Postanowienie z dnia 2019-07-05 sygn. I CSK 71/19

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt I CSK 71/19

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lipca 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Pietrzykowski

w sprawie z powództwa Banku […] S.A. w W. przeciwko A. T. i T. T.

o zapłatę,

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 lipca 2019 r.,

na skutek skargi kasacyjnej pozwanych

od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]

z dnia 22 maja 2018 r., sygn. akt VI ACa […],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od pozwanych na rzecz powódki kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 398⁹ § 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W niniejszej sprawie pozwani wnieśli skargę kasacyjną, a jako uzasadnienie wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania powołali się na występowanie na tle tej sprawy istotnego zagadnienia prawnego oraz potrzebę wykładni przepisów budzących wątpliwości. Ponadto wskazywali, że już sam bardzo złożony stan faktyczny tej sprawy uzasadnia przyjęcie jej do rozpoznania, jednakże trzeba podkreślić, że ustawodawca nie przewidział takiej okoliczności dla uzasadnienia przyjęcia skargi do rozpoznania. Potrzeba wykładni przepisów prawa mająca uzasadnić przyjęcie tej skargi do rozpoznania ma dotyczyć interpretacji art. 365 i 366 k.p.c. co do tego, czy sąd II instancji jest związany orzeczeniem wstępnym wydanym w sprawie, co do trafności którego ma wątpliwości. Kwestia ta, co zresztą dostrzega sam skarżący, w orzecznictwie Sądu Najwyższego nie budzi wątpliwości, a wyrok wstępny korzysta w pełni z powagi rzeczy osądzonej. Jest to zresztą istotą jego wydania, a strona ma możliwość ochrony swych praw, bo przecież w zwykłym trybie może kwestionować ów wyrok. W tym kontekście nie przekonuje też powoływanie się na wewnętrzną sprzeczność wyroku wstępnego, bo aktualne postępowanie nie jest forum do jego kwestionowania. Wreszcie nie przekonuje do przyjęcia skargi do rozpoznania potrzeba dalszej wykładni art. 322 k.p.c., ponieważ argumentacja w tym zakresie nie ma abstrakcyjnego charakteru, niezbędnego dla uzasadnienia występowania istotnego zagadnienia prawnego czy też potrzeby wykładni mającej uzasadnić przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, lecz stanowi w istocie polemikę z rozstrzygnięciem Sądu II instancji.

W skardze kasacyjnej wniesionej w niniejszej sprawie nie została wykazana żadna z okoliczności wskazanych w art. 398⁹ § 1 k.p.c., dlatego Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi do rozpoznania.

aw

aj