Postanowienie z dnia 2009-05-15 sygn. IV SA/Wr 643/07

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Ewa Orłowska -referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata ustanowionego z urzędu M. K. o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: I. przyznać od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. adwokatowi ustanowionemu z urzędu zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu obejmujących wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej w wysokości 180 zł wraz ze stawką podatku VAT w kwocie 39,60 zł, czyli ogółem 219,60 zł; II. odmówić zwrotu wydatku z tytułu opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. wyrokiem z dnia 21 lutego 2008 r. oddalił skargę skarżącego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie zasiłku okresowego.

Postanowieniem referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we W. z dnia 8 kwietnia 2008 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.

Pismem z dnia [...] Okręgowa Rada Adwokacka we W. wyznaczyła pełnomocnika z urzędu adwokata M. K.

Dnia [...] skarżący udzielił pełnomocnictwa wyznaczonemu adwokatowi.

Pismem z dnia [...] pełnomocnik z urzędu sporządziła skargę kasacyjną od powyższego wyroku Sądu oddalającego skargę.

Odrębnym pismem z dnia [...] skierowanym do Naczelnego Sądu Administracyjnego pełnomocnik wniosła o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu, w tym zwrot wydatku w wysokości 17 zł z tytułu opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa. Do wniosku tego dołączyła dowód uiszczenia opłaty skarbowej. Wniosek ten zawiera nadto oświadczenie, iż opłaty z tytułu pomocy prawnej nie zostały opłacone przez skarżącego w całości ani w części.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2009 r. oddalił tę skargę. W wyroku tym wskazano, że wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej podlega rozpoznaniu przez Sąd I instancji.

Z protokołu rozprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wynika, że pełnomocnik z urzędu i skarżący nie brali w niej udziału.

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 157, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad prawnych określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrot niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Stosownie do art. 258 § 2 pkt 8 powołanej ustawy do czynności referendarza sądowego w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy należy m. in. wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi lub radcy prawnemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych, udokumentowanych wydatków.

Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. nr 163 , poz. 1348 ze zm.).

Przepis § 19 cytowanego wyżej rozporządzenia stanowi, że koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb państwa obejmują:

1) opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 – 5 oraz

2) niezbędne udokumentowane wydatki adwokata.

Natomiast § 20 tego rozporządzenia stanowi, że wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.

Z treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit " b " rozporządzenia wynika, że stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli sprawy nie prowadził ten sam adwokat w drugiej instancji – 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.

Stawka minimalna określona w pkt 1 wynosi w niniejszej sprawie 240 zł (§ 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ).

Wynagrodzenie adwokata - który nie brał udziału w postępowaniu przed sądem I instancji - za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej wynosi zatem 75% stawki minimalnej, czyli 180 zł (75 % x 240 zł).

Stosownie do § 2 ust. 3 rozporządzenia, w sprawach w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Stawka podatku od towarów i usług wynosi zaś 22% (art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i sług; Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Mając powyższe na uwadze należało przyznać wynagrodzenie za udzieloną pomoc prawną obejmującą sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej - powiększone o stawkę podatku od towarów i usług- w łącznej wysokości 219,60 zł (wynagrodzenie: 180 zł + podatek VAT: 39,60 zł =219,60 zł).

Z kolei wniosek o zwrot wydatku z tytułu opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ nie można uznać go za niezbędny, gdyż zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 lit c ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U nr 225, poz. 1635 ze zm.) dokumenty stwierdzające ustanowienie pełnomocnictwa w sprawach z zakresu świadczeń socjalnych oraz w sprawach załatwianych na podstawie przepisów o pomocy społecznej i przepisów o zatrudnieniu socjalnym nie podlegają opłacie skarbowej. Skoro zatem dokument pełnomocnictwa w sprawach z zakresu pomocy społecznej nie podlega opłacie skarbowej nie można wydatku z tego tytułu poniesionego przez pełnomocnika z urzędu uznać za niezbędny i podlegający zwrotowi.

Z tych względów, na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z § 18 ust. 1 pkt 2 lit "b" i § 18 ust. 1 pkt 1 lit "c" oraz § 2 ust. 3 i § 19 pkt 2 rozporządzenia w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, należało orzec jak w sentencji.