Postanowienie z dnia 2012-02-03 sygn. I CZ 163/11

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt I CZ 163/11

POSTANOWIENIE

Dnia 3 lutego 2012 r.

Sobota nie stanowi dnia ustawowo wolnego od pracy w rozumieniu art. 134 § 1 k.p.c. w zw. z art. 1 ustawy z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz.U. Nr 4, poz. 28 ze zm.).

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Jan Górowski (przewodniczący)

SSN Barbara Myszka

SSN Marta Romańska (sprawozdawca) w sprawie z urzędu

przy uczestnictwie M. S.

o wpis do Rejestru Dłużników Niewypłacalnych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2012 r., zażalenia dłużniczki na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 24 października 2011 r.,

oddala zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 24 października 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę kasacyjną uczestniczki od postanowienia tego Sądu z 13 lipca 2011 r., bowiem przyjął, że skarga kasacyjna została wniesiona 14 października 2011 r., a więc po upływie ustawowego terminu dwóch miesięcy od dnia doręczenia uczestniczce odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem, co nastąpiło 13 sierpnia 2011 r.

W zażaleniu na postanowienie z 24 października 2011 r. uczestniczka zarzuciła, że zostało ono wydane z naruszeniem art. 398⁵ § 1 k.p.c. w zw. z art. 398⁶ § 2 k.p.c. przez błędne ustalenie terminu doręczenia jej orzeczenia zaskarżonego skargą kasacyjną wraz z uzasadnieniem oraz art. 233 § 1 k.p.c. przez brak wyjaśnienia wszystkich okoliczności mających znaczenie dla ustalenia daty doręczenia. Zdaniem skarżącej, postanowienie z 13 lipca 2011 r. z uzasadnieniem zostało jej doręczone 16 sierpnia 2011 r., co potwierdzać ma „stempel pocztowy na kopercie”, zaś z uwagi na fakt, że 13 sierpnia 2011 r. był sobotą, a więc dniem wolnym od pracy, doręczenie tego dnia nie mogło zostać dokonane. Na tej podstawie skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne. Sąd Okręgowy prawidłowo ustalił, że odpis postanowienia z 13 lipca 2011 r. z uzasadnieniem został doręczony skarżącej 13 sierpnia 2011 r., co wynika z potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy (k. 44). Wbrew twierdzeniu skarżącej, w aktach sprawy nie ma żadnego dokumentu wskazującego na odmienną datę doręczenia, a w szczególności koperty ze stemplem z 16 sierpnia 2011 r. Data ta figuruje wprawdzie na potwierdzeniu odbioru odpisu orzeczenia z uzasadnieniem, jest ona jednak zawarta w prezentacie potwierdzającej otrzymanie tego potwierdzenia przez Sąd Okręgowy. Wbrew twierdzeniom skarżącej nie ulega przy tym wątpliwości, że sobota nie stanowi dnia ustawowo wolnego od pracy w rozumieniu art. 134 § 1 k.p.c. w zw. z art. 1 ustawy z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz.U. Nr 4, poz. 28 ze zm.). W konsekwencji uznać należy, że skarga kasacyjna została złożona po terminie, który stosownie do art. 398⁵ § 1 k.p.c. upłynął 13 października 2011 r.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w postanowieniu.

Biuletyn Izby Cywilnej SN nr 09/2014

Sobota nie stanowi dnia ustawowo wolnego od pracy w rozumieniu art. 134 § 1 k.p.c. w zw. z art. 1 ustawy z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz.U. Nr 4, poz. 28 ze zm.).

(postanowienie z dnia 3 lutego 2012 r., I CZ 163/11, J. Górowski, B. Myszka, M. Romańska, niepubl.)

Glosa

Tomasza Demendeckiego, Studia Iuridica Lublinensia 2012, nr 18, s. 143     

Glosa ma charakter aprobujący.

Glosator uznał za trafne stanowisko wskazane przez Sąd Najwyższy. Wskazał, że prezentowany pogląd potwierdza stanowisko prezentowane we wcześniejszym orzecznictwie, jednakże jest pierwszym orzeczeniem, które bezpośrednio odnosi się do problematyki wskazanej w tezie.