Postanowienie z dnia 2009-01-16 sygn. V CZ 87/08

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt V CZ 87/08

POSTANOWIENIE

Dnia 16 stycznia 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)

SSN Józef Frąckowiak

SSN Henryk Pietrzkowski (sprawozdawca)

w sprawie ze skargi "E" Sp. z o.o. w likwidacji

przeciwko Agencji Nieruchomości Rolnych

o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 stycznia 2009 r.,

zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 30 kwietnia 2008 r.,

oddala zażalenie oraz wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy, orzekając jako Sąd pierwszej instancji, postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2008 r. odrzucił, wniesioną osobiście przez likwidatora strony powodowej w sprawie Sądu Okręgowego we Wrocławiu, skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wydanego w tamtej sprawie. Rozstrzygnięcie powyższe uzasadnione zostało stwierdzeniem, że skarga wniesiona została z naruszeniem art. 87¹ § 1 k.p.c.

Rozpoznając zażalenie powoda, wniesione przez zawodowego pełnomocnika procesowego, zawierające wniosek o „uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania skargi Likwidatora w trybie art. 399-410 k.p.c., jako skargi o wznowienie postępowania”, Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wbrew zarzutom podniesionym w zażaleniu Sąd Okręgowy, nie kierując się błędną nazwą, lecz mając na względzie treść i cel pisma wniesionego przez powoda, prawidłowo nadał mu bieg jako skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Okoliczność, że skarga ta dotknięta jest brakami formalnymi, nie stanowi argumentu na rzecz tezy zaprezentowanej w zażaleniu, że pismu temu należało nadać bieg jako skardze o wznowienie postępowania, skoro nie zawiera ono żadnych elementów takiej skargi.

Zarzucając Sądowi - z powołaniem się na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2005 r., III CZ 49/05, OSNC 2005, nr 10, poz.180 -naruszenie art. 424⁸ k.p.c. przez odrzucenie skargi, mimo że – zdaniem pełnomocnika skarżącego - z powodu naruszenia art. 87¹ § 1 k.p.c. sądem właściwym do odrzucenia skargi jest wyłącznie Sąd Najwyższy, autorka zażalenia pominęła okoliczność, że wspomniane orzeczenie Sądu Najwyższego wydane zostało na gruncie stanu prawnego, który już nie obowiązuje. Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 424⁶ § 1 i 3 k.p.c. wynikającym z art.1 pkt 14 ustawy z dnia 9 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 121, poz. 831), skargę wniesioną z naruszeniem art. 87¹ § 1 k.p.c. odrzuca sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie.

Wniesione zażalenie ocenić należało – zważywszy na przytoczone jego wady – jako oczywiście bezzasadne. Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu podlegał z tego powodu oddaleniu (por. postanowienie SN z dnia 20 września 2007 r., II CZ 69/07, OSNC 2008, nr 3, poz. 41).

Z przytoczonych względów orzeczono, jak w sentencji (art. 398¹⁴ w zw. z art. 394¹ § 3 k.p.c.).