu stron postępowania wskazał, że toczyło się ono jedynie ze skargi J.O. Sąd w treści orzeczenia nie podał natomiast drugiego ze skarżących tj. W.O.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył co następuje:

Stosownie do art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) - zwanej dalej p.p.s.a., sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Postanowienie w tym przedmiocie może zostać wydane na posiedzeniu niejawnym (art. 156 § 2 p.p.s.a.).

Wykładnia gramatyczna przepisu wskazuje, że wszystkie opisane w nim nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny. Oczywistość wadliwości może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak też z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami. Wyraża się ona bowiem w tym, że jest natychmiast rozpoznawalna i wynika jednoznacznie z treści orzeczenia. Sprostowanie orzeczenia sądowego jest konstrukcją procesową, która ma na celu naprawienie jego wadliwości przez nadanie mu takiego brzmienia, jakie sąd zamierzał.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy zauważyć, że z treści decyzji, skargi, odpowiedzi na skargę oraz z podejmowanych uprzednio przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku jak również przez Naczelny Sąd Administracyjny czynności procesowych wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że stroną postępowania był również pominięty w rubrum wyroku W.O. Tymczasem Sąd w wydanym wyroku w skutek oczywistej omyłki przy sporządzaniu orzeczenia pominął wskazanie tej strony, ograniczając się do oznaczenia wyłącznie jednego skarżącego tj. J.O.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, na mocy art. 156 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.