Postanowienie z dnia 2020-09-30 sygn. II CZ 33/20

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CZ 33/20

POSTANOWIENIE

Dnia 30 września 2020 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Anna Kozłowska (przewodniczący)
‎SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)
‎SSN Roman Trzaskowski

w sprawie ze skargi R. D.

o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia

Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 sierpnia 2019 r.

o przysądzeniu własności w sprawie egzekucyjnej

z wniosku wierzyciela (…) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.
‎przeciwko R. D.
‎o egzekucję z nieruchomości,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 30 września 2020 r.,
‎zażalenia pozwanego R. D.

na postanowienie Sądu Rejonowego w G.
‎z dnia 20 maja 2020 r., sygn. akt I WSC (…),

odrzuca zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 20 maja 2020 r. Sąd Rejonowy w G. odrzucił skargę R. D. o stwierdzenie niezgodności z  prawem prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 sierpnia 2019 r. o przysądzeniu własności. W uzasadnieniu odrzucenia skargi, wniesionej osobiście przez uczestnika postępowania egzekucyjnego, Sąd Rejonowy odwołał się do wynikającego z art. 87¹ § 1 k.p.c. obowiązku zastępstwa stron przez adwokatów lub radców prawnych w postępowaniu przed Sądem Najwyższy. Poza tym, zgodnie z art. 767⁴ § 3 k.p.c. w postępowaniu egzekucyjnym nie przysługuje skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

R. D. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, w którym złożył wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia trafnie podniesiono, iż skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest niedopuszczalna w postępowaniu egzekucyjnym.

Zgodnie z art. 87¹ § 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Uchybienie to nie podlega konwalidacji a gdy dotyczy skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia skarga ta, stosownie do treści art. 424⁶ § 3 k.p.c., podlega odrzuceniu.

Podobna sankcja ma zastosowanie do zażalenia do Sądu Najwyższego złożonego z naruszeniem art. 87¹ § 1 k.p.c. Zażalenie dotknięte takim brakiem podlega odrzuceniu bez wzywania skarżącej do jego uzupełnienia (postanowienie SN z dnia 28 marca 2018 r., sygn. akt V CZ 16/18, nie publ.).

Wobec zawartego w zażaleniu wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu trzeba mieć na uwadze, że następcze podpisanie tego zażalenia przez pełnomocnika ustanowionego na dalszym etapie postępowania jest pozbawione podstaw prawnych i nie wywoła pożądanych przez skarżącego skutków. Dlatego  bez względu na wynik postępowania wpadkowego o udzielenie pomocy prawnej, w każdym wypadku zażalenie do Sądu Najwyższego wniesione osobiście przez stronę podlega odrzuceniu. Zbędne było zatem uprzednie rozstrzygnięcie kwestii pomocy prawnej.

Wobec powyższego, na podstawie art. 398¹⁴ w związku z art. 394¹ § 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.