Postanowienie z dnia 2005-09-29 sygn. KSP 8/05

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt KSP 8/05

Postanowienie

z dnia 29 września 2005 r

Przewodniczący: sędzia SN Andrzej Siuchniński (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Halina Gordon-Krakowska, Wiesław Błuś

Sąd Najwyższy - Izba Karna w sprawie skargi Leona K. z dnia 12 maja 2005 r. na przewlekłość postępowań przed Sądem Apelacyjnym, toczących się z powodu jego skarg z dnia 14, 15 i 17 marca 2005 r., o stwierdzenie przewlekłości w postępowaniu przed Sądem Okręgowym na posiedzeniu postanowił:

skargę pozostawić bez rozpoznania

Uzasadnienie

Zażalenie jest oczywiście bezzasadne.

Istotnie, zgodnie z wskazanym w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia art. 459 KPK, postanowienie o odmowie ustanowienia adwokata z urzędu nie należy do zaskarżalnych.

Przecież w postępowaniu o stwierdzenie przewlekłości postępowania karnego nie obowiązuje przymus adwokacki, wobec czego strona może stosowną skargę wnieść osobiście, co oznacza, że postanowienie o odmowie przyznania adwokata z urzędu na podstawie art. 81 KPK nie zamyka drogi do skutecznego wszczęcia postępowania o stwierdzenie przewlekłości postępowania.

Ponadto, co słusznie podniesiono w postanowieniu Sądu Apelacyjnego z dnia 20 lipca 2005 r., wnioski Grzegorza T. w istocie mają charakter skarg o charakterze administracyjnym. Dodać tu zresztą należy, że mają one także charakter nieumotywowanych „donosów" o rzekomej przestępczej działalności wskazanych tam sędziów Sądu Rejonowego, co sprawia, iż niezależnie od oceny ich zasadności, powinny one być skierowane do właściwych organów ścigania lub zbadane w trybie wizytacyjnym w sposób możliwie sprawny. Niemniej, z całą pewnością ewentualna przewlekłość w udzielaniu odpowiedzi na skargi o charakterze administracyjnym na działalność sędziów czy sądów nie stanowi materii objętej przepisami ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, wobec czego, z istoty rzeczy też nie było w tej sprawie podstaw do ustanowienia dla Grzegorza T. adwokata z urzędu.

Z tych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu.