Wyrok z dnia 1982-04-26 sygn. II KR 69/82

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II KR 69/82

Wyrok z dnia 26 kwietnia 1982 r.

O zaliczeniu oskarżonemu okresu pobytu na obserwacji w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności nie decyduje formalnoprawna podstawa umieszczenia w takim zakładzie, lecz faktyczne pozbawienie go w ten sposób wolności w danej sprawie.

Przewodniczący: sędzia J. Borodej. Sędziowie: J. Szamrej (sprawozdawca), Z. Ziemba.

Prokurator Prokuratury Generalnej: J. Downarowicz.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 1982 r. sprawy Heleny Ż., oskarżonej z art. 148 § 1 i art. 156 § 1 i 2 w zw. z art. 25 § 2 k.k., z powodu rewizji wniesionej przez oskarżoną i prokuratora od wyroku Sądu Wojewódzkiego w W. z dnia 30 listopada 1981 r.

zmienił zaskarżony wyrok tylko w ten sposób, że na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonej okres tymczasowego aresztowania od dnia 18 marca 1981 r. do dnia 26 kwietnia 1982 r. (...).

 Uzasadnienie

 Sąd Wojewódzki w W. wyrokiem z dnia 30 listopada 1981 r. skazał oskarżoną Helenę Ż.:

1) na podstawie art. 148 § 1 w zw. z art. 25 § 2 k.k. na karę 10 lat pozbawienia wolności za to, że w dniu 10 marca 1981 r. w W. w zamiarze pozbawienia życia Bogdana M. zadała mu dwa ciosy nożem w klatkę piersiową po stronie lewej, w następstwie których doznał on przebicia mięśnia sercowego i płuca lewego połączonego z obfitym wylewem krwi do jamy opłucnej, co spowodowało jego natychmiastowy zgon, przy czym działała ona w stanie znacznego ograniczenia zdolności rozpoznania znaczenia tego czynu i pokierowania swoim postępowaniem;

2) na podstawie art. 156 § 1 w zw. z art. 25 § 2 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności za to, że w tym samym czasie, miejscu i okolicznościach - jak opisano w pkt 1 - ugodziła nożem Kazimierza M., powodując ranę kłutą klatki piersiowej w okolicy lewego łuku żebrowego, co spowodowało u niego naruszenie czynności organizmu na okres powyżej 7 dni;

3) na podstawie art. 156 § 2 w zw. z art. 25 § 2 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności za to, że w tym samym czasie, miejscu i okolicznościach, jak opisano w pkt 1, uderzyła w pośladek nożem Zygmunta D., powodując ranę kłutą naruszającą czynności jego organizmu na okres poniżej 7 dni;

4) na podstawie art. 157 § 2 w zw. z art. 25 § 2 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności za to, że w tym samym czasie, miejscu i okolicznościach, jak opisano w pkt 1, pobiła Barbarę M., powodując u niej podbiegnięcia krwawe nosa oraz ranę ciętą trzeciego palca dłoni lewej, co naruszyło czynności organizmu na okres poniżej 7 dni, przy czym

5) na podstawie art. 66 i art. 67 § 1 k.k. wymierzył jej karę łączną 10 lat pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresów tymczasowego aresztowania od dnia 18 marca 1981 r. do dnia 25 maja 1981 r. i od dnia 20 sierpnia 1981 r. do dnia 30 listopada 1981 r.

Od tego wyroku wnieśli rewizje oskarżona Helena Ż. i prokurator.

(...) Rewizja prokuratora wnosi o zmianę zaskarżonego wyroku przez zaliczenie oskarżonej na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresu pobytu na obserwacji psychiatrycznej w Państwowym Szpitalu dla Psychicznie i Nerwowo Chorych w W., zarzucając obrazę art. 83 § 1 k.k. wskutek pominięcia w orzeczeniu o zaliczeniu oskarżonej okresu tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności czasu jej pobytu na obserwacji psychiatrycznej w wymienionym szpitalu od dnia 26 maja 1981 r. do dnia 19 sierpnia 1981 r.

 Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

(...) Zasadna jest rewizja prokuratora wniesiona na korzyść oskarżonej.

Sąd Najwyższy wyjaśniał już wielokrotnie, że pobyt w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym w celu przeprowadzenia obserwacji psychiatrycznej podlega - w myśl zasady określonej w art. 83 k.k. - zaliczeniu na poczet wymierzonej kary (por. między innymi wyrok z dnia 3 kwietnia 1973 r. - III KR 39/73, OSNKW 1974, z. 1, poz. 7; wyrok z dnia 2 maja 1975 r. - Rw 142/75, OSNKW 1975, z. 7, poz. 98).

W wypadku niniejszej sprawy Sąd Wojewódzki nie zaliczył na poczet wymierzonej oskarżonej kary pozbawienia wolności okresu jej pobytu na obserwacji psychiatrycznej w Państwowym Szpitalu dla Psychicznie i Nerwowo Chorych w W. od dnia 26 maja 1981 r. do dnia 19 sierpnia 1981 r., a w motywach zaskarżonego wyroku nie wskazał na powody, które skłoniły go do pominięcia tego okresu w orzeczeniu o zaliczeniu jej okresu tymczasowego aresztowania na poczet wspomnianej kary. Można jednak przypuszczać, że niezaliczenie tego okresu na poczet wymierzonej oskarżonej kary pozbawienia wolności wiąże się z faktem uchylenia przez prokuratora na ten okres postanowienia o tymczasowym jej aresztowaniu i jest wyrazem poglądu, że w takim wypadku okres pobytu oskarżonej na obserwacji psychiatrycznej w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym nie podlega zaliczeniu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Pogląd ten należy uznać za błędny, gdyż o zaliczeniu oskarżonej okresu pobytu na obserwacji w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności nie decyduje formalnoprawna podstawa umieszczenia w takim zakładzie, lecz faktyczne pozbawienie jej w ten sposób wolności.

Podzielając zatem w pełni rewizję prokuratora, Sąd Najwyższy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonej okres tymczasowego aresztowania od dnia 18 marca 1981 r. do dnia 26 kwietnia 1982 r., a więc okres obejmujący także czas jej pobytu na obserwacji w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym.

OSNKW 1982 r., Nr 7-8, poz. 49