Postanowienie z dnia 1999-02-05 sygn. III CKN 1118/98

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III CKN 1118/98

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lutego 1999 r.

Sąd Najwyższy Izba Cywilna

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSN - K. Kołakowski Sędziowie: SN - F. Barczewska

SN - S. Dąbrowski (spraw.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 lutego 1999 r.

sprawy z wniosku       i małżonków U|

z udziałem C|

o rozgraniczenie na skutek kasacji wnioskodawców

od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Lublinie z dnia 28 lipca 1998 r., sygn. akt II Ca 396/98

postanawia:

oddalić kasację.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 lipca 1998 r. Sąd Wojewódzki w Lublinie odrzucił apelację wnioskodawców  (...) i małż. UJ od postanowienia

Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim w przedmiocie rozgraniczenia. W uzasadnieniu stwierdził, że apelacja wniesiona przez pełnomocnika wnioskodawców, będącego adwokatembez uiszczenia opłaty stałej, winna być przez Sąd pierwszej instancji odrzucona z mocy art. 370 k.p.c. Jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia powołał art. 373 k.p.c.

W kasacji od postanowienia Sądu Wojewódzkiego, opartej na podstawie naruszenia przepisów postępowania, wnioskodawcy zarzucili błędną wykładnię art. 370 k.p.c wobec braku wydania przez Sąd pierwszej instancji postanowienia o odrzuceniu apelacji i pozbawieniu wnioskodawców uprawnień wynikających żart. 394 § 1 k.p.c i art. 168 § 1 k.p.c. oraz art. 373 k.p.c. wobec nie odrzucenia apelacji na posiedzeniu niejawnym.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Kasacja nie jest zasadna. Przepis art. 370 k.p.c. nakazuje odrzucenie niedopuszczalnej apelacji Sądowi pierwszej instancji. Zarzut naruszenia tego przepisu przez Sąd pierwszej instancji nie może być uwzględniony, gdyż kasacja jest środkiem zaskarżenia od orzeczenia Sądu drugiej instancji. Na marginesie wypada tylko zauważyć, że wbrew twierdzeniu kasacji, brak orzeczenia o odrzuceniu apelacji nie pozbawił wnioskodawców uprawnień z art. 168 § 1 k.p.c. Termin przewidziany w art. 169 § 1 k.p.c biegnie od chwili zakończenia postępowania w przedmiocie odrzucenia apelacji. Zupełnie odrębnym zagadnieniem jest kwestia ewentualnego braku winy w uchybieniu terminu do opłacenia apelacji.

W wypadku, gdy tak jak w niniejszej sprawie, Sąd pierwszej instancji przeoczył, że apelacja podlegała odrzuceniu, arL.373 k.p.c. wyraźnie nakłada obowiązek jej odrzucenia na posiedzeniu niejawnym przez Sąd drugiej instancji. Odrzucenie apelacji na rozprawie, zamiast na posiedzeniu niejawnym, nie jest naruszeniem art. 373 k.p.c. Stosownie bowiem do art. 148 § 2 k.p.c. Sąd może wyznaczyć rozprawę także wówczas, gdy sprawa podlega rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym. Na podstawie art. 391 k.p.c. przepis ten ma zastosowanie również w postępowaniu przed sądem drugiej instancji.

Z powyższych względów i na mocy art. 393¹² k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.