Wyrok z dnia 1971-06-29 sygn. N 38/71

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt N 38/71

Wyrok z dnia 29 czerwca 1971 r.

Przewidzianej w art. 38 pkt 4 k.k. kary dodatkowej zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych nie można orzec względem podżegaczy i pomocników do popełnienia przestępstw wymienionych w przepisie art. 43 § 1 k.k.

Przewodniczący: sędzia płk Z. Furtak (sprawozdawca). Sędziowie: płk K. Mioduski, ppłk S. Sadowski.

Prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej: ppłk J. Mielczarek.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy Jerzego P., skazanego prawomocnie za przestępstwo z art. 28 § 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz. U. Nr 69, poz. 434) na karę 5.000 złotych grzywny z zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, z powodu rewizji nadzwyczajnej wniesionej przez Naczelnego Prokuratora Wojskowego od wyroku Wojskowego Sądu Garnizonowego w N. z dnia 3 lutego 1971 r.,

zmienił zaskarżony wyrok przez uchylenie orzeczonej w stosunku do skazanego kary dodatkowej zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Uzasadnienie

Prawomocnym wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w N. z dnia 3 lutego 1971 r. Jerzy P., został uznany za winnego tego, że dnia 15 grudnia 1970 r. w N.¹ podżegał kierowcę samochodu ciężarowego marki "Star - 66" Andrzeja W. do popełnienia przestępstwa w ten sposób, że wiedząc o tym, iż kierowca spożywał przedtem alkohol i znajduje się w stanie nietrzeźwości, nakłonił go do jazdy wspomnianym samochodem, jak również udzielił mu pomocy w uruchomieniu samochodu przez dostarczenie mu kluczyków do tego wozu, tj. przestępstwa z art. 18 § 1 i 2 k.k. w związku z art. 28 § 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz. U. Nr 69, poz. 434).

Naczelny Prokurator Wojskowy w złożonej na korzyść skazanego rewizji nadzwyczajnej wnosił o zmianę powołanego na wstępie wyroku przez uchylenie orzeczonej wobec skazanego Jerzego P. z obrazą przepisu art. 43 § 1 k.k. kary dodatkowej, tj. zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Rewizja nadzwyczajna Naczelnego Prokuratora Wojskowego jest zasadna.

Z ustaleń wyroku wynika, że Jerzy P. w dniu 15 grudnia 1970 r. w N.¹ podżegał kierowcę samochodu wojskowego, współskazanego Andrzeja W., do jazdy przydzielonym mu samochodem, wiedząc o tym, że poprzednio pił on alkohol i znajduje się w stanie nietrzeźwości, a ponadto pomógł mu w uruchomieniu samochodu. W konsekwencji Andrzej W., prowadząc przydzielony mu pojazd, spowodował wypadek, w wyniku którego uszkodzone zostały dwa samochody.

Z ustaleń tych wynika, że skazany Jerzy P. był jedynie podżegaczem i pomocnikiem do popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym i wobec tego nie można było, jak to uczynił Sąd I instancji, orzec w stosunku do niego na podstawie przepisu art. 43 § 1 lub 2 k.k. przewidzianej w art. 38 pkt 4 k.k. kary dodatkowej zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, albowiem kara ta stosownie do brzmienia przepisów art. 43 § 1 lub § 2 k.k. ma zastosowanie tylko do osób, które prowadząc pojazdy mechaniczne dopuszczają się przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, a więc do sprawców sensu stricto przestępstw komunikacyjnych.

W tym stanie rzeczy należało uchylić orzeczoną wobec skazanego z obrazą art. 43 § 1 k.k. karę dodatkową zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

OSNKW 1971 r., Nr 12, poz. 202