Uchwała z dnia 1985-07-10 sygn. VI KZP 16/85
Numer BOS: 2145795
Data orzeczenia: 1985-07-10
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Najważniejsze fragmenty orzeczenia w Standardach:
Sygn. akt VI KZP 16/85
Uchwała z dnia 10 lipca 1985 r.
Sędzia sądu rejonowego, delegowany do zastępczego pełnienia obowiązków sędziego sądu wojewódzkiego z prawem przewodniczenia w sprawach rozpoznawanych przez ten sąd w pierwszej instancji w składzie jednego sędziego i dwóch ławników (art. 63 § 1 i art. 25 § 2 u.s.p. - jedn. tekst: Dz. U. z 1964 r. Nr 6, poz. 40 z późn. zm.), może orzekać w tym sądzie w składzie jednego sędziego w postępowaniu wykonawczym w pierwszej instancji.
Przewodniczący: sędzia J. Mikos (sprawozdawca). Sędziowie: H. Kwaśny, M. Mizio.
Prokurator Prokuratury Generalnej: A. Kabat.
Sąd Najwyższy w sprawie Stefana S. o warunkowe przedterminowe zwolnienie po rozpoznaniu, przekazanego na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Słupsku z siedzibą w Sławnie postanowieniem z dnia 22 maja 1985 r., zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
"Czy sędzia sądu rejonowego, pełniący zastępczo obowiązki sędziego sądu wojewódzkiego, może orzekać jednoosobowo na posiedzeniu w postępowaniu wykonawczym?"
uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.
Uzasadnienie
Przekazane do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne wyłoniło się w związuku z rozpoznaniem sprawy o warunkowe przedterminowe zwolnienie przez sąd w składzie jednego sędziego, delegowanego z sądu rejonowego do zastępczego pełnienia obowiązków w sądzie wojewódzkim, z prawem przewodniczenia w sprawach rozpoznawanych przez ten sąd w pierwszej instancji w składzie jednego sędziego i dwóch ławników.
W myśl art. 63 § 1 i 2 u.s.p. (jed. tekst: Dz. U. z 1964 r., Nr 6, poz. 40 z późn. zm.), Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego do zastępczego pełnienia obowiązków w innym sądzie. Sędzia delegowany może brać udział w składzie sądzącym, tj. złożonym z sędziów zawodowych, jednakże sędzia sądu niższego rzędu nie może być przewodniczącym tego składu (art. 25 § 2 u.s.p. z 1964 r.). Minister Sprawiedliwości natomiast może przyznać temu sędziemu (tj. sędziemu sądu niższego rzędu) prawo przewodniczenia w sprawach rozpoznawanych przez sąd wyższego rzędu w pierwszej instancji w składzie jednego sędziego i dwóch ławników (art. 25 § 2 zdanie drugie u.s.p. z 1964 r.).
Przytoczone przepisy określają uprawnienia sędziego delegowanego do pełnienia obowiązków w sądzie wyższego rzędu w tych wypadkach, gdy ów sąd orzeka w składzie trzech sędziów zawodowych lub sędziego i dwóch ławników. Natomiast nie odnoszą się one do tych sytuacji, w których wymieniony sąd orzeka w składzie jednego sędziego. Z treści bowiem art. 25 § 1 u.s.p. z 1964 r. wynika, że sędziego może zastąpić nie tylko sędzia tego samego sądu, równorzędnego albo wyższego rzędu, ale także sądu bezpośrednio niższego rzędu. W tej sytuacji w wypadkach, o których art. 25 § 2 u.s.p. z 1964 r. nie stanowi, sędzia sądu bezpośrednio niższego rzędu może zastąpić sędziego wyższego sądu, pod warunkiem że Minister Sprawiedliwości przyzna temu sędziemu prawo przewodniczenia w sprawach rozpoznawanych przez ten sąd w pierwszej instancji w składzie jednego sędziego i dwóch ławników. Uwzględniając to, jak również i to, że przepisy wymienionej ustawy oraz innych aktów prawnych nie zawierają unormowań wprowadzających dalsze ograniczenia uprawnień sędziego sądu niższego rzędu, delegowanego do pełnienia obowiązków w sądzie wyższego rzędu, uznać należy, że ów sędzia może orzekać w tym sądzie w składzie jednego sędziego.
Odnosząc tę zasadę do sytuacji przedstawionej w pytaniu, trzeba stwierdzić, że sędzia sądu rejonowego delegowany do pełnienia obowiązków w sądzie wojewódzkim może orzekać w tym sądzie w składzie jednego sędziego w sprawach w postępowaniu wykonawczym w pierwszej instancji.*
* Analogiczne uregulowanie przewiduje art. 23 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. nr 31, poz. 137).
OSNKW 1985 r., Nr 11-12, poz. 90
Treść orzeczenia pochodzi z Urzędowego Zbioru Orzeczeń SN