Wyrok z dnia 2017-09-28 sygn. II SA/Bk 523/17

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 września 2017 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie specjalistycznej usługi opiekuńczej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji - Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. wydanej z upoważnienia Wójta Gminy C. z dnia [...].04.2017 r. znak [...] w sprawie przyznania odpłatnych świadczeń z pomocy społecznej w formie usług opiekuńczych od dnia maja 1 maja 2017 r. do dnia 30 września 2017 r. w ilości 3 razy w tygodniu po 2 godziny, tj. 2 godziny w poniedziałki, 2 godziny we środy, 2 godziny w piątki w godz. 8:30 – 10:30 w formie przynoszenia opału, palenia w piecach, zakupu żywności i leków, donoszenia obiadów zakupionych w stołówce, drobne prace porządkowe oraz ustalenia odpłatności za 1 godz. w wysokości 10 zł.

W uzasadnieniu organ wskazał, że wniosek skarżącego z dnia [...] lutego

2017 r. obejmował przyznanie mu usług opiekuńczych w formie przynoszenia opału, palenia w piecach, zakupu żywności i leków, donoszenia obiadów zakupionych

w stołówce i drobnych prac porządkowych. Z ustaleń organu I instancji wynika, że skarżący jest osobą samotną, legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, a jego córka nie może udzielić mu pomocy ze względu na stan zdrowia. Uzasadnia to przyznanie mu wnioskowanych usług opiekuńczych na podstawie art. 50 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej

(t.j. Dz.U.2016.930) dalej u.p.s.

Ustalając odpłatność za usługi opiekuńcze organ wskazał, że przesądziło

o tym kryterium dochodowe skarżącego, ponieważ jego dochód przekracza 300% kryterium ustalonego zgodnie z art. 8 ustawy o pomocy społecznej i wysokość tej odpłatności określono zgodnie z § 4 uchwały Rady Gminy z dnia [...].08.2016 r.

Nr [...], w której przewidziano stawkę 10 zł za godzinę usług.

W ocenie organu odwoławczego organ I instancji prawidłowo określił rozmiar pomocy w graniach przewidzianych przez uchwałę oraz poprawnie ustalił kwotę odpłatności za przyznane usługi.

Jednocześnie organ pouczył, że stosownie do § 6 cytowanej uchwały skarżący może wystąpić z oddzielnym wnioskiem o zwolnienie całkowite lub częściowe z ponoszenia opłat za przyznanie usług opiekuńczych.

W skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego

w B. z dnia [...] czerwca 2017 r. znak [...] skarżący zarzucił naruszenie art. 7, art. 77 § 1, art. 80 ustawy z dnia 14.06.1960 r. Kodeks postepowania administracyjnego polegające na braku wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego, pominięcia istotnych okoliczności faktycznych sprawy, wywiedzenia błędnych wniosków z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego i w konsekwencji:

- błędne ustalenie, iż wystarczające jest udzielenie wsparcia w codziennej egzystencji w postaci przyznanych usług opiekuńczych, gdy w rzeczywistości stan zdrowia i sytuacja życiowa kwalifikują go do korzystania ze specjalistycznych usług opiekuńczych w szczególności w zakresie pielęgnacji;

- błędne ustalenie zakresu usług opiekuńczych w ilości 3 razy w tygodniu po

2 godziny dziennie, gdy stan jego zdrowia uzasadnia ustalenie powyższych usług

w formie codziennych wizyt;

- naruszenie art. 138 § 1 k.p.a. poprzez utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji organu I instancji pomimo braku ku temu uzasadnionych podstaw.

Wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji i zwracając uwagę na fakt, iż zaskarżona decyzja jest uznaniowa w zakresie roszczeń.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Skargę Sąd uznał za nieuzasadnioną albowiem w ocenie Sądu zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa, które stanowiły podstawę jej wydania.

Skarżący wskazuje, że stan faktyczny w sprawie został ustalony prawidłowo, jednakże zakres pomocy w formie ustalonych usług opiekuńczych nie jest adekwatny do jego potrzeb wynikających z jego sytuacji życiowej, w szczególności stanu zdrowia, które kwalifikują go do przyznania mu specjalistycznych usług opiekuńczych

w szczególności w zakresie pielęgnacji.

Rozstrzygając w tym zakresie organ stwierdził, że decyzja w przedmiocie usług opiekuńczych jest decyzją częściowo uznaniową, bowiem organizowanie

i świadczenie usług opiekuńczych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy należy do zadań własnych gminy, jednakże zakres, okres i miejsce świadczonych usług określa ośrodek pomocy społecznej.

Określając zakres usług organ kierował się nie tylko wskazanym we wniosku

o udzielenie usług ich zakresem, w którym skarżący nie wskazywał na konieczność przyznania usług pielęgnacyjnych jak tego domaga się w skardze, ale także ustaleniami w zakresie dotyczącym jego potrzeb wynikających z faktu, iż jest osobą samotną wymagającą ze względu na stan jego zdrowia pomocy innych osób, a także okresem na jaki te usługi przyznał. Usługi opiekuńcze przyznawane są na przyszłość stąd też ewentualna konieczność ich rozszerzenia jak wskazuje skarżący może być przedmiotem ustaleń przy rozpoznawaniu kolejnego wniosku o ich przyznanie.

Ze względu na przekroczenie kryterium dochodowego organ zasadnie wskazał, że przyznane usługi będą świadczone odpłatnie zgodnie ze stawkami obowiązującymi w uchwale Nr [...] Rady Gminy w C. z dnia [...] sierpnia 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz warunków całkowitego lub częściowego zwolnienia od opłat oraz trybu ich poobierania.

Z tych więc względów skarga jako niezasadna ulegała oddaleniu stosownie do art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z dnia 30.08.2002 r.