Postanowienie z dnia 2024-12-11 sygn. II NSNc 57/24

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II NSNc 57/24

POSTANOWIENIE

Dnia 11 grudnia 2024 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Wiak (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Oktawian Nawrot
‎Arkadiusz Janusz Sopata (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa M.C.

przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Szpitalowi [….] z siedzibą w K.

o zapłatę,

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 11 grudnia 2024 r.

skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 26 lutego 2021 r., sygn. I ACa 1055/19:

odrzuca skargę.

UZASADNIENIE

M.C.1 (dalej: „powód”), reprezentowany przez matkę M.C.2, wniósł o zasądzenie od pozwanego S. w K. (dalej:  „pozwany”) kwoty 200 000,00 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za  doznaną krzywdę, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 maja 2015    r. oraz o ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość. Następnie  rozszerzono powództwo, domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty 1 200 000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę. Powód trafił do  pozwanego szpitala z powodu pogarszającego się stanu, a zbyt późno postawiona diagnoza opryszczkowego zapalenia mózgu u 5-cio i pół-miesięcznego powoda i w związku z tym zbyt późno wdrożone leczenie skutkowało daleko idącym upośledzeniem psychoruchowym nie dającym szans na przywrócenie funkcji organizmu do stopnia pozwalającego na samodzielne funkcjonowanie w życiu codziennym.

Wyrokiem z 8 października 2019 r. Sąd Okręgowy w Katowicach (II C 940/15):

1.zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 800 000,00 zł z  odsetkami ustawowymi od dnia 30 maja 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i  z  odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. od kwoty 200 000,00 zł, odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 31 sierpnia 2019 r. od kwoty 600 000,00 zł;

2.oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

3.odstąpił od obciążania powoda kosztami procesu i kosztami sądowymi;

4.nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu   Okręgowego w Katowicach kwotę 42 202,20 zł tytułem części kosztów sądowych, od uiszczenia których powód był zwolniony.

Powód i pozwany wnieśli apelację od powyższego orzeczenia.

Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z 26 lutego 2021 r. (I ACa 1055/19) zmienił zaskarżony wyrok sądu I instancji i oddalił powództwo, nie obciążając kosztami procesu powoda, a także oddalił apelacje powoda i nie obciążył go kosztami postępowania apelacyjnego.

Powód zmarł 8 stycznia 2023 r. Nie przeprowadzono postępowania spadkowego po zmarłym. Powód był kawalerem, nie posiadał dzieci, jego  spadkobiercami z ustawy są rodzice M.C.2 i A.C., którzy  oświadczyli, iż jako następcy prawni zmarłego syna wnoszą o wystąpienie ze skargą nadzwyczajną od zaskarżonego orzeczenia.

Pismem z 12 grudnia 2023 r. Prokurator Generalny (dalej: „skarżący”) wniósł    skargę nadzwyczajną na rzecz rodziców powoda od wyroku Sądu  Apelacyjnego w Katowicach z 26 lutego 2021 r. (I ACa 1055/19), w której zaskarżył go w całości.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

1.naruszenie zasad, wolności i praw człowieka i obywatela, określonych w   art.   2 i 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. (prawa  do  sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy opartego na zasadzie zaufania do państwa i stanowionego przez niego prawa oraz przewidywalności postępowania organów państwa, przez oddalenie roszczenia o zasądzenie zadośćuczynienia wskutek dokonania ustaleń faktycznych rażąco sprzecznych z  materiałem dowodowym, który był oparty na opiniach biegłych i zeznaniach świadków wskazujących na zaistnienie błędu medycznego, wobec przeprowadzenia ich oceny z naruszeniem zasad logiki i doświadczenia życiowego, co naruszyło zasadę zaufania do państwa, przewidywalności postępowania jego organów i prawo do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy – a  w  konsekwencji pozbawiło powoda należnego mu zadośćuczynienia za  uszczerbek na zdrowiu zaistniały w wyniku błędu lekarskiego przy leczeniu przez pozwanego polegającego na niezgodności postępowania medycznego personelu pozwanego z wiedzą medyczną i pominięciem ostrożności, jaką należało zachować w przypadku gorączkującego powoda (5-cio i pół-miesięcznego niemowlęcia), co w konsekwencji doprowadziło do 100% uszczerbku na zdrowiu powoda spowodowanego skutkami przebytego zapalenia mózgu o etiologii opryszczkowej;

2.oczywistą sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego wyrażającą się w przyjęciu przez Sąd Apelacyjny w   Katowicach, że w sprawie nie doszło do błędu medycznego po stronie pozwanego, gdyż nie można było przyjąć z dużym prawdopodobieństwem, że stan zdrowia powoda był wynikiem zawinienia pozwanego, podczas   gdy   powództwo zasługiwało na uwzględnienie, albowiem personel pozwanego popełnił błąd medyczny i diagnostyczny, w konsekwencji którego powód doznał 100% uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami przebytego zapalenia mózgu o etiologii opryszczkowej, co jednoznacznie prawidłowo ustalił Sąd I instancji uznając za wiarygodne zeznania matki powoda, zasądzając zasadne roszczenie.

Skarżący wniósł o uchylenie wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 26 lutego 2021 r. (I ACa 1055/19) w całości i przekazanie sprawy do   ponownego rozpoznania z pozostawieniem temu sądowi rozstrzygnięcia o kosztach postępowania ze skargi nadzwyczajnej.

Odpowiedź na powyższą skargę złożył pełnomocnik M.C.2 i  A.C. W piśmie z 7 lutego 2024 r. wniósł on o uchylenie w całości zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi  Apelacyjnemu w Katowicach i rozstrzygnięcie o kosztach postępowania ze skargi nadzwyczajnej.

Odpowiedź na skargę nadzwyczajną złożyli również pełnomocnicy pozwanego, którzy w piśmie z 5 lutego 2024 r., wnieśli o oddalenie skargi nadzwyczajnej w całości.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga nadzwyczajna podlega odrzuceniu.

Powód zmarł przed wniesieniem przez skarżącego skargi nadzwyczajnej. W dotychczasowym orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto, że niedopuszczalne jest wniesienie skargi nadzwyczajnej wobec osoby, która w chwili złożenia tego środka zaskarżenia nie żyła (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z 22 czerwca 2022 r., I NSNc 705/21 oraz z 30 czerwca 2022 r., I NSNc 30/21). Możliwe   jest   natomiast wniesienie skargi nadzwyczajnej na rzecz następców prawnych zmarłego, jeżeli posiadają oni interes prawny – jako podmiotów posiadających zdolność sądową i procesową. Ich wskazanie musi mieć jednak miejsce w sposób przewidziany przez prawo (postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku lub notarialne poświadczenie dziedziczenia). W niniejszej sprawie, na   dzień   wniesienia skargi nadzwyczajnej, nie przeprowadzono postępowania spadkowego po zmarłym powodzie, a co za tym idzie – wskazany powyżej warunek nie został spełniony.

Wobec braku zdolności sądowej powoda, na podstawie art. 199 § 1 pkt 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 398²¹ k.p.c. w zw. z art. 95 pkt 1 ustawy o SN, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.