Postanowienie z dnia 1965-12-14 sygn. I CR 337/65

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt I CR 337/65

Postanowienie

Sądu Najwyższego

z dnia 14 grudnia 1965 r.

Przewodniczący: sędzia S. Gross (sprawozdawca). Sędziowie: Z. Masłowski, J. Adamczyk.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Mariana K. przeciwko Franciszkowi K. o zaprzeczenie ojcostwa, na skutek rewizji Prokuratora Wojewódzkiego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu z dnia 26 lipca 1965 r.,

rewizję odrzucił.

Uzasadnienie

Na skutek pozwu Mariana K. Sąd Wojewódzki w Poznaniu wyrokiem z dnia 26 lipca 1965 r. ustalił, że pozwany Franciszek K. nie jest ojcem powoda, urodzonego 25 stycznia 1946 r. przez Leokadię K.

Wbrew przepisowi art. 457 k.p.c. z dnia 17.XI.1964 r. prokurator nie został zawiadomiony o terminie rozprawy w dniu 26 lipca 1965 r., poprzedzającej wydanie powyższego wyroku, nie został mu też doręczony odpis pozwu.

W dniu 17 sierpnia 1965 r. wpłynęła do Sądu Wojewódzkiego rewizja Prokuratora Wojewódzkiego w Poznaniu, który w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji nie brał udziału, z wnioskiem o uchylenie omówionego na wstępie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Wojewódzkiemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania.

Pełnomocnik powoda wnosił o odrzucenie rewizji Prokuratora, jako złożonej po upływie przepisanego w art. 371 § 2 k.p.c. trzytygodniowego terminu do jej wniesienia.

Prokurator Wojewódzki w Poznaniu w złożonym piśmie procesowym, odpierając powyższy zarzut, powoływał się na to, że odpis zaskarżonego wyroku został mu doręczony przez Sąd z urzędu w dniu 12 sierpnia 1961 r., tj. przed upływem terminu z art. 371 § 2 k.p.c., i że w związku z tym od daty doręczenia wyroku zaczął biec siedmiodniowy termin do wniesienia rewizji, przewidziany w art. 371 § 1 k.p.c., który nie został przekroczony.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 331 k.p.c. w sprawach, w których żadna ze stron nie jest jednostką gospodarki uspołecznionej, wyrok z uzasadnieniem doręcza się z urzędu tylko wówczas, gdy brał w nich udział prokurator. Nie wprowadza w tym zakresie zmiany cyt. przepis art. 457 k.p.c., który także co do spraw o zaprzeczenie ojcostwa lub o unieważnienie uznania dziecka ogranicza obowiązek sądu do doręczania prokuratorowi odpisów pozwu i zawiadamiania go o terminach rozprawy.

Skoro zatem doręczenie prokuratorowi w dniu 12 sierpnia 1965 r. odpisu wyroku, bez zgłoszenia w przepisanym terminie żądania w tym przedmiocie, nie stanowiło czynności przewidzianej przepisami postępowania sądowego, to nie można też, wbrew odmiennemu poglądowi skarżącego, przypisywać takiemu doręczeniu żadnego znaczenia dla biegu terminu do rewizji. Jak to bowiem stanowi art. 60 § 2 k.p.c., terminy do zaskarżenia orzeczeń sądowych ustanowione dla stron wiążą również prokuratora. Brak zaś zawiadomienia prokuratora o terminie rozprawy, który mógłby ewentualnie stanowić podstawę wniosku o przywrócenie uchybionego terminu do wniesienia rewizji, nie tamuje jednakże biegu tego terminu ani też nie wpływa na zmianę sposobu jego obliczania.

Z tych zasad, gdy rewizja Prokuratora wniesiona została w dniu 17 sierpnia 1965 r., tj. po upływie przewidzianego art. 371 § 2 k.p.c. terminu, którego bieg zakończył się 16 sierpnia 1965 r., na mocy art. 375 oraz art. 148 § 2 w związku z art. 393 § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy rewizję, jako spóźnioną, odrzucił.