Postanowienie z dnia 2020-01-24 sygn. V CZ 100/19

Sygn. akt V CZ 100/19

POSTANOWIENIE

Dnia 24 stycznia 2020 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Monika Koba
‎SSN Władysław Pawlak

w sprawie z powództwa I. G.
‎przeciwko S. G.
‎o rozwód,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 24 stycznia 2020 r.,
‎zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w (...)
‎z dnia 17 lipca 2019 r., sygn. akt V ACa (...),

odrzuca zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w (...) postanowieniem z dnia 17 lipca 2019 r. odrzucił apelację pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 1 grudnia 2017 r. Wyjaśnił, że pozwany w ustawowym terminie złożył wniosek o doręczenie zaskarżonego wyroku z uzasadnieniem. Był wtedy reprezentowany przez adw. S. P. i adw. E. Ł. Sąd Okręgowy doręczył odpis wyroku z uzasadnieniem obu pełnomocnikom, przy czym adw. S. P. odebrała przesyłkę w dniu 4 stycznia 2018 r., natomiast adw. E. Ł. w dniu 8 stycznia 2018 r. W dniu 10 stycznia 2018 r. adw. S. P. poinformowała Sąd Okręgowy, że z dniem 8 stycznia 2018 r. nie jest pełnomocnikiem pozwanego. Sąd Apelacyjny wskazał, że w dniu 4 stycznia 2018 r. adw. S. P. była jeszcze pełnomocnikiem pozwanego, a wypowiedzenie pełnomocnictwa procesowego odnosi skutek prawny z chwilą zawiadomienia sądu (art. 94 § 1 k.p.c.). Uznał, że 2-tygodniowy termin do wniesienia apelacji, wynikający z art. 369 § 1 k.p.c., upłynął dnia 18 stycznia 2018 r., gdyż rozpoczął bieg z chwilą doręczenia adw. S. P. odpisu wyroku z uzasadnieniem, to jest z dniem 4 stycznia 2018 r. Natomiast apelacja została wniesiona przez pozwanego dnia 22 stycznia 2018 r., a więc po upływie terminu.

Pozwany wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Apelacyjnego, podnosząc, że istnieje podstawa do jego zmiany na podstawie art. 395 § 2 k.p.c.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie zostało wniesione od wyroku Sądu Apelacyjnego odrzucającego apelację od wyroku Sądu Okręgowego w sprawie o rozwód. W sprawach o rozwód skarga kasacyjna jest niedopuszczalna (art. 398² § 2 pkt 1 k.p.c.). Zgodnie z obowiązującym w dniu wniesienia zażalenia art. 394¹ § 2 k.p.c. (obecnie uchylonym), zażalenie do Sądu Najwyższego przysługiwało w sprawach, w których przysługiwała skarga kasacyjna, także na postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie. A contrario więc zażalenie nie przysługiwało na postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie o rozwód.

Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 398¹⁴ w związku z art. 394¹ § 2 i § 3 k.p.c.).

aj