Postanowienie z dnia 1997-06-06 sygn. II CKN 47/97

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CKN 47/97

Postanowienie

Sądu Najwyższego

z dnia 6 czerwca 1997 r.

Do oznaczenia w kasacji wartości przedmiotu zaskarżenia - w sprawie przeciwko byłemu członkowi spółdzielni mieszkaniowej o opuszczenie należącego do spółdzielni lokalu mieszkalnego - należy stosować reguły określone w art. 23 k.p.c. i art. 7 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110 ze zm.). Wartość przedmiotu zaskarżenia określona przez wnoszącego kasację z naruszeniem tych reguł nie jest dla oceny dopuszczalności kasacji wiążąca (art. 393 pkt 1 w związku z art. 393³ i art. 393⁸ § 1 k.p.c.).

Przewodniczący: sędzia SN B. Myszka. Sędziowie SN: B. Czech, J. Gudowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 1997 r. na rozprawie sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej "P.(...)" w B.-B. przeciwko Zofii K. o eksmisję, na skutek kasacji pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Bielsku-Białej z dnia 17 września 1996 r. sygn. akt (...)

postanowił odrzucić kasację.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 1996 r. Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej - uwzględniając powództwo Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej "P.(...)" w B.-B. - nakazał pozwanej Zofii K., aby wraz z osobami prawa jej reprezentującymi opuściła, opróżniła i wydała stronie powodowej lokal mieszkalny położony w B.-B. przy ul. Komorowickiej 336a/6. Sąd ustalił, że uchwałą rady nadzorczej powodowej Spółdzielni z dnia 30 stycznia 1992 r. pozwana oraz jej ówczesny mąż zostali wykluczeni z rejestru członków w związku z uporczywym uchylaniem się od obowiązku uiszczania świadczeń za użytkowanie mieszkania, w związku z czym żądanie pozwu jest w świetle art. 210 Prawa spółdzielczego uzasadnione.

Rewizję od tego wyroku Sąd Wojewódzki w Bielsku-Białej - orzeczeniem z dnia 17 września 1996 r. - oddalił, uznając ustalenia oraz wnioski sądu pierwszej instancji za trafne.

W kasacji, w której wartość przedmiotu zaskarżenia (...) określona została na kwotę 5.050 zł, pozwana podniosła podstawę z art. 393¹ pkt 1 k.p.c. i zarzuciła Sądowi Wojewódzkiemu "...naruszenie prawa materialnego, w szczególności art. 5 k.c. ...".

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

W postanowieniu z dnia 12 lutego 1997 r. II CZ 7/97 (nie publ.) Sąd Najwyższy stwierdził, że odpowiada wymaganiu wynikającemu z art. 393 pkt 1 w zw. z art. 393³ in fine i art. 19 § 2 k.p.c. oznaczenie w kasacji wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawie o świadczenie polegające na opróżnieniu pomieszczenia będącego lokalem mieszkalnym, zajmowanym bez tytułu prawnego, w wysokości odpowiadającej trzymiesięcznemu wynagrodzeniu za takie korzystanie, przy odpowiednim zastosowaniu reguł wynikających z art. 23 k.p.c. i art. 7 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110 ze zm.). Z kolei w postanowieniu z dnia 7 kwietnia 1997 r. III CKN 71/97 (nie publ.) przyjął, że w ramach swoich kompetencji do badania dopuszczalności kasacji (art. 393⁸ § 1 k.p.c.) w sprawach o świadczenie, a taką jest niniejsza sprawa (w tej kwestii por. np. postanowienie SN z dnia 18 grudnia 1996 r. I CKN 21/96, OSNC 1997, z. 4, poz. 42), Sąd Najwyższy bierze z urzędu pod rozwagę, czy wartość zaskarżenia - niezależnie od tej, którą wskazał wnoszący kasację - przekracza kwoty określone w art. 393 pkt 1 k.p.c.

Mając na względzie powyższe stanowiska Sądu Najwyższego, aprobowane przez skład rozpoznający niniejszą sprawę, należy stwierdzić, że:

- po pierwsze, sprawa przeciwko byłemu członkowi spółdzielni mieszkaniowej o opuszczenie należącego do spółdzielni lokalu mieszkalnego - a więc zajmowanego bez tytułu prawnego - jest sprawą, w której do oznaczenia w kasacji wartości przedmiotu zaskarżenia należy stosować reguły określone w art. 23 k.p.c. i art. 7 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych,

- po wtóre, wartość przedmiotu zaskarżenia określona przez wnoszącą kasację z naruszeniem tych reguł nie jest dla oceny dopuszczalności kasacji wiążąca (art. 393 pkt 1 w zw. z art. 393³ i art. 393⁸ § 1 k.p.c.).

W konsekwencji, spełniając wynikający z art. 393⁸ § 1 k.p.c. nakaz badania dopuszczalności kasacji, Sąd Najwyższy stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie wartość przedmiotu zaskarżenia może sięgać najwyżej kwoty 560 zł (186,66 zł x 3; por. dokument czynszowy oraz oświadczenie pełnomocnika powódki złożone w trakcie posiedzenia w dniu 6 czerwca 1997 r. przed Sądem Najwyższym), a zatem kasacja, jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu niezależnie od tego, jaką wartość przedmiotu zaskarżenia wskazała pozwana (art. 393⁸ § 1 w związku z art. 393 pkt 1 k.p.c.).

OSNC 1997 r., Nr 11, poz. 180