Postanowienie z dnia 1976-10-14 sygn. IV CZ 105/76

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV CZ 105/76

Postanowienie z dnia 14 października 1976 r.

W wypadku, gdy podstawą wznowienia postępowania są fakty ujawnione w toku postępowania dowodowego (w dalszym postępowaniu w tej samej sprawie lub w sprawie innej) przewidziany w art. 407 k.p.c. miesięczny termin na wniesienie skargi o wznowienie postępowania liczy się nie od daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie, w którym te fakty zostały ujawnione (np. w opinii biegłego), lecz od zapoznania się z nimi przez stronę żądającą wznowienia. W szczególnych jednak okolicznościach - np. gdy w sprawie wydano szereg sprzecznych opinii, które mogły być różnie rozumiane - dopiero akceptacja jednej z tych opinii przez sąd w wydanym orzeczeniu może być uznana za powzięcie wiadomości przez strony o właściwej treści złożonych opinii.

Przewodniczący: sędzia S. Dmowski. Sędziowie: J. Ignatowicz (sprawozdawca), W. Zadrożny.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Przemysłu Gastronomicznego Oddział w K. przeciwko Zygmuntowi B., Zdzisławowi W., Andrzejowi G., Janinie C. o odszkodowanie, na skutek zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Krakowie z dnia 31 lipca 1976 r.

postanowił zaskarżone postanowienie uchylić.

Uzasadnienie

Zygmunt B. złożył skargę o wznowienie postępowania zakończonego co do kwoty 42.126 zł, zasądzonej od niego i od pozostałych pozwanych, prawomocnym wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Krakowie z dnia 13.XII.1973 r.

Postanowieniem z dnia 31.VII.1976 r. Sąd Wojewódzki w Krakowie odrzucił skargę na podstawie art. 407 i 410 k.p.c., wychodząc z następujących założeń:

Wymieniony wyżej wyrok z dnia 13.XII.1973 r. utrzymał się w mocy tylko co do kwoty 42.126 zł dlatego, że pozwany taką kwotę uznał i w tej części tego wyroku nie zaskarżył. W toku dalszego postępowania, spowodowanego uchyleniem wyroku zasądzającego dalszą kwotę, został przeprowadzony dowód z dodatkowej opinii biegłego złożonej w Sądzie w dniu 25.III.1976 r. Z opinią tą wszyscy pozwani zapoznali się w kwietniu 1976 r. Następnie na podstawie tej opinii wyrokiem Sądu Wojewódzkiego z dnia 21.IV.1976 r. zostało oddalone powództwo ponad kwotę 42.126 zł. Pozwany powołuje się na to, że z opinii tej wynika ponadto, że od niego (i od pozostałych pozwanych) nic się nie należy, a więc nie należy się także prawomocnie zasądzona kwota 42.126 zł. Przeciwnie, to jemu należy się kwota 55.935 zł.

W opisanym stanie faktycznym, za nową okoliczność, na którą powołuje się pozwany jako podstawę wznowienia, należy - zdaniem Sądu Wojewódzkiego - uznać dowód z wymienionej opinii. Skoro z dowodem tym pozwany zapoznał się w kwietniu 1976 r., to skarga o wznowienie postępowania, która wpłynęła do Sądu w dniu 26.VI.1976 r., została złożona po upływie miesięcznego ustawowego terminu (art. 407 k.p.c.).

Postanowienie z dnia 31.VII.1976 r. zaskarżył pozwany B.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wbrew poglądowi wypowiedzianemu w zażaleniu, Sąd Najwyższy podziela stanowisko Sądu Wojewódzkiego, że w wypadku, gdy podstawą wznowienia postępowania są fakty ujawnione w toku postępowania dowodowego (w dalszym postępowaniu w tej samej sprawie lub w sprawie innej) przewidziany w art. 407 k.p.c. miesięczny termin na wniesienie skargi o wznowienie postępowania liczy się nie do daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie, w którym te fakty zostały ujawnione, lecz od zapoznania się z nimi przez stronę żądającą wznowienia. Wynika to w sposób niedwuznaczny z treści powołanego przepisu, który expressis verbis stanowi, że termin, o którym mowa, liczy się od dnia, "w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia". Prawomocny wyrok, ściślej jego uzasadnienie, zawiera tylko nawiązanie do faktów, o których strony dowiadują się wcześniej.

Sąd Najwyższy podziela jednak stanowisko zażalenia, że w szczególnych okolicznościach termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania należy liczyć dopiero od daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie, w którym zostały ujawnione fakty stanowiące podstawę wznowienia. Mianowicie, jeżeli podstawą wznowienia ma być fakt wynikający z opinii biegłego, taki początek terminu, o którym mowa, należy przyjąć wtedy, gdy w sprawie wydano - tak jak w sprawie niniejszej - szereg opinii, które są ze sobą sprzeczne i mogą być różnie rozumiane. W takiej bowiem sytuacji dopiero akceptacja jednej z tych opinii przez sąd może być uznana za powzięcie wiadomości przez stronę o właściwej treści opinii.

Z tych zasad należało zaskarżone postanowienie uchylić.

OSNC 1977 r., Nr 5-6, poz. 96