Wyrok z dnia 1978-08-04 sygn. Rw 285/78

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt Rw 285/78

Wyrok z dnia 4 sierpnia 1978 r.

Różnica między przestępstwem kradzieży (art. 203 § 1 k.k.) a przestępstwem przywłaszczenia (art. 204 § 1 k.k.) polega na tym, że sprawca kradzieży zabiera z posiadania innej osoby cudze mienie ruchome w celu przywłaszczenia, natomiast sprawca przestępstwa określonego w art. 204 § 1 k.k. przywłaszcza sobie cudze mienie ruchome, które nie zostało mu powierzone, jednakże znalazło się już w jego legalnym, nie bezprawnym, posiadaniu.

 Przewodniczący: sędzia płk C. Bakalarski. Sędziowie: płk W. Sieracki (sprawozdawca), ppłk E. Zawiłowski.

Prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej: ppłk J. Rulewski.

 Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 1978 r. na rozprawie sprawy Janusza Ch., skazanego nieprawomocnie za przestępstwo określone w art. 204 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności i 1.500 zł grzywny, z powodu rewizji wniesionej przez wiceprokuratora Wojskowej Prokuratury Okręgowej w N. od wyroku Wojskowego Sądu Okręgowego w N. z dnia 3 lipca 1978 r.,

uwzględniając rewizję prokuratora, zmienił zaskarżony wyrok przez:

a) poprawienie kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego z 204 § 1 k.k. na art. 203 § 1 k.k. i ustalenie, że czyn ten polegał na tym, iż oskarżony w dniu 27 maja 1978 r. w N., opuszczając samochód Józefa M., zabrał w celu przywłaszczenia na jego szkodę teczkę wartości 64 zł, nieco bilonu i 1.000 zł,

b) przyjęcie 203 § 1 k.k. jako prawnej podstawy wymiaru kary.

 Uzasadnienie

 (...) Wyrok ten zaskarżony został rewizją prokuratora. Skarżący wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku przez poprawienie kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego z art. 204 § 1 k.k. na art. 203 § 1 k.k.

(...) Zawarty w rewizji prokuratora wniosek o poprawienie kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego jest zasadny.

Przede wszystkim stwierdzić należy, że z poczynionych w zaskarżonym wyroku ustaleń faktycznych wynika, iż oskarżony zabrał w celu przywłaszczenia z samochodu Józefa M. teczkę, a następnie po jej przeszukaniu i stwierdzeniu, że wśród znajdujących się w niej dokumentów pokrzywdzonego jest jego dowód osobisty, a w nim złożony banknot 1.000 zł, zabrał z tej teczki i przywłaszczył sobie "drobną ilość bilonu (...) oraz kwotę 800 zł, pozostałe zaś 200 zł, teczkę i dokumenty postanowił zwrócić Józefowi M. przy najbliższej okazji" (cyt. z zaskarżonego wyroku).

Przyjmując kwalifikację prawną czynu oskarżonego z art. 204 § 1 k.k., a nie (jak to zaproponowano w konkluzji aktu oskarżenia) z art. 203 § 1 k.k., sąd pierwszej instancji przedstawił następujące rozumowanie: "Zachowanie się oskarżonego, polegające na przywłaszczeniu 800 zł ze znalezionego w dowodzie osobistym banknotu 1.000-złotowego, wyczerpało znamiona przestępstwa określonego w art. 204 § 1 k.k. Istotą tego przestępstwa jest przywłaszczenie cudzego mienia znajdującego się w posiadaniu sprawcy. Oskarżony bezprawnie rozporządził cudzym mieniem, pozbawił bowiem pokrzywdzonego własności 800 zł". Przytoczona argumentacja jest wadliwa, a przyjęta kwalifikacja prawna czynu oskarżonego z art. 204 § 1 k.k. błędna. Przede wszystkim należy podkreślić, że różnica między przestępstwem kradzieży (art. 203 § 1 k.k.) a przestępstwem przywłaszczenia (art. 204 § 1 k.k.) polegana tym, że sprawca kradzieży zabiera z posiadania innej osoby cudze mienie ruchome w celu przywłaszczenia, natomiast sprawca przestępstwa określonego w art. 204 § 1 k.k. przywłaszcza sobie cudze mienie ruchome, które (najczęściej przypadkowo) znajduje się już w jego legalnym, a nie bezprawnym, posiadaniu. Na tle ustalonego w zaskarżonym wyroku stanu faktycznego nie ulega wątpliwości, że oskarżony, dokonując kradzieży wspomnianej teczki, wszedł w sposób bezprawny w posiadanie zarówno samej teczki, jak i znajdującego się w niej cudzego mienia ruchomego (pieniędzy). Nie ulega także wątpliwości, że oskarżony po przeszukaniu skradzionej teczki zabrał z niej w celu przywłaszczenia znajdujące się w niej pieniądze i w ten sposób (tzn. bezprawny zabór cudzego mienia ruchomego dokonany w celu przywłaszczenia) objął to mienie (a więc zarówno teczkę, jak i znajdujące się w niej pieniądze) we własne władanie, pozbawiając tym samym właściciela władztwa nad tym mieniem.

W tym stanie rzeczy przestępne działanie oskarżonego należało zakwalifikować z art. 203 § 1 k.k., a nie z art. 204 § 1 k.k. (...).

OSNKW 1978 r., Nr 10, poz. 118