Postanowienie z dnia 1998-08-26 sygn. II CZ 73/98

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CZ 73/98

Postanowienie

Sądu Najwyższego

z dnia 26 sierpnia 1998 r.

Przewodniczący: sędzia SN J. Suchecki.

Sędziowie SN: G. Filcek, J. Gudowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 1998 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa (...) Holdingu Węglowego - Spółki Akcyjnej w K. przeciwko Cementowni "W. (...)" - Spółce Akcyjnej w O. o zapłatę, na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 30 marca 1998 r. sygn. akt (...) postanowił uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 30 marca 1998 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach odrzucił kasację pozwanej Cementowni "W. (...)" SA w O., od wyroku tego sądu z dnia 23 stycznia 1998 r., albowiem uznał, że została ona wniesiona z naruszeniem art. 393² k.p.c., ustanawiającego przymus adwokacko-radcowski. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, skoro kasację wnieśli prezes zarządu i prokurent, z których żaden nie jest ani adwokatem, ani radcą prawnym, przeto kasacja, jako niedopuszczalna, ulega odrzuceniu (art. 393⁵ k.p.c.).

W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik strony pozwanej będący radcą prawnym, występująca w postępowaniu już przed sądami pierwszej i drugiej instancji, zarzuciła, że to ona jest autorką kasacji, co potwierdza podpis złożony przez nią na końcu pisma. Faktem jest, że oprócz tego pod kasacją widnieją jeszcze podpisy prezesa zarządu i prokurenta, ale -zdaniem skarżącej - fakt ten nie upoważnia do wniosku, że przymus adwokacko-radcowski nie został spełniony.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wyrażone w zaskarżonym postanowieniu stwierdzenie Sądu Apelacyjnego, że kasacja strony pozwanej została wniesiona przez prezesa zarządu i prokurenta, co jest równoznaczne z naruszeniem art. 393² § 1 k.p.c. - nie może być uznane za trafne z dwu względów: po pierwsze, w nagłówku kasacji wyraźnie zaznaczono, że skarżąca działa (ergo wnosi kasację) przez pełnomocnika procesowego w osobie radcy prawnego, i po wtóre, na końcu kasacji, pod uzasadnieniem, obok podpisów prezesa zarządu i prokurenta, widnieje trzeci podpis, wprawdzie nieczytelny i nie opatrzony pieczęcią imienną, ale - na co wskazuje wizerunek innych podpisów znajdujących się na dokumentach złożonych do akt - należący do pełnomocnika strony pozwanej, radcy prawnego A. O.

W tej sytuacji pozostaje jeszcze odpowiedź na pytanie, czy złożenie na kasacji - obok podpisu wnoszącego ją pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym - także podpisu strony lub jej przedstawiciela ma jakikolwiek wpływ na ocenę wymagań stawianych przez art. 393² k.p.c. Stanowisko w tej kwestii musi być negatywne, gdyż w sensie procesowym, zgodnie z art. 392 § 1 k.p.c., kasacja przysługuje stronie, a adwokat lub radca prawny tylko działają w jej imieniu (art. 86 k.p.c.), przy czym z punktu widzenia celów instytucji przymusu adwokacko-radcowskiego istotne jest spełnienie kryteriów kompetencji i profesjonalizmu. Jeżeli więc kasację wniósł, co oznacza jej sporządzenie i podpisanie, pełnomocnik będący adwokatem lub radcą prawnym (por. w tej kwestii postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 kwietnia 1997 r. II CZ 35/97, OSNC 1997, z. 10, poz. 151), to opatrzenie kasacji podpisem także samej strony lub jej przedstawiciela nie może mieć żadnego procesowego, ani merytorycznego znaczenia.

W konsekwencji po uznaniu, że podpisanie kasacji wniesionej (sporządzonej i podpisanej) przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym także przez samą stronę lub jej przedstawiciela nie narusza przepisu (art. 393¹⁸ k.p.c.).