Wyrok z dnia 1982-07-26 sygn. Rw 474/82

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt Rw 474/82

Wyrok z dnia 26 lipca 1982 r.

Konduktor pociągu (także towarowego), który w stanie nietrzeźwości obejmuje swoje obowiązki służbowe związane bezpośrednio z zapewnieniem bezpieczeństwa ruchu, odpowiada za popełnienie przestępstwa określonego w art. 147 § 1 k.k., chociażby - ze względu na swój stan nietrzeźwości - żadnej innej czynności z tego zakresu faktycznie nie wykonał.

Przewodniczący: sędzia płk J. Górski. Sędziowie: płk J. Juszczak, płk J. Medyk (sędzia s. wojsk. deleg. - sprawozdawca).

Wiceprokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej: ppłk Z. Rewucki.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 1982 r. na rozprawie sprawy Bogusława Piotra S., nieprawomocnie skazanego za popełnienie przestępstwa określonego w art. 327 § 1 k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, z powodu rewizji wniesionej przez obrońcę oskarżonego od wyroku Wojskowego Sądu Garnizonowego w N. z dnia 3 maja 1982 r.,

uwzględniając rewizję obrońcy oraz z urzędu, zmienił zaskarżony wyrok przez:

a) przyjęcie, że oskarżony w dniu 24 grudnia 1981 r. w N., będąc w stanie nietrzeźwości, jako konduktor pociągu towarowego pełnił swe czynności związane bezpośrednio z zapewnieniem bezpieczeństwa ruchu pociągu i w ten sposób popełnił przestępstwo określone w 147 § 1 k.k.,

b) uznanie za podstawę wymierzonej kary 147 § 1 k.k. i warunkowe zawieszenie jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata, a to na podstawie art. 73 § 1 i 2 oraz art. 74 § 1 k.k.,

i z tymi zmianami utrzymał w mocy (...).

Uzasadnienie

(...) Wyrok ten zaskarżony został rewizjami oskarżonego i jego obrońcy, którzy, podnosząc zarzuty wymierzenia rażąco surowej kary, wnosili o jego zmianę przez znaczne złagodzenie kary oraz warunkowe zawieszenie jej wykonania.

Po wysłuchaniu obrońcy oskarżonego, popierającego obie rewizje, i przedstawiciela Naczelnej Prokuratury Wojskowej, wnoszącego o poprawienie kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego z błędnej na prawidłową - art. 147 § 1 k.k. i o utrzymanie w pozostałej części zaskarżonego wyroku w mocy,

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności rozważyć należy problem odpowiedzialności karnej nietrzeźwego konduktora pociągu towarowego, który w takim stanie przystępując do wykonywania ciążących na nim obowiązków. Chodzi tu więc o rozstrzygnięcie prawidłowej kwalifikacji prawnej czynu sprawcy, który przed objęciem obowiązków konduktora pociągu towarowego wprawia się w stan nietrzeźwości, czyniący go niezdolnym do ich wykonywania. Inaczej mówiąc - czy tego rodzaju czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art. 327 § 1 k.k., jak to - powtarzając za aktem oskarżenia - przyjął sąd pierwszej instancji, czy też czyn ten należało zakwalifikować z art. 147 § 1 k.k.

Jak wynika z tezy 21 wytycznych wymiaru sprawiedliwości i praktyki sądowej w sprawach o przestępstwa drogowe z dnia 28 lutego 1975 r. - V KZP 2/74 (OSNKW 1975, z. 3-4, poz. 33), bezpieczeństwo ruchu pojazdów uzależnione jest nie tylko od przestrzegania zasad bezpieczeństwa przez jego uczestników, lecz także od zachowania się osób powołanych do zabezpieczenia prawidłowego i bezpiecznego poruszania się pojazdów. Zgodnie z cytowanymi wytycznymi - przez czynności, o których mowa w art. 147 § 1 k.k., należy rozumieć także czynności, których prawidłowe wykonanie zapewnia bezpieczny ruch pojazdów. Oznacza to, że art. 147 § 1 k.k. penalizuje naruszenie obowiązku trzeźwości zawodowej. Odnosi się to do różnych zawodów i zajęć, do których wykonywania wymagane są kwalifikacje określone odrębnymi przepisami, i to niezależnie od tego, czy w konkretnym wypadku czynności te są wykonywane prawidłowo, czy wadliwie, czy też z powodu znacznego stanu nietrzeźwości (opilstwa) sprawca nie jest w stanie podjąć ich w ogóle oraz czy w konkretnym wypadku stwierdza się narażenie na niebezpieczeństwo osób lub mienia.

Skoro ratio legis art. 146 i 147 § 1 k.k. polega na niedopuszczeniu do zagrożenia bezpieczeństwa ruchu i przeciwdziałaniu możliwości takiego zagrożenia (vide teza 16 cytowanych wytycznych), to stwierdzić należy, że zakres czynności konduktora pociągu towarowego, wyrażający się w obowiązku obsługi pociągu przed jego odjazdem, jak też sygnalizowania końca pociągu, sprawdzenia umocowań zderzaków wagonów, a w czasie jazdy zwracania uwagi na sygnały podawane z pociągu i w miarę możliwości ze stacji, na stacjach pośrednich zaś niedopuszczenia, by osoby postronne przechodziły pod wagonami lub po zderzakach, ma zasadniczy wpływ na bezpośrednie zapewnienie bezpieczeństwa ruchu pociągu.

Zważywszy, że w niniejszej sprawie znajdujący się w stanie nietrzeźwości oskarżony nie był w stanie podjąć się wykonywania obowiązków, ważnych dla zapewnienia bezpośredniego bezpieczeństwa ruchu pociągu, który z tego powodu nie został wypuszczony na szlak kolejowy, przeto w myśl art. 147 § 1 k.k. należy wyrazić następujący pogląd, że konduktor pociągu także towarowego, który w stanie nietrzeźwości obejmuje swoje obowiązki służbowe związane bezpośrednio z zapewnieniem bezpieczeństwa ruchu, odpowiada za popełnienie przestępstwa określonego w art. 147 § 1 k.k., chociażby ze względu na swój stan nietrzeźwości żadnej czynności z tego zakresu faktycznie nie wykonał.

OSNKW 1982 r., Nr 12, poz. 91