Postanowienie z dnia 2024-11-06 sygn. III UZ 10/24

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III UZ 10/24

POSTANOWIENIE

Dnia 6 listopada 2024 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak

w sprawie z odwołania P. M.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału we Wrocławiu
‎z udziałem J. P. i Kancelarii w W.
‎o odpowiedzialność komplementariusza za zadłużenie spółki z tytułu nieopłaconych składek,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 6 listopada 2024 r.,
‎zażalenia odwołującego się na postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu ‎z dnia 31 stycznia 2024 r., sygn. akt III AUa 2132/21, III WSCU 1/24, 

oddala zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 31 stycznia 2024 r. odrzucił skargę kasacyjną odwołującego się P. M. od wyroku tego Sądu z dnia 22 czerwca 2023 r. oddalającego apelację odwołującego się od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 8 września 2021 r., którym oddalono odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we Wrocławiu z dnia 10 września 2018 r., ustanawiającej odpowiedzialność odwołującego się jako komplementariusza za zadłużenie spółki z tytułu nieopłaconych składek (pkt I) oraz umorzył postępowanie z wniosku o wstrzymanie wykonalności wyroku (pkt II).

W motywach postanowienia Sąd Apelacyjny podniósł, że profesjonalny pełnomocnik odwołującego się został zobowiązany zarządzeniem – doręczonym mu w dniu 17 stycznia 2024 r. – do uzupełnienia braków formalnych wniesionej skargi kasacyjnej, w terminie tygodniowym pod rygorem jej odrzucenia, przez dołączenie brakującego odpisu skargi kasacyjnej wraz z odpisem pełnomocnictwa, wskazanie w skardze wszystkich uczestników postępowania oraz dołączenie 4 odpisów pełnomocnictwa do złożonych już odpisów skargi. Zarządzenia tego pełnomocnik odwołującego się nie wykonał w wyznaczonym terminie, który upłynął w dniu 24 stycznia 2024 r. ani nie podjął jakiekolwiek innej czynności w sprawie.

Sąd Apelacyjny podkreślił, że zgodnie z art. 398⁴ § 3 k.p.c. skarga kasacyjna powinna spełniać wymagania przewidziane dla pisma procesowego w art. 126 i art. 128 k.p.c. Do skargi kasacyjnej dołącza się także dwa jej odpisy przeznaczone do akt Sądu Najwyższego oraz dla Prokuratora Generalnego, chyba że sam wniósł on skargę. W tej sprawie poza odwołującym się i organem rentowym występują także inne podmioty wymienione w zaskarżonym wyroku, tj. J. P. oraz Kancelaria Spółka Komandytowa, a więc konieczne było złożenie minimum 5 egzemplarzy skargi kasacyjnej z kompletem załączników. Natomiast pełnomocnik odwołującego się złożył jedynie 4 odpisy skargi i to bez odpisów pełnomocnictwa, które zostało dołączone do oryginału skargi, co dodatkowo uchybiało wymogowi z art. 128 k.p.c. Ponadto w skardze pominięci zostali pozostali uczestnicy procesu, tj. J. P. i Kancelaria w W.. Wobec tego skarga kasacyjna nie dawała podstaw do nadania jej dalszego biegu już tylko z uwagi na uniemożliwienie doręczenia jej kompletnych w załączniki odpisów wszystkim uczestnikom postępowania. A zatem nie spełniała wymogów z art. 398⁴ § 1 i 3 w związku z art. 126 § 1 pkt 2 i art. 128 k.p.c. i podlegała odrzuceniu na podstawie art. 398⁶ § 2 k.p.c., ponieważ braków formalnych skargi pełnomocnik odwołującego się nie uzupełnił w wyznaczonym terminie.

W zażaleniu pełnomocnik odwołującego się zaskarżył postanowienie Sądu Apelacyjnego w jego punkcie I, wnosząc o jego uchylenie w zaskarżonej części i zarzucając naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.: art. 398⁴ § 1 i 3 w związku art. 126 § 1 pkt 2 i art. 128 k.p.c., przez przyjęcie, że skarga kasacyjna nie odpowiadała warunkom formalnym tego przepisu, ponieważ nie załączono do niej odpowiedniej liczby egzemplarzy oraz załączników dla pozostałych stron, podczas gdy już z samej jej treści wynikało, że załączono do niej wystarczającą liczbę egzemplarzy oraz oznaczono wszystkie osoby występujące w charakterze zainteresowanych w tej sprawie.

W ocenie pełnomocnika odwołującego się - wbrew odmiennemu stanowisku Sądu Apelacyjnego - Kancelaria Spółka komandytowa została wskazana jako pierwsza z osób zainteresowanych na pierwszej stronie skargi kasacyjnej. Stąd odrzucenie skargi uzasadnione m.in. nieuzupełnieniem braków formalnych w tym zakresie, choć pismo takiej wady nie posiadało, jest niezrozumiałe. Ponadto strona reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie ma obowiązku załączenia odpisu pełnomocnictwa procesowego dla każdego podmiotu występującego w sprawie, gdyż dokument pełnomocnictwa jest potwierdzeniem umocowania do występowania w sprawie. Odpis pełnomocnictwa doręcza się przy pierwszym piśmie profesjonalnemu pełnomocnikowi bądź pełnomocnikom strony przeciwnej, a na etapie skargi kasacyjnej nie włączył się żaden profesjonalny pełnomocnik. Wnoszący zażalenie podniósł, że jeszcze na etapie postępowania apelacyjnego przy składaniu wielu pism procesowych czy też apelacji, Sąd Apelacyjny nigdy o uzupełnienie takich braków, jak sprecyzowanie wszystkich stron postępowania, go nie wzywał.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione. Zgodnie z art. 398⁴ § 3 k.p.c. skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, co oznacza, że ma do niej zastosowanie art. 128 § 1 k.p.c., nakładający na stronę obowiązek przedłożenia wraz z pismem jego odpisów i odpisów załączników w liczbie uczestniczących w sprawie podmiotów (por. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 4 stycznia 2007 r., V CZ 110/06, LEX nr 610110; z dnia 4 lipca 2013 r., I CZ 67/13, LEX nr 1365612; z dnia 16 września 2015 r., III CZ 41/15, LEX nr 1816594; z dnia 14 marca 2017 r., II CZ 167/16, OSNC-ZD 2017 nr 4, poz. 66; z dnia 6 lutego 2018 r., IV CZ 111/17, LEX nr 2456372; z dnia 30 listopada 2018 r., I CZ 101/18, LEX nr 2587129; z dnia 10 października 2019 r., V CZ 57/19, LEX nr 2734437; z dnia 15 września 2020 r., V CZ 45/20, LEX nr 3076399).

Ponadto obowiązkiem wnoszącego skargę kasacyjną wynikającym z art. 398⁴ § 3 k.p.c. jest złożenie dodatkowo dwóch odpisów przeznaczonych dla Sądu Najwyższego oraz dla Prokuratora Generalnego. Wymaganie dołączenia odpisu skargi kasacyjnej dla Prokuratora Generalnego wynika z możliwości zwrócenia się do tego podmiotu o zajęcie na piśmie stanowiska co do skargi kasacyjnej (art. 398⁸ § 1 k.p.c.). W związku z tym, że w sprawie oprócz organu rentowego występują w charakterze zainteresowanych: J. P. oraz Kancelaria Spółka komandytowa, skarżący składając skargę kasacyjną w oryginale, winien przedłożyć 5 jej odpisów, a jak wynika z akt sprawy zostały złożone jedynie 4 odpisy. Pełnomocnik odwołującego się, mimo wezwania do uzupełnienia przedmiotowego braku formalnego w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej, nie złożył brakującego odpisu ani nie podjął żadnej innej aktywności procesowej, na co zwrócił uwagę Sąd Apelacyjny w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Niedołączenie do skargi kasacyjnej odpisów w wymaganej ilości stanowi zaś brak formalny, podlegający usunięciu w trybie przewidzianym w art. 398⁶ § 1 k.p.c., ze skutkiem określonym w art. 398⁶ § 2 k.p.c. (zob. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2022 r., I PZ 1/22, LEX nr 3557661 i powołane tam orzeczenia).

W orzecznictwie Sądu Najwyższego nie budzi też wątpliwości, że jednym z wymagań formalnych pisma procesowego jest dołączenie doń pełnomocnictwa wraz z odpisem dla strony przeciwnej (art. 89 § 1 i art. 126 § 3 k.p.c.). W związku z tym przyjmuje się, że niezłożenie przez stronę odpisu pełnomocnictwa do reprezentowania jej przed Sądem Najwyższym, przeznaczonego dla strony przeciwnej stanowi brak formalny pisma procesowego, który uzasadnia odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 398⁶ § 2 k.p.c., jeżeli zgodnie z art. 130 k.p.c. strona, mimo wezwania, nie uzupełni w terminie tego braku (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2013 r., I CZ 67/13; z dnia 24 listopada 2017 r., III CZ 42/17, LEX nr 2447328; z dnia 30 listopada 2018 r., I CZ 101/18; z dnia 27 maja 2020 r., V CZ 12/20, LEX nr 3029671). Nie ma zatem racji pełnomocnik odwołującego się, zarzucając, że niezłożenie przez stronę odpisu pełnomocnictwa nie uzasadnia odrzucenia skargi, a nie można stracić z pola widzenia, że pełnomocnictwo dla adwokat K. T. zostało udzielone na etapie postępowania kasacyjnego.

Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 398¹⁴ w związku z art. 394¹ § 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako bezzasadne.