Postanowienie z dnia 2006-12-13 sygn. II UZ 32/06

sygn. akt II UZ 32/06
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
SSN Beata Gudowska
SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku Z. J
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.
o zasiłek,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 grudnia 2006 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego w J
z dnia 28 lipca 2006 r., sygn. akt VII Ua ...106,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy — Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w J. po rozpoznaniu
odwołania Z. J. przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w W. o
zasiłek, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej wnioskodawcy wniesionej od wyroku
Sądu Okręgowego w J. z 26 kwietnia 2006r sygn. akt VII Ua .../06 postanowieniem
z 28 lipca 2006 r. odrzucił skargę kasacyjną.
Sąd Okręgowy uznał, że skarga kasacyjna w przedmiotowej sprawie była
niedopuszczalna. Stosownie do art. 3982 § 1. k.p.c. skarga kasacyjna nie
przysługuje w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, w sprawach gospodarczych
- niższa niż siedemdziesiąt pięć tysięcy złotych, a w sprawach z zakresu prawa
pracy i ubezpieczeń społecznych - niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże w
sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skarga kasacyjna przysługuje
niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o
wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia
społecznego.
W rozpatrywanej sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, której
przedmiotem jest odwołanie od decyzji odmawiającej przyznania zasiłku
chorobowego, wartość przedmiotu sporu stanowi kwota zasiłku za okresy, których
dotyczyła decyzja. (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 24 maja 2005 r. I
UZ 7/05, OSNP 2006 nr 5-6, poz. 101). Skoro zatem wniesiona została skarga
kasacyjna w sprawie o prawo majątkowe, którego wartość przedmiotu zaskarżenia
była niższa niż 10 000 zł, należało z mocy art. 3986. S 2 kpc skargę jako
niedopuszczalną odrzucić.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego pełnomocnik powoda
zarzucił naruszenie przepisów postępowania, w szczególności zaś art. 598 zdanie
drugie k.p.c., przez nieuzasadnione przyjęcie iż wyłącznym i zasadniczym
przedmiotem skargi kasacyjnej jest roszczenie majątkowe, którego wartość nie
przekracza dziesięciu tysięcy złotych w sytuacji, gdy skarga kasacyjna w swojej
istocie dotyczyła odmowy objęcia powoda ubezpieczeniem społecznym w okresie
jego niezdolności do pracy, co wyczerpuje dyspozycję art. 3982 zdanie drugie k.p.c.
i powoduje, że skarga kasacyjna przysługiwała niezależnie od wartości przedmiotu
zaskarżenia Wskazując na powyższą podstawę pełnomocnik wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Słusznie Sąd Okręgowy zaklasyfikował niniejszą
sprawę do kategorii spraw o prawo majątkowe i w związku z niedostateczną
wartością przedmiotu zaskarżenia zadecydował o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
Stosownie do art. 398[2] § 1. k.p.c. skarga kasacyjna nie przysługuje w sprawach
o prawa majątkowe z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, w których
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże
w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skarga kasacyjna przysługuje
niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o
wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia
społecznego. W rozpatrywanym przypadku przedmiot sporu dotyczył odmowy
przyznania zasiłku chorobowego za wskazane przez ubezpieczoną okresy. Zgodnie
z ugruntowanym już orzecznictwem Sądu Najwyższego sprawa o prawo do zasiłku
chorobowego należy do spraw, w których dopuszczalność kasacji zależy od
wartości przedmiotu zaskarżenia (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
13 marca 2001 r., II UZ 14/01, OSNP 2003 nr 2, poz. 48, postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 17 stycznia 2001 r., II UZ 144/00, OSNAPiUS 2002 nr 19, poz.
473, a także powołane wyżej postanowienie Sądu Najwyższego z 24 maja 2005 r. I
UZ 7/05, OSNP 2006 nr 5-6, poz. 101.
Okoliczność, że kwestia podlegania ubezpieczeniu społecznemu jest sporna w
postępowaniu o nabycie prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, nie
zmienia przedmiotu tego postępowania, co w niniejszej sprawie oznacza, że Sądy
obu instancji rozpoznały i rozstrzygnęły sprawę o nabycie przez powódkę prawa do
zasiłku chorobowego, nie zaś sprawę podlegania powódki ubezpieczeniu
społecznemu.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 398[14] w związku z
art. 394[1] § 3 k.p.c. oddalił zażalenie.