Wyrok z dnia 2001-02-20 sygn. I SA 2599/00

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Tezy

Zgodnie z ustawą z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ wysokość opłat i sprawa zwolnienia od nich są elementami gospodarki finansowej uczelni, za które odpowiada ona jako samodzielny podmiot prawa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jacka B. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia 6.04.2000 r. (...) w przedmiocie opłaty za studia - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; (...).

Uzasadnienie

Minister Edukacji Narodowej decyzją z dnia 6.04.2000 r. utrzymał w mocy decyzję rektora Uniwersytetu W. z dnia 17 września 1997 r. którą odmówiono Jackowi B. udzielenia zniżki w opłacie za studia zaoczne za semestr zimowy roku akademickiego 1997/98.

W uzasadnieniu decyzji podano, że warunkiem przyjęcia na I rok studiów w roku akademickim 1997/98 określonym w zasadach rekrutacji na Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu W. było złożenie w ustalonym terminie stosownych dokumentów i dowodu opłat za I semestr studiów. Zasady te nie przewidują możliwości by kandydat na studia ubiegał się przed uzyskaniem decyzji o przyjęciu na studia, o zniżkę w opłatach.

Decyzję powyższą zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego Jacek B. wnosząc o stwierdzenie jej nieważności.

W skardze zarzucono naruszenie wymienionych w niej przepisów oraz to, że Minister Edukacji Narodowej nie ma uprawnień do działania w niniejszej sprawie jako organ odwoławczy. Ponadto, sprawa opłat za studia ma charakter cywilnoprawny i nie podlega załatwieniu w postępowaniu administracyjnym.

W odpowiedzi na skargę Minister Edukacji Narodowej wniósł o. uchylenie zaskarżonej decyzji z uwagi na to, że w dacie złożenia odwołania oraz wydania zaskarżonej decyzji Jacek B. nie posiadał już statusu studenta, który utracił na podstawie ostatecznej decyzji, a przez to rozpatrywanie odwołania od decyzji I instancji było bezprzedmiotowe i postępowanie odwoławcze winno zostać umorzone.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z ustawą z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ wysokość opłat i sprawa zwolnienia od nich są elementami gospodarki finansowej uczelni, za które odpowiada ona jako samodzielny podmiot prawa.

Stosownie do art. 31 cyt. ustawy, Ministrowi Edukacji Narodowej przysługuje prawo nadzoru nad działalnością uczelni, w tym nad uchwałami dotyczącymi jej gospodarki finansowej. Organ ten nie może jednak ingerować decyzyjnie w rozstrzygnięcia organów uczelni skierowane do studentów w sprawach w których uczelnie winny kierować się nie tylko obowiązującymi je przepisami, lecz także możliwościami finansowymi uczelni.

Z tych względów sąd w obecnym składzie podzielił pogląd wyrażony w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 listopada 2000 r. /SK 18/99 - OTK 2000 nr 7 poz. 258/, że w zakresie rozpatrywanej sprawy w aspekcie art. 23 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy odnoszącego się do ustalenia opłat nie można stwierdzić istnienia kompetencji Ministra Edukacji Narodowej jako organu odwoławczego od decyzji rektora uczelni w sprawie tych opłat.

Z tych względów na mocy art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ w związku z art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa orzeczono jak w sentencji. O kosztach postępowania sądowego orzeczono na mocy art. 55 ust. 1 cyt. ustawy o NSA.