Wyrok z dnia 1975-04-08 sygn. Rw 627/74

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt Rw 627/74

Wyrok z dnia 8 kwietnia 1975 r.

Wystawiony jako eksponat w muzeum egzemplarz pistoletu wojskowego, będącego aktualnie na wyposażeniu wojska, stanowi broń palną w rozumieniu art. 286 k.k. oraz broń wojskową w rozumieniu art. 329 § 2 k.k., choćby był technicznie niesprawny, jeżeli niesprawność ta może być usunięta.

Przewodniczący: sędzia płk Z. Furtak (sprawozdawca).

Sędziowie: płk E. Olczak, płk S. Wojtczak.

Prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej: mjr dr W. Kubala.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 1975 r. na rozprawie sprawy m. in. nieprawomocnie skazanego Marka K. za przestępstwa określone w art. 329 § 2 k.k. w zbiegu z art. 208 k.k. i art. 325 § 1 i 2 k.k. na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 500 zł grzywny; z art. 286 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności, oraz łącznie na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 500 zł grzywny, z powodu rewizji obrońcy od wyroku Wojskowego Sądu Okręgowego w B. z dnia 21 listopada 1974 r.

nie uwzględnił rewizji obrońcy i zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Uzasadnienie

(...) Obrońca oskarżonego Marka K. wniósł w rewizji o zmianę zaskarżonego wyroku przez złagodzenie kar wymierzonych oskarżonemu za poszczególne zbiegające się przestępstwa oraz złagodzenie orzeczonej kary łącznej (...). Obrońca podnosi, że skradziony pistolet nie stanowił broni w znaczeniu środka walki (...). Na marginesie obrońca poddaje pod rozwagę kwestię zmiany kwalifikacji czynu oskarżonego opisanego w pkt. 1 wyroku na art. 208 k.k. w zbiegu z art. 325 § 1 i 2 k.k. w razie przyjęcia, że pistolet ten stanowi eksponat muzealny w ścisłym tego słowa znaczeniu (...).

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wprawdzie rewizja nie kwestionuje słuszności przyjętej przez sąd pierwszej instancji kwalifikacji prawnej czynów oskarżonego z art. 329 § 2 i art. 286 k.k., to jednak niejako na marginesie wywodów poddaje pod rozwagę instancji rewizyjnej kwestię, czy pistolet ten, a w istocie eksponat muzealny, stanowi broń palną oraz broń wojskową w rozumieniu przytoczonych wyżej przepisów kodeksu karnego.

Z ustaleń zaskarżonego wyroku wynika, że w Muzeum Tradycji w B. wśród innych eksponatów znajdował się pistolet wojskowy P-64. Pistolet ten przechowywano w oszklonej, odpowiednio zabezpieczonej gablocie. Jako eksponat wspomniany pistolet został pozbawiony cech używalności przez zaklinowanie od tyłu lufy i ucięcie iglicy. Już w toku postępowania przygotowawczego badano, czy pistolet ten w takim stanie, w jakim wystawiony był w muzeum, stanowi broń palną. Powołana w tym celu komisja orzekła w swej opinii, że broń stanowiąca eksponaty muzealne musi być traktowana w sposobie jej fizycznego zabezpieczenia jako broń bojowa. Istotną okolicznością podaną przez biegłych jest możliwość stosunkowo łatwego przystosowania pistoletu do stanu używalności przez usunięcie z lufy kołka, którym jest zaklinowana, oraz przez wymianę lub nadspawanie iglicy. Te czynności - według opinii biegłego - może wykonać stosunkowo łatwo rusznikarz lub nawet ślusarz, znający się na tego rodzaju broni. Po tych zmianach pistolet może być używany jako w pełni sprawna broń.

W związku z tym Sąd Najwyższy wyraża pogląd, że wystawiony jako eksponat w muzeum egzemplarz pistoletu wojskowego, będącego aktualnie na wyposażeniu wojska, jakkolwiek technicznie niesprawny na wskutek zaklinowania lufy i obcięcia iglicy, lecz w dość łatwy sposób przez usunięcie tych uszkodzeń mogący być doprowadzony do stanu używalności, stanowi broń palną w rozumieniu art. 286 k.k. oraz broń wojskową w rozumieniu art. 329 § 2 k.k.

W tym stanie rzeczy kwalifikacja prawna przyjęta przez sąd pierwszej instancji jest trafna i nie zachodzi potrzeba jej zmiany (...).

Wymierzona oskarżonemu kara, przy uwzględnieniu okoliczności, że przypisanego mu przestępstwa dopuścił się podczas pełnienia służby i że do naruszenia regulaminowych zasad jej pełnienia nakłonił współoskarżonego Marka O., nie może być uznana za rażąco niewspółmiernie surową i nie podlega złagodzeniu.

OSNKW 1975 r., Nr 7, poz. 100