Postanowienie z dnia 1984-12-05 sygn. III CRN 287/84

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III CRN 287/84

Postanowienie z dnia 5 grudnia 1984 r.

Od postanowienia sądu rejonowego orzekającego o obowiązku poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego przysługuje rewizja (art. 518 k.p.c. w związku z art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi - Dz. U. Nr 35, poz. 230).

Przewodniczący: sędzia SN S. Dmowski (sprawozdawca). Sędziowie SN: J. Majorowicz, T. Miłkowski.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z wniosku Komisji Przeciwdziałania Alkoholizmowi przy Prezydencie Miasta w P. o zastosowanie względem Klemensa J. obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu z dnia 15 czerwca 1984 r.

postanowił uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Wojewódzkiemu w Poznaniu do rozpoznania rewizji uczestnika postępowania.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Pile, postanowieniem z dnia 29 marca 1984 r. zastosował wobec uczestnika postępowania Klemensa J. "przymusowe leczenie odwykowe w zakładzie lecznictwa zamkniętego". Natomiast Sąd Wojewódzki w Poznaniu, postanowieniem z dnia 15 czerwca 1984 r., odrzucił "odwołanie" uczestnika postępowania, przyjmując, że ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230) nie przewiduje środka odwoławczego od orzeczenia sądu rejonowego orzekającego o poddaniu się leczeniu.

Postanowienie Sądu Wojewódzkiego zaskarżył Minister Sprawiedliwości rewizją nadzwyczajną, wnosząc o jego uchylenie i nadanie biegu rewizji uczestnika postępowania. Zarzucił, że narusza ono rażąco przepis art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230) w związku z art. 518 k.p.c.

Sąd Najwyższy miał na uwadze, co następuje:

Stanowisko Sądu Wojewódzkiego wyrażone w uzasadnieniu postanowienia zaskarżonego rewizją nadzwyczajną, iż przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230), nie przewidują możliwości zaskarżenia orzeczenia sądu pierwszej instancji zobowiązującego do poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego do sądu drugiej instancji jest wadliwe. Z przepisu art. 26 ust. 2 powołanej ustawy, stanowiącego, że o zastosowaniu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego orzeka sąd rejonowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, której postępowanie dotyczy, w postępowaniu nieprocesowym, wynika jednocześnie, iż do postępowania w tym zakresie mają zastosowanie przepisy ogólne księgi drugiej, części pierwszej kodeksu postępowania cywilnego, normujące postępowanie nieprocesowe, w tym art. 518 k.p.c. przewidujący, że od postanowień orzekających co do istoty sprawy, a takim orzeczeniem jest postanowienie o zobowiązaniu do poddania się leczeniu odwykowemu, przysługuje rewizja.

Wprawdzie przepis art. 15 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz. U. Nr 69, poz. 234 ze zm.) również stanowił, że o zastosowaniu leczenia przymusowego orzeka sąd pierwszej instancji (powiatowy) w postępowaniu niespornym, a od postanowienia wydanego w tym trybie nie przysługiwała rewizja do sądu wojewódzkiego, ale działo się to dlatego, że § 2 zawierał wyraźne postanowienie, iż orzeczenie sądu staje się prawomocne z chwilą ogłoszenia, a więc postanowienie wyłączające zaskarżalność orzeczeń sądów pierwszej instancji kierujących alkoholików na przymusowe leczenie w zakładach lecznictwa zamkniętego.

Ponieważ przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230), a w szczególności jej art. 26, nie zawierają postanowienia wyłączającego zaskarżalność rozstrzygnięć sądów rejonowych o obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego, od postanowień wydanych w tym przedmiocie przysługuje rewizja zgodnie z art. 518 k.p.c.

Z przedstawionych względów i na mocy art. 417 § 1 i art. 422 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

OSNC 1985 r., Nr 9, poz. 133