Postanowienie z dnia 2007-04-05 sygn. II CZ 22/07
Numer BOS: 15244
Data orzeczenia: 2007-04-05
Rodzaj organu orzekającego: Sąd Najwyższy
Sędziowie: Antoni Górski SSN (autor uzasadnienia, sprawozdawca), Helena Ciepła SSN (przewodniczący), Tadeusz Żyznowski SSN
Sygn. akt II CZ 22/07
POSTANOWIENIE
Dnia 5 kwietnia 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Antoni Górski (sprawozdawca)
SSN Tadeusz Żyznowski
w sprawie z powództwa B. G. i B. L.
przeciwko B. D.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 5 kwietnia 2007 r.,
zażalenia powódek
na postanowienie Sądu Okręgowego w S.
z dnia 14 września 2006 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w S. postanowieniem z dnia 14 września 2006 r. dokonał sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną wniesioną przez pełnomocnika powódek od wyroku tegoż Sądu z dnia 29 grudnia 2005 r. Ustalił tę wartość na 46.275 zł. i odrzucił skargę kasacyjną obu powódek jako niedopuszczalną w świetle art. 3982 § 1 k.p.c.
W zażaleniu na to rozstrzygnięcie pełnomocnik powódek wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawie chodzi o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. W orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało wyjaśnione, że w sprawie takiej konieczny jest udział wszystkich osób wpisanych w dziale drugim księgi wieczystej oraz innych osób, których uprawnienia z tytułu własności nie zostały – bez względu na przyczynę – dotychczas ujawnione (por. wyroki z dnia 23 grudnia 1988 r., III CRN 434/88, OSNC 1991, nr 1, poz. 12, z dnia 17 kwietnia 1998 r., II CKN 695/97, czy z dnia 9 czerwca III CK 6999/04 – niepublikowane). Dlatego też powódka B. G., występując z roszczeniem o uzgodnienie wpisów w dwóch księgach wieczystych na swoją rzecz, wniosła o zawiadomienie o tej sprawie, z możnością wstąpienia do niej w charakterze powódki, także B. L. Żalący się ma rację, że przy wnoszeniu pozwu wartość przedmiotu sporu wynosiła kwotę 46.275 zł., gdyż odpowiadała wartości udziałów w obu nieruchomościach samej pierwotnej powódki B. G. Z chwilą jednak przystąpienia do sprawy w charakterze powódki także B. L., która rości pretensje do takich samych udziałów w tych nieruchomościach, wartość ta uległa podwojeniu, tak że wynosi 92.550 zł. Dlatego też prawidłowo w skardze kasacyjnej wskazano wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 92.550 zł, a jej skorygowanie przez Sąd Okręgowy było niesłuszne. Uzasadnia to uwzględnienie zażalenia (art. 3941 k.p.c. w zw. z art. 39815 § 1 k.p.c.).
Treść orzeczenia pochodzi z bazy orzeczeń SN.