Postanowienie z dnia 2009-07-16 sygn. III KZ 51/09

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III KZ 51/09

Postanowienie

Sądu Najwyższego

z dnia 16 lipca 2009 r.

Przewodniczący Sędzia SN: Małgorzata Gierszon (spr.).

Sąd Najwyższy, w sprawie Rafała P. o wydanie wyroku łącznego po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 16 lipca 2009 r. zażalenia wniesionego przez skazanego na zarządzenie Prezesa Sądu Okręgowego z dnia 13 maja 2009 r., o odmowie przyjęcia wniosku skazanego o doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem, postanowił:

1) na podstawie art. 105 § 1 i § 2 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k. i art. 458 k.p.k. sprostować oczywistą omyłkę pisarską zawarta w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia w ten sposób, że użyte w nim stwierdzenie: "w jego imieniu nie stawił się wyznaczony mu z urzędu obrońca" - zastąpić słowami: "w jego imieniu na rozprawę stawił się wyznaczony mu z urzędu obrońca";

2) zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.

Uzasadnienie

Zaskarżonym zarządzeniem Prezes Sądu Okręgowego odmówił przyjęcia wniosku skazanego Rafała P. z dnia 20 kwietnia 2009 r. o doręczenie wyroku Sądu Okręgowego z dnia 18 lutego 2009 r. z uzasadnieniem - wobec upływu terminu do jego złożenia.

Zażalenie na to zarządzenie wniósł skazany. Powołał się w nim na samą treść art. 422 § 2 k.p.k., jak też na to, że w dzień rozprawy był pozbawiony wolności, a jego obrońca nie brał w niej udziału. Stąd też wnosił o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Przytoczone w nim przez skarżącego okoliczności są bądź to pozbawione merytorycznego znaczenia dla oceny trafności zaskarżonego nim orzeczenia, bądź też nie znajdują uzasadnienia, ani w faktach rzeczywiście w toku postępowania odwoławczego zaistniałych, ani też w obowiązujących przepisach ustawy procesowej. Nie ulega wszak wątpliwości, iż w postępowaniu odwoławczym skazanemu wyznaczono obrońcę z urzędu. Nastąpiło to w związku z decyzją o zaniechaniu zarządzenia sprowadzenia oskarżonego na rozprawę odwoławczą i miało umocowanie prawne w treści art. 451 zd. 3 k.p,k. Obrońca ten stawił się na rozprawę apelacyjną, czego jednoznacznie dowodzą stosowne zapisy sporządzonego z tej czynności procesowej protokołu. Brak jest jakichkolwiek podstaw by ich poprawność zakwestionować, skoro żaden z uczestników tego postępowania nie zażądał ich sprostowania, a rozstrzygnięcie, co do kosztów należnych obrońcy z urzędu zawarte w wydanym w tym dniu wyroku, świadczy też o autentyczności tych twierdzeń. Z tego też względu należało potraktować jako oczywistą omyłkę pisarską widniejący w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia zapis o ówczesnej nieobecności na rozprawie apelacyjnej obrońcy z urzędu i - w konsekwencji - sprostować je mocą przywołanych powyżej przepisów.

Niezależnie od tego, nie ulega wątpliwości, że skazanemu wysłano odpis samego wydanego w dniu 18 lutego 2009 r. wyroku wraz z pouczeniem o terminie i sposobie złożenia od niego kasacji. Poprawność tej decyzji nie budzi wątpliwości. Oskarżonemu, który jest pozbawiony wolności i z tego powodu nie brał udziału w postępowaniu przed sądem odwoławczym należy - także wówczas, gdy miał obrońcę z urzędu - doręczyć odpis wyroku. Od dnia jego doręczenia rozpoczyna swój bieg ów, określony w art. 524 § 1 zd. 2 k.p.k., 7-dniowy termin do zgłoszenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem w celu wniesienia kasacji (por. postanowienia Sądu Najwyższego z: 12 stycznia 2009 r., II KZ 76/08, Biul. PK 2009/2/45; 9 czerwca 2008 r., III KZ 39/08, Lex nr 438433; 19 marca 2008 r., IV UZ 14/08, Prok. i Pr. 2008/7-8/26). Skazanemu Rafałowi P. odpis wyroku wraz z pouczeniem o sposobie i terminie złożenia kasacji doręczono w dniu 23 lutego 2009 r. Dopiero w dniu 21 kwietnia 2009 r. złożył on w administracji Zakładu Karnego pismo procesowe, w którym wniósł "o doręczenie mu uzasadnienia wyroku", które potraktowano jako wniosek inicjujący postępowanie kasacyjne. Jest więc oczywiste, że ów wniosek skazany złożył już po upływie siedmiodniowego zawitego terminu do dokonania tej czynności, określonego treścią art. 524 § 1 zd. 2 k.p.k. Stąd też zasadnie - zaskarżonym zarządzeniem - Prezes Sądu w oparciu o przepis art. 422 § 3 k.p.k. odmówił przyjęcia tego wniosku jako złożonego po terminie.

Na koniec przypomnieć należy, że ustawa procesowa w przepisie art. 157 § 1 k.p.k. gwarantuje oskarżonemu możliwość żądania wydania nieodpłatnie jednego uwierzytelnionego odpisu każdego orzeczenia wraz z uzasadnieniem, jeżeli je sporządzono. Stąd też - przy tylko takiej treści pisma skazanego z dnia 20 kwietnia 2009 r. - względy lojalności procesowej nakazują jego wezwanie do wypowiedzenia się czy żąda on doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem (to ostatnie nie było mu wszak dotychczas doręczone), ale tylko w tym trybie.

Z tych wszystkich względów - należało postanowić jak wyżej.