Wyrok z dnia 2010-11-23 sygn. IV KK 293/10

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV KK 293/10

W Y R O K

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2010 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący)

SSN Jerzy Steckiewicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Kazimierz Klugiewicz Protokolant Danuta Bratkrajc

przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Małgorzaty Wilkosz-Śliwy po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2010 r. sprawy R. B.

skazanego z art. 276 k.k. i inne

z powodu kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść

od wyroku Sądu Rejonowego w T.

z dnia 3 listopada 2004 r., sygn. VII K […]

uchyla zaskarżony wyrok co do kary łącznej (pkt III wyroku) oraz odnośnie czynu zarzuconego z pkt. 2 aktu oskarżenia wyczerpującego znamiona art. 276 k.k. (pkt II wyroku) i na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 45 § 1 k.w. postępowanie wobec R. B. odnośnie tego czynu umarza.

U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem Sądu Rejonowego w T. z dnia 3 listopada 2004 r., sygn. akt VII K […], który uprawomocnił się w I instancji, R. B. skazany został za popełnienie dwóch przestępstw, a mianowicie za to, że:

„ 1. w dniu 1 maja 2004 r. w miejscowości B., pow. […], woj. […], będąc w stanie nietrzeźwym – tj. 1,6 promila alkoholu we krwi, kierował samochodem osobowym marki „V.” nr rej. […] i jadąc po drodze publicznej, w celu uniknięcia kontroli drogowej nie zatrzymał się do kontroli na wyraźny sygnał umundurowanego funkcjonariusza policji i w tym samym miejscu i czasie kierując ww. samochodem nie dostosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w D. zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkich kategorii na okres 2 lat, wyrokiem z dnia 24.VI.02 r. sygn. akt II K […] – tj. o czyn z art.178a § 1 k.k. i art. 92 § 1 i 2 k.w. w zw. z art. 10 k.w. i art. 224 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

2. w dniu 1 maja 2004 roku w miejscowości B., pow. […], woj. […] po wcześniejszym usunięciu tablic rejestracyjnych o nr. […] z samochodu marki „F” należącego do M. E., posługiwał się tymi tablicami w ten sposób, iż założone były one na kierowany przez niego samochód m-ki V.” – tj. o czyn z art. 276 k.k.”.

Za czyn pierwszy Sąd wymierzył karę roku pozbawienia wolności (za występek) i grzywnę w wysokości 600 złotych (za wykroczenie), zaś za czyn drugi 6 miesięcy pozbawienia wolności – łącznie karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkich kategorii przez 5 lat oraz na podstawie art. 49 a § 1 k.k. świadczenie pieniężne w wysokości 1500 złotych na rzecz Fundacji O. […] w T.

Od tego orzeczenia Prokurator Generalny wniósł, na korzyść skazanego kasację, w której zarzucił rażące i mające wpływ na treść wyroku naruszenie prawa materialnego, a mianowicie art. 276 k.k., polegające na skazaniu R. B. za czyn, który nie zawierał ustawowych znamion czynu zabronionego, bowiem jego sprawca „…nie dokonał zniszczenia, ani też uszkodzenia tablic rejestracyjnych, nie uczynił ich bezużytecznymi, jak też nie ukrył ich”.

Ponadto stwierdzono, że tablice rejestracyjne samochodu nie są dokumentem w rozumieniu art. 115 § 14 k.k.

W świetle tych okoliczności Prokurator Generalny uważa, że R. B., zamiast przestępstwa określonego w art. 276 k.k. można było - co najwyżej -przypisać wykroczenie z art. 94 § 2 k.w., którego karalność z uwagi na czas, jaki upłynął od dnia jego popełnienia - ustała.

W konkluzji autor kasacji wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i umorzenie postępowania na podstawie art.17 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 45 § 1 k.w.

Sąd Najwyższy uznając kasację za uzasadnioną zważył, co następuje.

Jak wynika z materiału dowodowego działanie R. B., przypisane mu w pkt. 2 wyroku polegało na tym, że prowadził po drodze publicznej samochód z zamontowaną tablicą rejestracyjną pochodzącą z innego pojazdu.

To zachowanie, jak słusznie podniesiono w kasacji, nie wyczerpywało przedmiotowych znamion przestępstwa określonego w art. 276 k.k., przede wszystkim dlatego, że tablica rejestracyjna pojazdu, chociaż jest przedmiotem prawa, należy bowiem do właściciela pojazdu, dla którego to pojazdu ją wydano, to sama w sobie nie jest jeszcze dowodem prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne, gdyż samoistnie nie dowodzi ona żadnego prawa do tego pojazdu. W konsekwencji tablica rejestracyjna nie jest dokumentem w rozumieniu art. 115 § 14 k.k., a tym samym nie może być przedmiotem przestępstwa określonego

w art. 276 k.k. (patrz wyrok SN z dnia 23 maja 2002 r., sygn. V KKN 404/99 OSNKW 2002/9 – 10 poz. 72).

Prokurator Generalny trafnie też podkreśla we wniesionym nadzwyczajnym środku odwoławczym, że skazany swoim zachowaniem nie zrealizował którejkolwiek czynności sprawczej omawianego przepisu, bowiem owych tablic nie zniszczył ani nie uszkodził, nie uczynił ich bezużytecznymi, jak również nie zostały ukryte.

W konsekwencji nie może budzić wątpliwości, że R. B. swoim zachowaniem nie wyczerpał znamion przypisanego mu przestępstwa, natomiast mogło ono być uznane (na rozprawie – art. 400 § 1 k.p.k.) za wykroczenie określone w art. 94 § 2 k.w.

Postępowanie przygotowawcze o czyn, który oceniany był jako przestępstwo, wszczęto przed upływem roku od jego popełnienia. W tej sytuacji termin przedawnienia ewentualnego wykroczenia ustał w dniu 1 maja 2006 r. tj. z upływem 2 lat od jego popełnienia, a zatem na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 45 § 1 k.w. postępowanie karne w części dotyczącej czynu wyczerpującego znamiona art. 276 k.k. należało umorzyć.

W celu uniknięcia ewentualnych nieporozumień należy podkreślić, że uchylenie wyroku co do czynu przypisanego w pkt II, skutkuje tym, że rozstrzygnięcie odnośnie warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności (pkt IV zaskarżonego wyroku) dotyczy aktualnie wyłącznie kary jednostkowej pozbawienia wolności orzeczonej za czyn przypisany z pkt I wyroku.