Postanowienie z dnia 2000-01-11 sygn. I CZ 229/99

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt I CZ 229/99

Postanowienie z dnia 11 stycznia 2000 r.

Sprawa o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego - orzeczenia o nakazaniu eksmisji z lokalu mieszkalnego, zawartego w wyroku rozwodowym, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności - jest sprawą o roszczenie majątkowe (art. 393[3] in fine k.p.c.).

Przewodniczący: Sędzia SN Zbigniew Kwaśniewski

Sędziowie SN: Marek Sychowicz (sprawozdawca), Hubert Wrzeszcz

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2000 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Andrzeja Z. przeciwko Gminie W.C. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 28 czerwca 1999 r.,

postanowił oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 1999 r. Sąd Okręgowy w Warszawie odrzucił kasację powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Warszawie oddalającego apelację powoda od wyroku sądu pierwszej instancji, którym oddalone zostało powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci orzeczenia nakazującego eksmisję powoda z lokalu mieszkalnego, zawartego w wyroku rozwodowym. Podstawą faktyczną postanowienia było nieusunięcie przez pełnomocnika powoda w zakreślonym terminie braku kasacji polegającego na niewskazaniu wartości przedmiotu zaskarżenia.

W zażaleniu na wymienione postanowienie pełnomocnik powoda, nie kwestionując faktu niewykonania zarządzenia w przedmiocie usunięcia braku kasacji, zarzucił, że kasacja wniesiona została w sprawie o charakterze rodzinnomajątkowym, z istoty rzeczy nie mającej charakteru sprawy o roszczenie majątkowe.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Jak się powszechnie przyjmuje, sprawa o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności jest sprawą o ukształtowanie prawa. Sprawa taka nie jest zatem sprawą o świadczenie w rozumieniu art. 393 pkt 1 k.p.c., czego konsekwencją jest dopuszczalność kasacji w takiej sprawie bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia. Okoliczność ta nie przesądza jednakże majątkowego względnie niemajątkowego charakteru sprawy o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. Charakter ten bowiem zależy od charakteru roszczenia stwierdzonego tytułem wykonawczym. Tak więc np. sprawa o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci orzeczenia zasądzającego określoną sumę pieniężną jest sprawą o roszczenie majątkowe, a sprawa o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, którym jest orzeczenie nakazujące wydanie dziecka jest sprawą o roszczenie niemajątkowe. Jeżeli zaś chodzi o sprawę o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, którym jest orzeczenie nakazujące eksmisję z lokalu, to o jej majątkowym charakterze świadczy majątkowy charakter roszczenia o eksmisję. Majątkowy charakter roszczenia o eksmisję sprawia, że sprawa, której przedmiotem jest takie roszczenie, jest sprawą o roszczenie majątkowe. Potwierdza to chociażby przepis art. 23 k.p.c.

W praktyce majątkowy charakter sprawy o eksmisję z lokalu nie budzi wątpliwości. Charakter takiej sprawy nie zależy przy tym od istnienia stosunku prawnego zachodzącego pomiędzy stronami występującymi w tej sprawie ani od rodzaju tego stosunku. Majątkowego charakteru takiej sprawy nie zmienia fakt, że toczy się ona pomiędzy najbliższymi członkami rodziny, a w szczególności, że rozstrzygnięta została w ramach rozstrzygania sprawy rodzinnej o niewątpliwie niemajątkowym charakterze, jakim jest sprawa rozwodowa (art. 58 § 2 k.r.o.). Należy zauważyć, że żądanie eksmisji jednego z małżonków nie jest koniecznym elementem sprawy rozwodowej. Jeżeli w takiej sprawie zostanie zgłoszone, to podlega odrębnemu wpisowi, a orzeczenie o eksmisji może być zaskarżone niezależnie od zaskarżenia innych rozstrzygnięć zawartych w wyroku rozwodowym i w razie zaskarżenia podlega odrębnemu wpisowi (tezy XII i XV uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 1978 r., III CZP 30/77, OSNCP 1978, nr 3, poz. 39). Sprawa o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci zawartego w wyroku rozwodowym orzeczenia o nakazaniu eksmisji z lokalu mieszkalnego jest więc sprawą o roszczenie majątkowe.

Pełnomocnik powoda, wnosząc kasację w sprawie, która jest sprawą o roszczenie majątkowe, stosownie do art. 393[3] in fine k.p.c., obowiązany był wskazać wartość przedmiotu zaskarżenia. Skoro tego nie uczynił, Sąd Okręgowy zasadnie wezwał go do usunięcia braku, a wobec jego nieusunięcia w wyznaczonym terminie uprawniony i obowiązany był - na podstawie art. 393[5] k.p.c. - do odrzucenia kasacji.

Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy uznał zażalenie za bezzasadne i na podstawie art. 393[19] w związku z art. 385 k.p.c. oddalił je.

OSNC 2000 r., Nr 9, poz. 161