Postanowienie z dnia 2001-02-02 sygn. IV CZ 104/00

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV CZ 104/00

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 2 lutego 2001 r.

Sąd Najwyższy Izba Cywilna

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSN - Zbigniew Kwaśniewski (spraw.) Sędziowie: SN - Gerard Bieniek

SN - Barbara Myszka

po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2001 r.

na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa M. K. i W. K. – właścicieli Stacji Paliw „[…]” S.C. w S.

przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń i Reasekuracji „[…]” S.A. Oddziałowi w B. i J. K.1

o zapłatę,

na skutek zażalenia pozwanego Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji „[…]” S.A. Oddziału w B.

na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2000 r., sygn. akt I ACa 141/00

p o s t a n a w i a:

uchylić zaskarżone postanowienie

U Z A S A D N I E N I E

Postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2000 r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku odrzucił kasację pozwanego Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji „[…]” S.A. od wyroku tego Sądu z dnia 18 maja 2000 r. w sprawie o zapłatę, przyjmując za podstawę swego rozstrzygnięcia art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Sąd Apelacyjny stwierdził, iż mimo wezwania, które pozwany otrzymał w dniu 21 lipca 2000 r., termin do uiszczenia wpisu od kasacji upłynął bezskutecznie w dniu 28 lipca 2000 r., a okoliczność ta stała się podstawą jej odrzucenia.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, skarżący zakwestionował ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd drugiej instancji i podniósł, że wezwanie do uiszczenia stosownej opłaty otrzymał - zgodnie z datownikiem poczty znajdującym się na formularzu potwierdzenia odbioru - w dniu 24 lipca 2000 r., natomiast wykonał je w dniu 31 lipca 2000 r., a więc z zachowaniem wyznaczonego terminu. Na poparcie swego stanowiska pełnomocnik pozwanego przedstawił dodatkowo pismo Naczelnika Urzędu Pocztowego w B. oraz poświadczoną przez niego kopię dowodu odbioru przesyłki.

Sąd Najwyższy zważył co następuje:

Zgodnie z wielokrotnie wypowiadanym przez Sąd Najwyższy poglądem, potwierdzenie odbioru przesyłki sądowej, o którym mowa w art. 142 § 2 k.p.c., będące dokumentem urzędowym, nie stanowi jedynego dowodu jej doręczenia. Strona może przy pomocy wszelkich dopuszczalnych środków dowodowych starać się wykazać, że doręczenie w ogóle nie nastąpiło bądź też nastąpiło, ale w innym czasie, niż wynika to ze zwróconego przez pocztę potwierdzenia (por. postanowienie SN z dnia 19 grudnia 1963 r., II CZ 134/63, OSNC 1965, nr 1, poz. 5).

Sąd badając dokument obejmujący potwierdzenie odbioru pisma sądowego powinien zwracać szczególną uwagę na mogące pojawić w nim usterki lub braki. Wnikliwa analiza akt rozpoznawanej sprawy prowadzić musi do wniosku, iż zachodzą wątpliwości, co do okoliczności związanych z datą doręczenia wezwania do uiszczenia wpisu od kasacji. Istotnie bowiem - jak na to wskazuje żalący się - powstała rozbieżność pomiędzy, przyjętą przez Sąd odwoławczy za datę doręczenia, datą wpisaną na potwierdzeniu odbioru przez odbiorcę przesyłki, a datą wynikającą z odcisku datownika oddawczego urzędu pocztowego znajdującego się na tym samym formularzu. Wobec powyższego zaistniała więc konieczność przeprowadzenia z urzędu przez Sąd Apelacyjny stosownego dochodzenia w tym przedmiocie, w celu ustalenia rzeczywistej daty doręczenia przesyłki sądowej.

Jeśli chodzi o załączone przez skarżącego dokumenty, to trzeba przede wszystkim uznać, iż są one wystarczające dla wyjaśnienia wszelkich zaistniałych w niniejszej sprawie niejasności. Jak jednoznacznie wynika zarówno z treści pisma Naczelnika Urzędu Pocztowego w B. (k. 562), jak i poświadczonego przez niego odpisu dowodu odbioru (k. 560), doręczenie wezwania do uiszczenia wpisu od kasacji nastąpiło w dniu 24 lipca 2000 r. W konsekwencji, skoro pozwany uiścił wymagany wpis w dniu 31 lipca 2000 r., nie doszło do uchybienia terminowi zakreślonemu przez Sąd drugiej instancji i wobec tego brak było przesłanek dla odrzucenia kasacji.

W tym stanie rzeczy, Sąd Najwyższy uchylił zaskarżone postanowienie na mocy art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 393¹⁹ k.p.c. oraz art. 397 § 2 k.p.c.