Postanowienie z dnia 2013-11-21 sygn. III CSK 43/13

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt III CSK 43/13

POSTANOWIENIE

Dnia 21 listopada 2013 r.

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Jan Górowski (przewodniczący)

SSN Marian Kocon (sprawozdawca)

SSN Grzegorz Misiurek

Protokolant Bożena Kowalska

w sprawie z powództwa S. H. i J. H.

przeciwko Gminie M.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej

w dniu 21 listopada 2013 r.,

skargi kasacyjnej powodów

od postanowienia Sądu Apelacyjnego

z dnia 23 października 2012 r.,

oddala skargę kasacyjną; zasądza od powodów na rzecz strony pozwanej kwotę 1.800 zł (jeden tysiąc osiemset) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 23 października 2012 r. oddalił zażalenie powodów na postanowienie Sądu Okręgowego w K. z dnia 26 czerwca 2012 r., którym odrzucono pozew o zapłatę kwoty odsetek. U podłoża tego rozstrzygnięcia legło stanowisko, że roszczenie zgłoszone w niniejszej sprawie jest tożsame z roszczeniem o odsetki dochodzonym w sprawie …9369, w której prawomocnie zostało oddalone.

Skarga kasacyjna powodów od postanowienia Sądu Apelacyjnego - oparta na obu podstawach z art. 398³ k.p.c. - zawiera zarzut naruszenia art. 233 k.p.c., art. 366 w zw. z art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c., art. 1047 k.p.c., art. 37 ust. 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm., dalej: „ustawy o planowaniu”)., i zmierza do uchylenia tego postanowienia oraz przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Pozew skarżących został odrzucony z powodu prawomocnego rozstrzygnięcia sporu sądowego o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami (art. 199 § 1 pkt 2 i art. 366 k.p.c.).

Istota skargi kasacyjnej sprowadza się do zarzutu, że z naruszeniem art. 366 k.p.c. Sąd Apelacyjny aprobował powyższe stanowisko Sądu pierwszej instancji.

W myśl art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c., odrzucenie pozwu nastąpi m.in. jeżeli sprawa o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami została już prawomocnie osądzona. Prawomocnie osądzona sprawa, stosownie do art. 366 k.p.c., korzysta bowiem z powagi rzeczy osądzonej co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia sądu, a ponadto między tymi samymi stronami.

Zgodnie z przyjętą w piśmiennictwie i utrwaloną w orzecznictwie wykładnią tożsamość roszczenia zachodzi wówczas, kiedy jednakowy jest nie tylko przedmiot, ale także podstawa roszczenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 1971 r., II CZ 59/71, OSNCP 1971/12/226). Inaczej mówiąc, tożsamość roszczeń zachodzi, kiedy sąd ma w obu sprawach orzec o tym samym, dysponując tymi samymi faktami, które mają spowodować ocenę tego samego żądania i kiedy rozstrzygnięcie jednej ze spraw oznacza rozstrzygnięcie także drugiej. O tym zaś, czy chodzi o tę samą lub inną podstawę faktyczną, a więc o ten sam lub odmienny stan faktyczny sprawy, nie rozstrzygają konkretne twierdzenia strony powodowej lub brak takich twierdzeń, lecz istnienie lub nieistnienie przed zamknięciem rozprawy okoliczności faktycznych, tj. zdarzeń lub stanów składających się na stan faktyczny, z którym norma prawna rozstrzygająca o słuszności żądania wiąże dochodzone skutki prawne.

W myśl art. 36 ust. 1 ustawy o planowaniu w sytuacji, w której w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może żądać od gminy odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę (pkt 1) albo wykupienia nieruchomości lub jej części (pkt 2). Z kolei w myśl art. 37 ust. 9 zd. 2 ustawy o planowaniu w przypadku opóźnienia w wypłacie odszkodowania lub w wykupie nieruchomości właścicielowi albo użytkownikowi wieczystemu nieruchomości przysługują odsetki ustawowe.

Na gruncie powyższego unormowania powodowie w obu sprawach domagali się odsetek za opóźnienie w wykupie gruntu. W sprawie … 9369 domagali się prócz wykupu gruntu za określoną kwotę także odsetek od kwoty za którą wykup miał nastąpić za okres od dnia 20 marca 2008 r. do daty uprawomocnienia się wyroku. Tak określone żądanie o odsetkach zostało prawomocnie oddalone.

W obecnie rozpoznawanej sprawie powodowie domagali się odsetek za okres objęty pozwem w sprawie … 936/09 powołując te same okoliczności faktyczne, które wówczas powoływali.

Zasadnie przeto, wbrew odmiennemu poglądowi skarżących, Sąd Apelacyjny aprobował stanowisko Sądu pierwszej instancji, że skuteczność zarzutu rei iudicatae uzasadnia ta sama podstawa faktyczna i ten sam - przytoczoną podstawą określony - przedmiot rozstrzygnięcia.

Z tych przyczyn orzeczono, jak w sentencji.