Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Wyrok z dnia 2018-04-11 sygn. II KK 362/17

Numer BOS: 369750
Data orzeczenia: 2018-04-11
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Sędziowie: Włodzimierz Wróbel SSN (przewodniczący), Małgorzata Gierszon SSN (autor uzasadnienia), Dariusz Kala SSN

Sygn. akt II KK 362/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący)

SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)

SSN Dariusz Kala

Protokolant Marta Brylińska

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Grzegorza Krysmanna, w sprawie J.W-P.

obwinionej o czyn z art. 92a k.w.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie

w dniu 11 kwietnia 2018 r.,

kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego - na niekorzyść od wyroku Sądu Okręgowego w P.

z dnia 1 sierpnia 2017 r., sygn. akt V Ka […]/17, zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w P.

z dnia 15 marca 2017 r., sygn. akt II W […]/17,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w P. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2016 r. Komendant Rejonowy Policji W. VII skierował do Sądu Rejonowego w W. wniosek o ukaranie J.W-P. za czyn z art. 92a k.w., polegający na tym, że: w dniu 24 lipca 2015 r. o godz. 08:54 w W. na ul. […], kierując samochodem marki Volkswagen o numerze rejestracyjnym […], przekroczyła dozwoloną prędkość o 29 km/h.

Zarządzeniem Zastępcy Przewodniczącego Wydziału IV Karnego Sądu Rejonowego w W. z dnia 20 lipca 2016 r., w sprawie o sygn. IV W […]/16, zostało wszczęte postępowanie w sprawie o wykroczenie. Natomiast w dniu 21 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy w W. wydał wobec J.W-P. wyrok nakazowy o sygn. IV W […]/16, od którego obwiniona wniosła w ustawowym terminie sprzeciw. Następnie na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 13 grudnia 2016 r., sygn. VI Ko […]/16, sprawa została przekazana do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w P.

Wyrokiem zaocznym z dnia 15 marca 2017 r., sygn. II W […]/17 Sąd Rejonowy w P. uznał obwinioną J.W-P. za winną popełnienia zarzuconego jej wykroczenia i za to, na podstawie art. 92a k.w., skazał ją na karę grzywny w wysokości 200 zł. Sąd Rejonowy zwolnił obwinioną od ponoszenia kosztów sądowych, wydatkami w tej części obciążając Skarb Państwa.

Powyższy wyrok został w całości zaskarżony przez J.W.–P., która zarzuciła błąd w ustaleniach faktycznych oraz obrazę przepisów art. 8 k.p.s.w. w zw. z art. 5 § 2 k.p.k., art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k.

Sąd Okręgowy w P. wyrokiem z dnia 1 sierpnia 2017 r., w sprawie o sygn. V Ka[…]/17, na podstawie art. 109 § 2 k.p.s.w. w zw. z art. 437 § 2 k.p.k. w zw. z art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w. w zw. z art. 45 § 1 k.w. zaskarżony wyrok uchylił i postępowanie umorzył wobec przedawnienia karalności wykroczenia i obciążył kosztami postępowania Skarb Państwa. Poza tym Sąd sprostował oczywistą omyłkę pisarską w opisie przypisanego obwinionej czynu polegającą na oznaczeniu numerycznym ulicy G. w miejsce „103/105” - „301/305”. W uzasadnieniu wyroku Sąd Okręgowy w P. stwierdził, że wobec popełnienia przez J.W-P. zarzuconego jej wykroczenia w dniu 24 lipca 2015 r. i wszczęcia postępowania w okresie wskazanym w art. 45 § 1 k.w. - z dniem 24 lipca 2017 r. nastąpiło przedawnienie karalności tego czynu.

Powyższy wyrok kasacją z dnia 10 października 2017 r. zaskarżył w całości na niekorzyść obwinionej Prokurator Generalny. Zarzucił w niej rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa materialnego - art. 45 § 1 k.w., polegające na błędnym przyjęciu, że 2-letni okres, po którym następuje przedawnienie karalności wykroczenia, winien być liczony od daty popełnienia czynu pomimo, że w czasie wyrokowania przez Sąd Okręgowy w P. przepis art. 45 § 1 k.w. obowiązywał w brzmieniu obligującym do ustalania tego okresu od daty wszczęcia postępowania, co skutkowało błędnym stwierdzeniem, że karalność zarzuconego J.W-P. czynu z art. 92a k.w., popełnionego w dniu 24 lipca 2015 r., co do którego postępowanie zostało wszczęte w dniu 20 lipca 2016 r. - uległa przedawnieniu z dniem 24 lipca 2017 r., co doprowadziło do niezasadnego umorzenia postępowania na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w. w zw. z art. 45 § 1 k.w. Podnosząc powyższy zarzut Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w P..

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Kasacja jest oczywiście zasadna. Zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w P. wydany został w dniu 1 sierpnia 2017 r., czyli po wejściu w życie ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks kamy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 966). Na podstawie art. 2 tej ustawy art. 45 § 1 k.w. otrzymał nowe brzmienie, zgodnie z którym karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu. Z kolei zgodnie z art. 6 tej ustawy do czynów popełnionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy o przedawnieniu zawarte w ustawie, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, chyba że termin przedawnienia już upłynął.

Tymczasem w dniu 1 czerwca 2017 r., czyli w dniu wejścia w życie nadmienionej ustawy nowelizacyjnej, termin przedawnienia wykroczenia, którego popełnienie zarzucono J.W-P., jeszcze nie upłynął. Zgodnie z art. 45 § 1 k.w. sprzed nowelizacji karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeśli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu. W związku z tym na podstawie poprzedniego brzmienia art. 45 § 1 k.w. termin przedawnienia wykroczenia zarzucanego J.W-P. upłynąłby dopiero w dniu 24 lipca 2017 r. Dlatego Sąd Okręgowy w P. powinien przyjąć termin przedawnienia wynikający z art. 45 § 1 k.w. po nowelizacji z 2017 r. Termin 2 - letni, o którym mowa w art. 45 § 1 k.w. powinien być liczony od daty wszczęcia postępowania, czyli od dnia 20 lipca 2016 r. Oznacza to, że ewentualne przedawnienie karalności mogłoby nastąpić w omawianym wypadku dopiero w dniu 20 lipca 2018 r. Stwierdzone uchybienie jest rażące i miało istotny wpływ na treść wydanego orzeczenia, ponieważ w jego następstwie doszło do bezpodstawnego umorzenia postępowania.

Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w P., który w toku tych czynności będzie miał na uwadze powyższe spostrzeżenia.

Z tych to względów orzeczono jak wyżej.

a.ł.

Treść orzeczenia pochodzi z bazy orzeczeń SN.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.