Wyrok z dnia 1974-03-18 sygn. III CRN 411/73

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III CRN 411/73

Wyrok z dnia 18 marca 1974 r. 

Wydanie wyroku zaocznego w trybie art. 341 k.p.c. dopuszczalne jest w sytuacji, gdy otrzymany w ciągu dwóch tygodni od dnia rozprawy dowód doręczenia wezwania dla pozwanego spełnia wymagania art. 149 § 2 k.p.c., tj. gdy wezwanie zostało doręczone co najmniej na tydzień przed rozprawą lub w terminie skróconym przez przewodniczącego.

Przewodniczący: sędzia J. Majorowicz. Sędziowie: R. Czarnecki (sprawozdawca), K. Piasecki.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Sabiny K. przeciwko Kazimierzowi K. o odszkodowanie na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku zaocznego Sądu Powiatowego w Głubczycach z dnia 16 czerwca 1973 r.,

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Powiatowemu w Głubczycach do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Prawomocnym wyrokiem skazującym pozwany został uznany winnym tego, że w dniu 1.XII.1971 r. pobił męża powódki, a gdy ten przewrócił się na ziemię, kopnął go nogą w klatkę piersiową, powodując u niego m.in. pourazowy zawał mięśnia sercowego.

Powódka podała, że w wyniku długotrwałej choroby w dniu 19.XI.1972 r. jej mąż zmarł. W związku z tym powódka domaga się zasądzenia od pozwanego 5.000 jako kosztów leczenia i pogrzebu męża, 10.000 zł tytułem wynagrodzenia osób pomagających w pracach w gospodarstwie rolnym oraz 50.000 zł ze względu na to, że obecnie sama jest obarczona wychowaniem dzieci i prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Pozwanemu, który odbywa karę pozbawienia wolności, zostało w dniu 12.VI.1973 r. doręczone wezwanie na rozprawę, wyznaczoną na dzień 14.VI.1973 r.

W dniu 16.VI.1973 r. Sąd Powiatowy wydał wyrok zaoczny i uwzględnił nim powództwo.

Przed upływem sześciu miesięcy od uprawomocnienia się wspomnianego wyroku Minister Sprawiedliwości złożył od niego rewizję nadzwyczajną.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Artykuł 341 k.p.c. stanowi, że w razie nienadejścia dowodu doręczenia na dzień rozprawy sąd może w ciągu następnych dwóch tygodni wydać na posiedzeniu niejawnym wyrok zaoczny, jeśli w tym czasie otrzyma dowód doręczenia. Jednakże przepis ten nie oznacza, aby sąd mógł wydać wyrok zaoczny (tzw. zastrzeżony) w każdym wypadku otrzymania dowodu doręczenia dla pozwanego. W szczególności art. 341 k.p.c. nie jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 149 § 2 k.p.c., a ten stanowi, że wezwanie powinno być doręczone co najmniej na tydzień przed rozprawą, chyba że przewodniczący skróci ten termin do trzech dni. Toteż sąd może wydać wyrok zastrzeżony w wypadku, gdy otrzymany w ciągu dwóch tygodni od dnia rozprawy dowód doręczenia dla pozwanego spełnia wymagania kodeksu postępowania cywilnego, w szczególności art. 149 § 2 k.p.c., co do doręczenia co najmniej na tydzień przed rozprawą lub w terminie skróconym.

W niniejszej sprawie, ze względu na datę doręczenia pozwanemu wezwania (12.VI.1973 r.) i datę rozprawy (14.VI.1973 r.), pozwany, jako pozbawiony wolności, nie mógł ani stawić się na rozprawę, ani złożyć pisma, które znalazłoby się w dyspozycji sądu we właściwym czasie. Dlatego w konsekwencji naruszenia art. 149 § 2 k.p.c. nie zostały spełnione przewidziane przez art. 339 § 1 i art. 340 k.p.c. przesłanki dopuszczalności wydania wyroku zaocznego.

Skoro więc zaskarżony wyrok rażąco narusza prawo, rewizja nadzwyczajna okazuje się usprawiedliwiona.

OSNC 1975 r., Nr 2, poz. 34