Postanowienie z dnia 2017-12-14 sygn. V CZ 89/17

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt V CZ 89/17

POSTANOWIENIE

Dnia 14 grudnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)

SSN Maria Szulc

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Międzyzakładowej Spółdzielni Mieszkaniowowej "G." w C.

przeciwko Gminie Miasto C. i Spółdzielni Mieszkaniowej "L." w C.

o wydanie nieruchomości i uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 grudnia 2017 r., zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Okręgowego w C. z dnia 21 września 2017 r.,

oddala zażalenie i zasądza od powódki na rzecz pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej "L." w C. kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 września 2017 r. Sąd Okręgowy w C. odrzucił skargę kasacyjną powódki Międzyzakładowej Spółdzielni Mieszkaniowej „G.” w C. z powodu jej nieopłacenia w ustawowym terminie. Wniosek powódki o zwolnienie z obowiązku uiszczenia opłaty od skargi został oddalony postanowieniem Sądu Okręgowego w C. z dnia 25 sierpnia 2017 r. Postanowienie to doręczono powódce w dniu 30 sierpnia 2017 r. wraz z wezwaniem do uiszczenia opłaty. Skarżąca, nie uiściwszy opłaty, złożyła wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia, a także wniosła zażalenie na postanowienie odmawiające jej zwolnienia od opłaty od skargi kasacyjnej do Sądu Apelacyjnego.

Odrzucając skargę kasacyjną, Sąd Okręgowy w C. stwierdził, że złożenie niedopuszczalnego zażalenia na wydane przez sąd drugiej instancji postanowienie oddalające wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych nie przerywa biegu terminu tygodniowego przewidzianego w art. 112 ust. 3 u.k.s.c.

Powódka wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego, zaskarżając je w całości. Zarzuciła naruszenie art. 176 § 1 Konstytucji RP, art. 394 § 1 pkt 2 k.p.c., art. 398⁶ § 2 k.p.c. w zw. z art. 112 ust. 2 u.k.s.c., art. 357 § 2 k.p.c., art. 103 u.k.s.c. Na podstawie art. 380 k.p.c. wnosiła o kontrolę postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 25 sierpnia 2017 r. oddalającego jej wniosek o zwolnienie od opłaty sądowej od skargi kasacyjnej, uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa „L.” z siedzibą w C. wnosiła o oddalenie zażalenia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Sąd Najwyższy w postępowaniu wywołanym zażaleniem na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną rozpoznaje, na wniosek zawarty w zażaleniu, m. in. niepodlegające odrębnemu zaskarżeniu postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych (odrzucające lub oddalające wniosek o takie zwolnienie), jeżeli przyczyną odrzucenia skargi kasacyjnej było jej nieopłacenie (art. 380 w zw. z art. 394¹ § 3 i art. 398²¹ k.p.c., por. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 15 kwietnia 2015 r., IV CZ 2/15, nie publ. i z dnia 27 czerwca 2017 r., II CZ 50/17, nie publ.).

Wniosek powódki o zwolnienie z obowiązku uiszczenia opłaty od skargi kasacyjnej został oddalony postanowieniem Sądu Okręgowego w C. z dnia 25 sierpnia 2017 r. Należy zgodzić się z Sądem Okręgowym, że skarżąca nie wykazała, że nie ma dostatecznych środków na uiszczenie kosztów sądowych. Samo twierdzenie, że z racji swych celów statutowych nie prowadzi działalności gospodarczej, a także powołanie się na liczne zobowiązania, nie mogły być uznane za spełnienie wymagania z art. 103 u.k.s.c. (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2017 r., V CZ 84/16, nie publ.). Do wniosku nie zostały natomiast dołączone żadne materiały umożliwiające weryfikację twierdzeń powódki, mimo że jest podmiotem zobowiązanym do prowadzenia dokumentacji rachunkowej. Doręczenie wspomnianego postanowienia w dniu 30 sierpnia 2017 r. wraz z wezwaniem do uiszczenia opłaty aktualizowało po stronie powodowej obowiązek wniesienia opłaty w terminie tygodniowym, który minął bezskutecznie 6 września 2017 r. Skarga kasacyjna, jako nieopłacona, podlegała zatem odrzuceniu na podstawie art. 398⁶ § 2 k.p.c. w zw. z art. 112 ust. 3 u.k.s.c. W razie wniesienia przez stronę zastępowaną przez radcę prawnego (adwokata, rzecznika patentowego) skargi kasacyjnej, od której stosownie do wskazanej wartości przedmiotu zaskarżenia pobiera się opłatę stałą lub stosunkową, sąd drugiej instancji, po doręczeniu postanowienia oddalającego w całości lub w części wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych oraz bezskutecznym upływie terminu przewidzianego w art. 112 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 623) odrzuca skargę kasacyjną na podstawie art. 398⁶ § 2 k.p.c. (uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 16 marca 2017 r., III CZP 82/16 zasada prawna, dotychczas nie publ.). Zawodowy pełnomocnik strony, do którego ma zastosowanie art. 112 ust. 3 u.k.s.c. jest bowiem zobowiązany do uiszczenia należnej opłaty od skargi kasacyjnej w terminie tygodniowym od dnia doręczenia postanowienia o oddaleniu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu kasacyjnym. Sąd Apelacyjny prawidłowo uznał więc, że termin do opłacenia skargi kasacyjnej przez skarżącego rozpoczął

bieg od dnia doręczenia jego pełnomocnikowi postanowienia oddalającego wniosek o zwolnienie od opłaty należnej od skargi i upłynął bezskutecznie.

Wniesienie niedopuszczalnego zażalenia na postanowienie wydane przez sąd drugiej instancji oddalające wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych nie przerwało biegu terminu tygodniowego, przewidzianego w art. 112 ust. 3 u.k.s.c. (por. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2012 r., V CZ 10/12, nie publ. i z dnia 28 listopada 2013 r., IV CZ 86/13, nie publ.).

Z przytoczonych względów, Sąd Najwyższy oddalił zażalenie na podstawie art. 398¹⁴ w zw. z art. 394¹ § 3 k.p.c.

Na wniosek pozwanej zawarty w odpowiedzi na zażalenie Sąd Najwyższy orzekł o kosztach postępowania zażaleniowego na podstawie § 2 pkt 6 w zw. z § 10 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800).

kc

jw