Postanowienie z dnia 2018-06-06 sygn. VI SA/Wa 1639/17

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant st. sekr. sąd. Jarosław Kielczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2018 r. wniosku P. S.A. z siedzibą w W. o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...]maja 2017 r. nr L.Dz. [...] w przedmiocie kary pieniężnej postanawia: oddalić wniosek o uzupełnienie wyroku

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej WSA) wyrokiem z 8 marca 2018 r. wydanym po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w W.(dalej skarżący) na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego (dalej organ) z [...] maja 2017 r. w przedmiocie kary pieniężnej (sprawa VI SA/Wa 1639/17) uchylił zaskarżoną decyzję (pkt 1.) oraz zasądził od organu na rzecz skarżącego koszty postępowania (pkt 2.).

Wskazana decyzja (uchylona przez Sąd) z [...] maja 2017 r. została wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 127 § 3 kpa (decyzja reformatoryjna); decyzją tą organ, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, uchylił swoją wcześniejszą decyzję w tym względzie z [...] listopada 2014 r. o nałożeniu na skarżącego kary pieniężnej w wysokości 150 000 zł (pkt 1) i w to miejsce (orzekając co do istoty) nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 140 000 zł za naruszenie (tak samo jak wcześniej) przepisów art. 14 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych – Dz. U. z 2016 r. poz. 2060 ze zm. (pkt 2).

W skardze do WSA skarżący zaskarżył ww. decyzję w zakresie pkt 2 dotyczącego nałożenia kary pieniężnej w wysokości 140 000 zł, wnosząc o uchylenie decyzji w zaskarżonym zakresie i umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego.

Wskazanym na wstępie wyrokiem z 8 marca 2018 r. WSA uchylił zaskarżoną decyzję (pkt 1.). W uzasadnieniu wyjaśnił dlaczego uchylił decyzję w całości; mianowicie jest to decyzja reformatoryjna składająca się z dwóch części – uchylającej oznaczoną decyzję i rozstrzygającej sprawę co do istoty, które tworzą integralną całość.

Odpis tego wyroku z uzasadnieniem doręczono skarżącemu 23 kwietnia 2018 r.

W dniu 2 maja 2018 r. (data nadania pisma w placówce pocztowej) skarżący wniósł o uzupełnienie pkt 1. wyroku (...) "poprzez określenie zakresu uchylenia zaskarżonej decyzji (...) z dnia [...] maja 2017 r.". Według skarżącego Sąd orzekł jedynie, że uchyla zaskarżoną decyzję bez określenia zakresu dokonanego uchylenia, podczas gdy skarżący zaskarżył tę decyzję w części, tj. w zakresie pkt 2 decyzji. Sąd natomiast nie określił czy uchyla tę decyzję w całości czy w części, a jeśli tak, to w jakiej części. W uzasadnieniu wyroku stwierdził wprawdzie, że uchyla zaskarżoną decyzję w całości, jednak zamiar Sądu nie może usprawiedliwiać odmowy uzupełnienia wyroku, nawet jeśli znalazł wyraz w uzasadnieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek jest bezzasadny.

Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (ppsa) strona może w ciągu czternastu dni od dnia doręczenia wyroku z urzędu – a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić. Prawidłowa wykładnia tego przepisu wskazuje na to, że ma on zastosowanie - poza sytuacją, gdy sąd nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien zamieścić - tylko wówczas, gdy sąd nie orzekł o całości skargi, nie zaś wówczas, gdy sąd orzekł, ale w sposób odmienny od oczekiwań strony. Z sytuacją, gdy Sąd nie orzekł o całości skargi mamy do czynienia wówczas gdy pominięto w wyroku niektóre akty lub czynności objęte skargą albo orzeczono tylko co do części rozstrzygnięcia w zaskarżonym akcie, nie ustosunkowując się do pozostałej części zaskarżonego rozstrzygnięcia. Zatem uzupełnienie sentencji wyroku może dotyczyć wyłącznie sytuacji, gdy Sąd nie rozstrzygnął w stosunku do wszystkich aktów objętych zakresem skargi, nawet gdy skarga na ten akt była bezzasadna, natomiast nie można żądać uzupełnienia wyroku, gdy Sąd nie uwzględnił wszystkich/całości żądań zawartych w skardze, czy jak w niniejszej sprawie – zakresu zaskarżenia decyzji organu z [...] maja 2017 r.

W świetle bowiem art. 134 § 1 ppsa Sąd nie jest związany zakresem skargi, a jedynie granicami sprawy, które określają normy prawa materialnego determinujące treść rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym akcie i precyzujące czynności, które pozwalają zidentyfikować skonkretyzowany w nich stosunek prawny. Innymi słowy niezwiązanie sądu administracyjnego zakresem/granicami skargi powoduje, że Sąd ma obowiązek rozpatrzyć sprawę rozstrzygniętą zaskarżoną decyzją z punktu widzenia zgodności z prawem całego postępowania administracyjnego.

Reasumując ten wątek rozważań, instytucja uzupełnienia wyroku dotyczy ściśle określonych kwestii, które – co istotne – odnoszą się wyłącznie do sentencji wyroku i powodują niekompletność orzeczenia.

W niniejszej sprawie Sąd wyrokiem z 8 marca 2018 r. uchylił zaskarżoną decyzję organu z [...] maja 2017 r. uznając zasadność skargi w obszarze jej argumentacji szczegółowo opisanej w uzasadnieniu tego wyroku. Uchylając zaskarżoną decyzję Sąd nie miał obowiązku zawarcia w sentencji wyroku innych rozstrzygnięć (poza rozstrzygnięciem o kosztach postępowania, co uczynił), czy dodatkowych zastrzeżeń. Użycie sformułowania > uchyla (zaskarżoną) decyzję