Uchwała z dnia 1984-07-26 sygn. VI KZP 9/84

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt VI KZP 9/84

Uchwała 7 sędziów z dnia 26 lipca 1984 r.

Prawomocne postanowienie sędziego sądu rodzinnego o przekazaniu sprawy prokuratorowi na podstawie art. 42 § 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35, poz. 228) wiąże prokuratora.

Przewodniczący: sędzia W. Żebrowski. Sędziowie: B. Bartosik (sprawozdawca), Z. Bartnik, R. Bodecki (współsprawozdawca), J. Borodej, F. Kozłowski, R. Młynkiewicz. Prokurator Prokuratury Generalnej: A. Kabat.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu przedstawionego na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z 15 lutego 1962 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. Nr 11, poz. 54 z późn. zm.) wniosku Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 maja 1984 r., skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w celu rozpoznania przez skład siedmiu sędziów, a dotyczącego wyjaśnienia następującego zagadnienia prawnego:

"Czy prawomocne postanowienie, o którym mowa w art. 42 § 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. Nr 35, poz. 228), wiąże prokuratora?"

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

Przedstawione do rozpoznania zagadnienie prawne odnosi się do jednego z nielicznych wyjątków od wyrażonej w art. 15 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. Nr 35, poz. 228) zasady wyłączności sądu rodzinnego w tym postępowaniu, a który dotyczy określonego w art. 42 § 3 tej ustawy obowiązku przekazania przez sędziego sądu rodzinnego sprawy nieletniego prokuratorowi. Sędzia sądu rodzinnego wydaje postanowienie o przekazaniu sprawy prokuratorowi wówczas, gdy w toku prowadzonego postępowania wyjaśniającego lub postępowania opiekuńczo-wychowawczego o popełnienie przez nieletniego jednego z czynów określonych w art. 9 § 2 k.k. dojdzie do wniosku, że istnieją okoliczności uzasadniające orzeczenie wobec nieletniego kary na podstawie tego przepisu.

Prawomocne postanowienie sędziego sądu rodzinnego o przekazaniu sprawy wiąże prokuratora. Zakres mocy wiążącej tego postanowienia nie wykracza jednak poza przedmiot owego rozstrzygnięcia. Wynika z tego, że w następstwie wymienionej decyzji sędziego sądu rodzinnego prokurator jest obowiązany "przyjąć" sprawę; natomiast nie jest związany zawartą w postanowieniu oceną co do tego, że w konkretnym wypadku zachodzą okoliczności uzasadniające orzeczenie wobec nieletniego kary na podstawie art. 9 § 2 k.k.

Jeżeli zatem prokurator po "przyjęciu" sprawy uzna, że nie zachodzą w danym wypadku okoliczności uzasadniające orzeczenie wobec nieletniego kary na podstawie art. 9 § 2 k.k., przekazuje sprawę sędziemu sądu rodzinnego w celu dalszego prowadzenia postępowania na zasadach określonych w cytowanej ustawie.

OSNKW 1984 r., Nr 11-12, poz. 107