Wyrok z dnia 1997-02-06 sygn. II KKN 138/96

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II KKN 138/96

Wyrok z dnia 6 lutego 1997 r.

Powody wyłączenia sędziego z mocy prawa od udziału w sprawie reguluje art. 30 k.p.k., który to przepis nie wyłącza możliwości nawet kilkukrotnego orzekania przez tego samego sędziego w tej samej sprawie w drugiej instancji.

Przewodniczący: sędzia J. Grajewski.

Sędziowie: E. Strużyna, F. Tarnowski (sprawozdawca).

Prokurator Prokuratury Krajowej: Z. Buchholtz.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 1997 r. sprawy Zdzisława B., skazanego z art. 265 § 1 k.k. w zw. z art. 58 k.k., z powodu kasacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w O. z dnia 25 kwietnia 1996 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 5 lutego 1996 r.

oddalił kasację (...).

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w B. wyrokiem z dnia 5 lutego 1996 r., skazał Zdzisława B. na podstawie art. 265 § 1 k.k. w zw. z art. 58 k.k. oraz przy zastosowaniu art. 54 k.k. na karę 300 zł grzywny za to, że: w dniach 7 i 8 lipca 1993 r. w K., działając w warunkach przestępstwa ciągłego, w celu użycia za autentyczne podrobił dwa dokumenty w postaci poświadczenia odbioru aktu oskarżenia i wezwania na rozprawę Stałych Roków Sądowych w L., w ten sposób, iż nakreślił dwa podpisy "Kozłowski".

Po rozpoznaniu apelacji oskarżonego Sąd Wojewódzki w O. wyrokiem z dnia 25 kwietnia 1996 r. utrzymał zaskarżone orzeczenie w mocy.

Od wyroku Sądu Wojewódzkiego kasację wniósł obrońca oskarżonego (...).

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zupełnie chybiony i wręcz niezrozumiały jest zarzut autora kasacji dotyczący udziału w rozpoznaniu apelacji oskarżonego od wyroku Sądu pierwszej instancji sędziego, który orzekał poprzednio w tej samej sprawie w instancji odwoławczej. Treść owego zarzutu może być rozważona jedynie w ramach dyspozycji art. 30 § 1 pkt 6 k.p.k., który stanowi, że sędzia jest z mocy prawa wyłączony od udziału w sprawie, jeśli uczestniczył w niższej instancji w wydawaniu zaskarżonego orzeczenia.

Niewątpliwie słuszną intencją tego przepisu jest uniknięcie sytuacji, w której ten sam sędzia kontrolowałby w wyższej instancji swe własne orzeczenie, podlegające właśnie kontroli instancyjnej sądu odwoławczego. Ustawodawca z mocy prawa wyłącza więc powtórny udział sędziego w orzekaniu w tej samej sprawie tylko w pewnych ściśle określonych wypadkach, gdy między orzeczeniami wydanymi w różnych instancjach zachodzi ścisły, chronologiczny i merytoryczny związek, jak to właśnie ma miejsce w sytuacjach przewidzianych w art. 30 § 1 pkt 6 k.p.k. (por. Edward Skrętowicz: Iudex inhabilis i iudex suspectus w polskim procesie karnym, Lublin 1994, s. 34-35).

Oczywiście, w rozpoznanej sprawie nie zachodzi żadna z omawianych sytuacji, jak również nie zachodzą inne sytuacje, o jakich mowa w art. 30 § 1-3 k.p.k., które mogłyby spowodować wyłączenie wskazanego w kasacji sędziego z mocy prawa od udziału w sprawie. Natomiast dopuszczalne jest niewątpliwie dwukrotne czy też kilkukrotne orzekanie przez tego samego sędziego w tej samej sprawie w instancji odwoławczej.

W świetle przytoczonych wywodów można zatem sformułować stwierdzenie, że powody wyłączenia sędziego z mocy prawa od udziału w sprawie reguluje art. 30 k.p.k., który to przepis nie wyłącza możliwości nawet kilkukrotnego orzekania przez tego samego sędziego w tej samej sprawie w drugiej instancji.

OSNKW 1997 r., Nr 7-8, poz. 62