Postanowienie z dnia 2009-10-28 sygn. II SAB/Kr 70/08
Numer BOS: 1637502
Data orzeczenia: 2009-10-28
Rodzaj organu orzekającego: Wojewódzki Sąd Administracyjny
Sędziowie: Kazimierz Bandarzewski (sprawozdawca, przewodniczący)
Zobacz także: Wyrok
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 28 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia P.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 czerwca 2009 r., sygn. akt II SAB/Kr 70/08 w przedmiocie odrzucenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 lutego 2009 r., sygn. akt II SAB/Kr 70/08 w przedmiocie odrzucenia sprzeciwu od zarządzenia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 listopada 2008 r., sygn. akt II SAB/Kr 70/08 w przedmiocie pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie ze skargi P.B. na bezczynność Prokuratora Rejonowego w K. w przedmiocie udzielenie informacji publicznej postanawia: odrzucić zażalenie.
Uzasadnienie
P.B. w dniu [....] 2008 r. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
W związku z nie podpisaniem tego wniosku w wyznaczonym przez Sąd terminie, referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie zarządzeniem z dnia 7 listopada 2008 r., sygn. akt II SAB/Kr 70/08 pozostawił wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Na to zarządzenie w terminie 7 dni sprzeciw wniósł P.B. . Ponieważ sprzeciw ten nie był podpisany, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wezwał składającego sprzeciw do jego podpisania informując o skutku nie podpisania sprzeciwu – jakim będzie odrzucenie tego środka zaskarżenia.
Składający sprzeciw nie podpisał sprzeciwu, w związku z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 23 lutego 2009 r., sygn. akt II SAB/Kr 70/08 sprzeciw P.B. odrzucił.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 26 czerwca 2009 r. odrzucił zażalenie z powodu jego nie podpisania. Na to postanowienie skarżący wniósł w dniu [....] lipca 2009 r. zażalenie.
Ponieważ zażalenie to nie zostało podpisane własnoręcznie przez składającego zażalenie, Sąd wezwał składającego zażalenie o jego podpisanie w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia.
Wezwanie to otrzymał P.B. 5 października 2009 r. (akta sprawy, karta nr 92) i do dnia 28 października 2009 r. zażalenia nie podpisał.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
P.B. wniósł zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Zażalenie to nie zostało podpisane a składający je wyjaśnia, że nie ma obowiązku podpisywania tak składanych pism procesowych.
Zgodnie z art. 46 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", w związku z art. 57 § 1 P.p.s.a. oraz art. 194 § 3 P.p.s.a., 198 P.p.s.a., art. 193 P.p.s.a. każde zażalenie musi zawierać podpis strony albo podpis przedstawiciela ustawowego strony lub jej pełnomocnika.
Mając na uwadze powyższy brak formalny skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wezwał składającego zażalenie do podpisania zażalenia pod rygorem jego odrzucenia. Wezwanie to nie zostało wykonane przez P.B. i tym samym nie został uzupełniony brak formalny w postaci podpisania zażalenia.
Należy wskazać, iż zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. stosowanym odpowiednio do zażaleń na podstawie art. 176 i 178 P.p.s.a. oraz art. 194 § 3 i art. 197 § 2 P.p.s.a., sąd administracyjny odrzuca zażalenie, jeżeli nie uzupełniono jego braków formalnych w wyznaczonym terminie, a takim brakiem jest w tej sprawie nie podpisanie zażalenia.
Należy również wyjaśnić, że art. 65 § 3 P.p.s.a. dotyczy tylko doręczania pism przez sąd administracyjny innym podmiotom, a nie – jak wskazuje na to P.B. – zawiera upoważnienia dla stron do dostarczania pism w drodze elektronicznej sądowi. Stąd powołany artykuł nie może stanowić skutecznej podstawy do powoływania się przez składającego zażalenie jako uprawniający do doręczania w drodze .
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U. Nr z 2001 r. 130, poz. 1450 z późn. zm.) bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy kwalifikowanego certyfikatu wywołuje skutki prawne określone ustawą, jeżeli został złożony w okresie ważności tego certyfikatu. W rozdziale IX cytowanej ustawy znajdują się przepisy zmieniające m.in. przepisy Kodeksu cywilnego art. 60, art. 78 § 1 i § 2 dopuszczające możliwość wyrażenia woli osoby w stosunkach cywilnoprawnych przez ujawnienie jej w postaci elektronicznej. Ponadto ustawą z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2005 r. Nr 64, poz. 656 z późn. zm.) w art. 36 pkt 3 i pkt 5 dokonano zmiany przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego tzn. art. 57 § 5 pkt 1 i art. 63 § 3a dopuszczając możliwość wniesienia podania w formie dokumentu elektronicznego. Wskazane wyżej przepisy dotyczą wyłącznie zakresu jaki reguluje ta ustawa.
W ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie ma odpowiednika wyżej wskazanych przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565 z późn. zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do sądów administracyjnych w postępowaniu sądowoadministracyjnym. W konsekwencji w tym postępowaniu Wojewódzki Sąd Administracyjny nie mógł uznać, że wystarczającym jest opatrzenie danego dokumentu elektronicznym podpisem. W ocenie Sądu warunkiem uznania za dopuszczalne podpisywanie pism kierowanych do sądu administracyjnego w postępowaniu sądowoadministracyjnym byłaby zmiana regulacji ustawowej.
Dla skuteczności pisma wnoszonego przez stronę drogą elektroniczną konieczne jest późniejsze opatrzenie go własnoręcznym podpisem, bowiem tylko taki podpis spełnia wymagania wynikające z art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a
Wobec nie umieszczenia na zażaleniu z dnia [....] 2009 r. własnoręcznego podpisu, pismo to należało uznać za obarczone brakiem formalnym. Takie stanowisko a analogicznej sprawie zajął również Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 24 lipca 2008 r., sygn. akt I OPP 25/08 i taki pogląd konsekwentnie zajmuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.
Nie jest również trafnym argumentacja, jakoby dopuszczalność korzystania z podpisu elektronicznego w zakresie składanych zażaleń mogła wynikać również z art. 78 K.c. Kodeks cywilny zawiera regulację składania oświadczeń woli, a więc takich czynności prawnych, które zmierzają do wywołania (nawiązania, zmiany, rozwiązania) skutków prawnych prawa materialnego. Nie jest zaś oświadczeniem woli wniesienie w tej sprawie zażalenia. Zażalenie jest bowiem czynnością procesową, która może wywołać skutki procesowe, a nie skutki w zakresie prawa materialnego. W tej sprawie w związku ze złożonym zażaleniem nie może nastąpić wywołanie jakiegokolwiek skutku w zakresie prawa materialnego.
Nie można również zapominać i tego, że sprawy rozpoznawane przed sądami administracyjnymi generalnie dotyczą sfery prawa publicznego (prawa administracyjnego), Kodeks cywilny reguluje zaś materię prawa prywatnego. Ta uwaga dotyczy również sprawy dotyczące bezczynności organu. Wyroki sądowe są odrębnym źródłem tworzenia stosunków prawnych, do których to wyroków nie stosuje się przepisów Kodeksu cywilnego.
Również okoliczność, że przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dopuszczają stosowanie drogi elektronicznej do doręczania pism, nie stanowi przesłanki uzasadniającej żądanie strony składającej zażalenie. Zasady doręczania pism przez sąd administracyjnego reguluję odrębnie ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wynika to również z podnoszonego przez składającego zażalenie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 marca 2009 r., sygn. akt I OSK 1277/08. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd wyraźnie stwierdził, że to w postępowaniu dotyczącym dostępu do informacji publicznej istnieje możliwość skutecznego składania wniosku o dostęp do tej informacji drogą elektroniczną (..." Trzeba zaznaczyć, że w ustawie o dostępie do informacji publicznej brak jest wskazania jakichkolwiek wymogów formalnych wniosku (poza utrwaleniem go w formie pisemnej" (...) - cytat z uzasadnienia ww. wyroku NSA). W żadnej mierze wykładnia Sądu nie obejmowała pisma czy wniosków składanych w postępowaniu sądowym.
W tej zaś sprawie Sąd badał, czy zachowano wymogi formalne zażalenia na postanowienie sądu administracyjnego i wobec ustalenia, że wady te istnieją i nie zostały przez składającego zażalenie wyeliminowane – nastąpiło odrzucenie zażalenia.
W związku z powyższym należało, stosownie do treści art. 198, art. 197 § 2, art. 194 § 3 P.p.s.a. oraz art. 178 P.p.s.a. w związku z art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., orzec jak w sentencji i zażalenie odrzucić.
Treść orzeczenia pochodzi z Centralnej Bazy Orzeczeń Sądów Administracyjnych (nsa.gov.pl).