Postanowienie z dnia 2010-08-24 sygn. II FSK 1714/10
Numer BOS: 1552340
Data orzeczenia: 2010-08-24
Rodzaj organu orzekającego: Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie: Aleksandra Wrzesińska- Nowacka (sprawozdawca, przewodniczący)
Zobacz także: Wyrok
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Aleksandra Wrzesińska- Nowacka, , , po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej E. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 1241/09 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 12 maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki postanawia oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji.
Uzasadnienie
Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. decyzją z dnia 9 grudnia 2008 r. nr [...] orzekł o odpowiedzialności podatkowej E. K. (dalej jako: skarżąca) jako członka zarządu spółki z o.o. I. z siedzibą w W. za zaległości podatkowe tej spółki w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od kwietnia do grudnia 2003 r. i za okres od stycznia do maja 2004 r., w łącznej kwocie 7.552,65 zł oraz za odsetki za zwłokę od tych zaległości podatkowych w wysokości 4.775 zł.
Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2010 r. w sprawy ze skargi skarżącej na tę decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie: 1) uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ja decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia 9 grudnia 2008 r. nr [...], 2) stwierdził, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżącej kwotę 740 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarżąca zaskarżyła ten wyrok skargą kasacyjną w części dotyczącej rozstrzygnięcia w punkcie 1 wyroku, żądając zmiany oceny prawnej i wskazań co do dalszego postępowania, zawartych w orzeczeniu.
W dniu 5 lipca 2010 r. skarżąca złożyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o wstrzymanie wykonania w całości decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia 9 grudnia 2008 r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. nr [...], w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej jako byłego członka zarządu spółki I. Sp. z o.o. za zaległości podatkowe tej spółki w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od stycznia do maja 2004 r. oraz za odsetki za zwłokę od tych zaległości podatkowych.
Na wstępie skarżąca wskazała, iż decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia 9 grudnia 2008 r., która była podstawą wystawienia wobec skarżącej czterech tytułów wykonawczych, jak i decyzja ją utrzymująca, zostały w całości uchylone przez wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1241/09 oraz uchylone decyzje w całości nie mogły być wykonane. Skarżąca twierdzi, że uzasadnienie wyroku nie było wobec niej korzystne i dlatego wniosła skargę kasacyjną, a tym sposobem wyrok stał się nieprawomocny. Z informacji uzyskanych od organu podatkowego, który wystawił tytuł wykonawczy na podstawie ww. decyzji i skierował go do organu egzekucyjnego wynika, że z uwagi na nieprawomocność wyroku WSA, organ podatkowy nie zmieni ani nie zawiesi tytułu wykonawczego na czas postępowania w przedmiocie skargi kasacyjnej przed NSA.
Skarżąca jest osobą samotną. Pomaga mamie, która mieszka na Śląsku i choruje na stwardnienie rozsiane (SM) oraz ma przyznaną I grupę inwalidzką. W związku z tym, na ile może, pomaga finansowo mamie. Skarżąca nie posiada mieszkania ani żadnych oszczędności. I. Sp. z o.o. w okresie zatrudnienia wypłacała skarżącej tylko częściowe wynagrodzenia, a od 2004 r. zaprzestała tego zupełnie i do dnia dzisiejszego skarżąca nadal nie otrzymała niewypłaconych pieniędzy. Od początku 2010 r. skarżąca podjęła stałą pracę, co daje jej 1 961,04 zł netto. Skarżąca wskazała, że organ egzekucyjny zajął jej wszystkie środki na koncie bankowym i tym sposobem została pozbawiona ochrony z tytułu minimalnego wynagrodzenia przewidzianego w prawie pracy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia 9 grudnia 2008 r. nr [...] nie zasługuje na uwzględnienie.
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego za ugruntowany już uznać należy pogląd, iż uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji, opartego na art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153,poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) nie jest możliwe w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w odniesieniu do spraw, w których sąd I instancji uwzględnił skargę i orzekł o zakazie wykonania decyzji na podstawie art. 152 p.p.s.a. W postanowieniu z 9 sierpnia 2005 r. , II FSK 885/05 ( opubl. w ONSAiWSA z 2006 r.,nr 1,poz. 8) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 152 p.p.s.a. wywołuje podobny skutek jak rozstrzygnięcie wydane na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. Ustawodawca, pozytywnie wypowiadając się co do możliwości zapewnienia stronie ochrony tymczasowej w okresie między wydaniem wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego a jego uprawomocnieniem się, wyłączył tym samym w tym zakresie możliwość odpowiedniego stosowania przepisów art. 61 § 3-5 p.p.s.a. w postępowaniu wywołanym skargą kasacyjną od tego wyroku. Za niedopuszczalne należy uznać, by Naczelny Sąd Administracyjny przed rozpoznaniem skargi kasacyjnej wypowiadał się w postępowaniu wpadkowym w kwestii, która została już przesądzona w zaskarżonym do tego Sądu wyroku sądu pierwszej instancji. Rozstrzygnięcie, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane, traci moc dopiero z chwilą uprawomocnienia się wyroku. Nie może być więc podważone wcześniej orzeczeniem wpadkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego. Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 24 czerwca 2009 r., I OSK 667/09 ( opubl. w Lex pod nr 563294). Sąd rozpoznający niniejszy wniosek poglądy te w pełni podziela.
W rozpoznawanej sprawie w zaskarżonym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, na podstawie art. 152 p.p.s.a. , iż zarówno zaskarżona decyzja, jak i decyzja organu I instancji nie podlegają wykonaniu. Wyrok ten nie jest prawomocny( skarga kasacyjna nie została jeszcze rozpoznana), a tym samym stronie nadal przysługuje ochrona, wynikająca z punktu 2 tego wyroku, do czasu uprawomocnienia się tego wyroku . Naczelny Sąd Administracyjny nie może zatem wstrzymać wykonania zaskarżonych decyzji na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a. , skoro ochrona w postaci niewykonalności decyzji została już stronie udzielona w sposób wskazany przez ustawodawcę, poprzez zamieszczenie w wyroku sądu I instancji rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 152 p.p.s.a.
Mając na względzie treść uzasadnienia wniosku i zawarte w nim informacje o prowadzeniu egzekucji na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego wskazać należy, iż kwestia prawidłowości przeprowadzania egzekucji nie podlega ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z uwagi na to, że nie jest ona przedmiotem rozpoznawanej sprawy sądowoadministracyjnej. Skarżącej służą jednakże środki, przewidziane w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r., Nr 229,poz. 1954 ze zm.), w tym m.in. skarga na czynności egzekucyjne ( art. 54 tej ustawy).
Z tych względów na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji należało oddalić.
Treść orzeczenia pochodzi z Centralnej Bazy Orzeczeń Sądów Administracyjnych (nsa.gov.pl).