Wyrok z dnia 2005-07-05 sygn. VI SA/Wa 2256/04

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędziowie: Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.) Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Protokolant Aleksandra Borowiec – Krawczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2005 r. sprawy ze skargi "A." Sp. j. z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2004 r. Nr [...] w przedmiocie opinii dotyczącej zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2004 r. Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych m. [...] postanowiła negatywnie zaopiniować wniosek "A." Sp. j. z siedzibą w W. o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości powyżej 4,5% do 18% alkoholu (z wyjątkiem piwa) i powyżej 18% alkoholu przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w sklepie spożywczym usytuowanym przy ul. [...] w W. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż usytuowanie placówki spełnia wymogi określone w uchwale Nr VIII/98/2003 z dnia 13 marca 2003 (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 92, poz.2371) zmienionej uchwałą Nr XVIII/272/2003 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 2 października 2003 r. (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 266, poz. 6997), natomiast nie mieści się w limicie. Limit punktów sprzedaży napojów alkoholowych (z wyjątkiem piwa) dla dzielnicy [...] został określony w wysokości 35 punktów sprzedaży detalicznej. Limit został wyczerpany.

Od powyższego postanowienia strona złożyła zażalenie, w którym podnosiła, że postanowienie narusza jej ustawowo zagwarantowane wolności obywatelskie, tj. swobodę działalności gospodarczej.

Ostatecznym postanowieniem z dnia [...] października 2004 r. nr [...] wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a. i art. 18 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowywaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 167, poz. 1372 z późn. zm.) Samorządowe Kolegium Odwoławczego w [...] utrzymało w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w uzasadnieniu postanowienia wskazało, iż w myśl art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowywaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży. Zgodnie z art. 18 ust. 3a zezwolenia, o których mowa w ust. 3, organ zezwalający wydaje po uzyskaniu pozytywnej opinii gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych o zgodności lokalizacji punktu sprzedaży z uchwałami rady gminy, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 2. Z kolei art. 12 ust. 1 tej ustawy stanowi, że rada gminy ustala, w drodze uchwały, dla terenu gminy (miasta) liczbę punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży. Cytując wyżej wskazane przepisy SKO wskazało, że do rady gminy należy stanowienie prawa miejscowego określającego ogólne zasady przeciwdziałania alkoholizmowi i dostosowanie do tych zasad liczby punktów sprzedaży i podawania alkoholu, a także zasad ich usytuowania. Do zadań komisji rozwiązywania problemów alkoholowych należy podejmowanie działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie spożywania napojów alkoholowych. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi jednoznacznie określa uprawnienie gminy do ustalania liczby punktów sprzedaży alkoholu. Dla dzielnicy [...] został określony limit 35 punktów, który został już wyczerpany.

Na powyższe postanowienie "A." Sp. j. – skarżący złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosząc o jego uchylenie i zarzucając naruszenie art. 18 ust. 7 pkt 8 oraz art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowywaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz naruszenie art. 7, art. 8 i art. 12 § 1 k.p.a.. Podniósł, że postanowienie narusza jego ustawowo zagwarantowane wolności obywatelskie, w tym zasadę swobody działalności gospodarczej. Punkt sprzedaży napojów alkoholowych spełnia zasady usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych, jako zgodny z uchwałą Rady [...] Nr [...] z dnia [...] marca 2003 r. Wydane postanowienie stoi w sprzeczności z ustalonym stanem faktycznym co do spełnienia przez obiekt wymogów, które zostały określone w w/w uchwale i co zostało potwierdzone podczas oględzin placówki.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało dotychczasowe stanowisko w sprawie i wnosiło o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną - art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).

Rozpoznając sprawę w świetle powołanych kryteriów, skarga jako niezasadna nie zasługuje na uwzględnienie.

Odnosząc się do podniesionego w skardze zarzutu, iż zaskarżone postanowienie narusza ustawowo zagwarantowaną swobodę działalności gospodarczej to należy stwierdzić, że z przepisów Konstytucji i ugruntowanego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego wynika, że wolność działalności gospodarczej nie ma charakteru absolutnego i może zostać w pewnych sytuacjach ograniczona, co może jednakże nastąpić wyłącznie w formie ustawowej i tylko ze względu na ważny interes publiczny.

Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz.1807) w art. 6, podkreślając zawartą w Konstytucji zasadę wolności gospodarczej jednocześnie stanowi, iż podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa, jednocześnie w art. 15 ogranicza swobodę poprzez zapis, iż podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej może wiązać się dodatkowo z obowiązkiem uzyskania przez przedsiębiorcę koncesji albo wpisu do rejestru działalności regulowanej.

W przedmiotowej sprawie tym ważnym interesem publicznym ograniczającym wolność gospodarczą jest wychowanie w trzeźwości i przeciwdziałanie alkoholizmowi społeczeństwa. Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowywaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 167, poz. 1372 z późn. zm.) wprowadziła ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i podawania wyrobów alkoholowych o określonej zawartości alkoholu. Zezwolenia wydawane są po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji rozwiązywania problemów alkoholowych o zgodności lokalizacji punktu sprzedaży z uchwałami rady gminy (art. 18 ust. 3a). Uchwały określają nie tylko zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych również ustalają liczbę tych punktów na określonym terenie (dzielnicy).

Art. 12 ust. 1 powyższej ustawy z dnia 26 października 1982 r., daje uprawnienia radzie gminy do ustalania w drodze uchwały liczbę punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży. Uchwałą Nr [...] Rady Miasta [...] w sprawie ustalenia na terenie miasta [...] liczby punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, w § 1 ustalono liczbę punktów sprzedaży na terenie miasta [...] z podziałem na limity tych punktów na poszczególne dzielnice.

Uchwała jako akt prawa miejscowego wiąże organ (komisję rozwiązywania problemów alkoholowych jako organ I instancji, na mocy art. 18 ust. 3a cytowanej ustawy).

Pozytywna opinia jest możliwa tylko po spełnieniu dwóch warunków: zgodności danego punktu co do usytuowania (lokalizacji) oraz niewyczerpanie ustalonego limitu.

Jak wynika z akt sprawy ustalony limit dla dzielnicy [...], w której skarżący ubiega się o zezwolenie został wyczerpany.

W tej sytuacji, w ocenie Sądu, organ postąpił prawidłowo wydając negatywną opinię o zgodności lokalizacji punktu sprzedaży z uchwałami rady gminy w sytuacji wyczerpania ustalonego limitu.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznając, iż skarga "A." Sp. j. nie zasługuje na uwzględnienie i działając na podstawie przepisu art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - orzekł, jak w sentencji wyroku.