Postanowienie z dnia 2012-02-03 sygn. I CZ 164/11

Numer BOS: 39858
Data orzeczenia: 2012-02-03
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Sędziowie: Barbara Myszka SSN (autor uzasadnienia, sprawozdawca), Jan Górowski SSN (przewodniczący), Marta Romańska SSN

Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:

Sygn. akt I CZ 164/11

POSTANOWIENIE

Dnia 3 lutego 2012 r.

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Jan Górowski (przewodniczący)

SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)

SSN Marta Romańska

w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Spółki z o.o. w O.

przeciwko Gminie C. o zapłatę kwoty 11 375, 17 zł, w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Spółki z o.o. w O.

przeciwko Gminie C. o zapłatę kwoty 12 661,81 zł, i w sprawie w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Spółki z o.o. w O.

przeciwko Gminie C. o zapłatę kwoty 12 665,95, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2012 r., zażalenia strony pozwanej na postanowienie o kosztach procesu zawarte w wyroku Sądu Okręgowego

z dnia 13 września 2011 r.,

1) zmienia zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zamiast kwoty 1200 (tysiąc dwieście) złotych zasądza od Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w O. na rzecz Gminy C. kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym

2) zasądza od Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w O. na rzecz Gminy C. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 września 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powódki od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 26 listopada 2010 r. oddalającego powództwo w połączonych do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawach z powództwa Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w O. przeciwko Gminie C. o zapłatę kwoty 11 375,17 zł, o zapłatę kwoty 12 661,81 zł i o zapłatę kwoty 12 665,95 zł oraz orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego w ten sposób, że tytułem zwrotu tych kosztów zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 1 200 zł.

W uzasadnieniu orzeczenia o kosztach procesu Sąd Okręgowy powołał się na przepisy art. 98 § 1 i 3 oraz art. 99 k.p.c w związku z § 6 pkt 5 i § 13 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

Pozwana wniosła zażalenie na zawarte w powołanym wyroku postanowienie o kosztach procesu, zarzucając, że Sąd Okręgowy naruszył przepisy przyjęte za podstawę tego orzeczenia, ponieważ nie uwzględnił, że sprawy połączone do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia zachowują swoją odrębność, wobec czego zwrot kosztów przysługuje stronie odrębnie w każdej z połączonych spraw. W konkluzji żaląca wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia przez zasądzenie od powódki dodatkowo kwoty 2 400 zł oraz kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Jak już niejednokrotnie wyjaśniał Sąd Najwyższy, połączenie – na podstawie art. 219 k.p.c. - kilku oddzielnych spraw w celu ich łącznego rozpoznania lub także rozstrzygnięcia jest zabiegiem technicznym, który nie prowadzi do powstania jednej nowej sprawy, nie pozbawia połączonych spraw ich odrębności i nie zmienia faktu, że łącznie rozpoznawane i rozstrzygane sprawy są nadal samodzielnymi sprawami (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2008 r., II CSK 267/08, nie publ. oraz postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2008 r., I CZ 148/07, nie publ., z dnia 4 grudnia 2009 r., III CZ 57/09, nie publ., z dnia 29 kwietnia 2010 r., IV CZ 24/10, nie publ. i z dnia 25 listopada 2011 r., V CSK 89/11, nie publ.). W konsekwencji, w razie połączenia przez sąd kilku spraw do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia, zwrot kosztów procesu przysługuje stronie odrębnie w każdej z połączonych spraw (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2009 r., III CZ 57/09, nie publ. i z dnia 29 kwietnia 2010 r., IV CZ 24/10, nie publ.).

Rację ma zatem żaląca podnosząc, że zgodnie z art. 98 § 1 i 3 oraz art. 99 w związku z art. 391 § 1 k.p.c., w każdej z trzech połączonych spraw przysługiwał jej zwrot kosztów postępowania apelacyjnego w wysokości określonej w § 6 pkt 5 w związku z § 12 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm. – dalej: „rozporządzenie”), czyli po 1 200 zł.

Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39816 w związku z art. 3941 § 3 k.p.c. zmienił zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zamiast kwoty 1 200 zł zasądził od powódki na rzecz pozwanej z tytułu kosztów postępowania apelacyjnego kwotę 3 600 zł.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy orzekł na zasadzie art. 98 § 1 i 3 oraz art. 99 w związku z art. 391 § 1, 39821 i 3941 § 3 k.p.c., przyjmując za podstawę określenia ich wysokości § 6 pkt 3 w związku z § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia.

Treść orzeczenia pochodzi z bazy orzeczeń SN.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.