Postanowienie z dnia 2024-08-29 sygn. II NSNc 122/24

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II NSNc 122/24

POSTANOWIENIE

Dnia 29 sierpnia 2024 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maria Szczepaniec

w sprawie z wniosku M.O.
‎przy udziale K.O, Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków-Podgórze w Krakowie i Rzecznika Praw Dziecka
‎o wydanie małoletniego V.O.
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 29 sierpnia 2024 r.
‎na skutek skargi nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego z dnia 23 listopada 2023 r. od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z 11 marca 2021 r., sygn. XI 1 Ca 178/20

odrzuca skargę nadzwyczajną.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 października 2023 r. Sąd Najwyższy w sprawie II  NSNc 188/23 odrzucił skargę nadzwyczajną wniesioną przez Prokuratora Generalnego od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z 11 marca 2021 r., sygn. XI 1Ca 178/20 z uwagi na fakt, że wniesiona skarga nadzwyczajna obarczona była brakiem konstrukcyjnym, który nie podlegał uzupełnieniu.

Pismem z 23 listopada 2023 r. Prokurator Generalny ponownie wniósł  skargę nadzwyczajną od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z  11  marca 2021 r., sygn. XI 1Ca 178/20 zaskarżając orzeczenie w części tj. w zakresie pkt 1 postanowienia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu.

Zgodnie z treścią art. 89 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 2024 r. poz. 622, dalej: „u.SN”) jeżeli jest to konieczne dla  zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, od prawomocnego orzeczenia sądu powszechnego lub sądu wojskowego kończącego postępowanie w  sprawie może być wniesiona skarga nadzwyczajna, o ile: orzeczenie narusza zasady lub wolności i prawa człowieka i obywatela określone w Konstytucji lub  orzeczenie w sposób rażący narusza prawo przez błędną jego wykładnię lub  niewłaściwe zastosowanie, lub zachodzi oczywista sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego - a orzeczenie nie może być uchylone lub zmienione w trybie innych nadzwyczajnych środków zaskarżenia.

Skargę nadzwyczajną może wnieść Prokurator Generalny, Rzecznik  Praw  Obywatelskich oraz, w zakresie swojej właściwości, Prezes  Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznik Praw Dziecka, Rzecznik Praw Pacjenta, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, Rzecznik  Finansowy, Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców i Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Zgodnie natomiast z treścią art. 90 § 1 u.SN, który określa warunki dopuszczalności wniesienia skargi nadzwyczajnej, skarga nadzwyczajna w interesie tej samej strony od tego samego orzeczenia może być wniesiona tylko raz. Zatem  kolejna skarga wniesiona od tego samego orzeczenia w interesie tej samej strony podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna. Wniesiona w niniejszej sprawie skarga jest drugą skargą nadzwyczajną wniesioną przez Prokuratora Generalnego od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z 11 marca 2021 r., sygn. XI 1 Ca 178/20.

Sąd Najwyższy w składzie orzekającym w niniejszej sprawie podziela  prezentowane w doktrynie stanowisko dotyczące skargi kasacyjnej, że  zniweczenie skutków procesowych wniesienia skargi kasacyjnej na skutek jej  odrzucenia oznacza, że nie zostaje jej nadany bieg, nie dojdzie do przedsądu i  ewentualnego rozpoznania skargi kasacyjnej. Upada także postanowienie sądu II  instancji wstrzymujące wykonanie bądź skuteczność zaskarżonego wyroku lub  wyroku sądu I instancji, o ile takie postanowienie zostało wydane na podstawie art. 388 k.p.c. Nie zostają jednak zniweczone skutki procesowe postanowienia sądu II instancji odrzucającego skargę kasacyjną, którym jest związany nie tylko sąd, ale  i strony (art. 358 w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.). Wniesienie w takim przypadku „nowej” skargi kasacyjnej prowadzi, jak się wydaje, do ominięcia tych przepisów, które powodują upadek mocy wiążącej, czyli art. 359 (choć ten przepis w przypadku postanowienia kończącego postępowanie w sprawie nie miałby zastosowania) oraz art. 395 § 2 (zob. M. Manowska [w:] A. Adamczuk, P. Pruś, M. Radwan, M. Sieńko, E. Stefańska, M. Manowska, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, wyd. II, Warszawa 2013, art. 398⁶).

Odrzucenie skargi nadzwyczajnej w sprawie o sygn. akt II NSNc 188/23 skonsumowało więc uprawnienie do wniesienia skargi nadzwyczajnej od  postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z 11 marca 2021 r., sygn. XI 1 Ca 178/20.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy, na podstawie art. 398⁶ § 2 i 3 k.p.c. w zw. z art. 95 pkt 1 u.SN, orzekł jak w sentencji.