Postanowienie z dnia 2011-05-19 sygn. II SAB/Bk 6/11

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr) Sędziowie: sędzia WSA Wojciech Stachurski sędzia WSA Mirosław Wincenciak po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącego o wyłączenie sędziów NSA: Ireneusza Henryka Darmochwała, Grażyny Gryglaszewskiej, Mieczysława Markowskiego, Stanisława Prutisa, Anny Sobolewskiej – Nazarczyk, Elżbiety Trykoszko, Danuty Tryniszewskiej – Bytys w sprawie ze skargi S. T. na bezczynność Wójta Gminy O. w przedmiocie informacji publicznej p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wyłączenie sędziów.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 11 kwietnia 2011 r. skarżący S. T. złożył wniosek o wyłączenie od orzekania w sprawie niniejszej - z własnej skargi na bezczynność Wójta Gminy O. w przedmiocie informacji publicznej - sędziego NSA Danuty Tryniszewskiej – Bytys. Skarżący stwierdził, iż w/w sędzia rozpoznając sprawę o sygn. akt II SAB/Bk 338/07 nie podjęła żadnych kroków zmierzających do wyjaśnienia tej sprawy, zaś orzeczenie zostało wydane na podstawie niekompletnego materiału dowodowego. Jednocześnie w tej samej dacie, skarżący złożył wniosek o wyłączenie "sędziów WSA w Białymstoku z uprawnieniami Sądu Naczelnego". W jego uzasadnieniu stwierdził, iż w związku z art. 42 kpk - istnieje prawdopodobieństwo braku obiektywizmu w rozpatrzeniu zażalenia - złożonego w niniejszej sprawie - przez sędziów orzekających w tym samym sądzie.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 27 kwietnia 2011 r. skarżący został wezwany do sprecyzowania w/w wniosku przez wskazanie z imienia

i nazwiska sędziów, których wyłączenia się domaga. W odpowiedzi na wezwanie, pismem z dnia 5 maja 2011 r. skarżący wyjaśnił, że wniosek dotyczył sędziów NSA: Ireneusza Henryka Darmochwała, Grażyny Gryglaszewskiej, Mieczysława Markowskiego, Anny Sobolewskiej – Nazarczyk, Elżbiety Trykoszko, Danuty Tryniszewskiej - Bytys i Stanisława Prutisa.

Wnioskowani do wyłączenia sędziowie złożyli do akt sprawy oświadczenia,

z których wynika, że nie istnieją wobec nich żadne okoliczności, które mogłyby wywoływać uzasadnioną wątpliwość, co do ich bezstronności w niniejszej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.

Wniosek podlegał oddaleniu.

Instytucję wyłączenia sędziego normują przepisy art. 18 – 24 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej: p.p.s.a. Przyczyny wyłączenia sędziego z mocy samej ustawy zostały enumeratywnie wymienione w art. 18 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:

1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;

2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;

3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;

4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;

5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;

6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;

6a) dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie;

7) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.

Stosownie do art. 19 p.p.s.a., niezależnie od sytuacji, w których sędzia wyłączony jest z mocy samej ustawy (art. 18 p.p.s.a.), sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Strona obowiązana jest uprawdopodobnić przyczynę wyłączenia we wniosku zgłoszonym

do sądu.

W orzecznictwie wskazuje się, że okoliczność mogąca wywołać uzasadnioną wątpliwość, co do bezstronności sędziego w danej sprawie musi być realna, a nie potencjalna. Nie jest zatem wystarczająca sama podejrzliwość strony bądź utrata wiary w bezstronność sędziego. Nie ma znaczenia subiektywne przekonanie strony

o braku bezstronności sędziego wyznaczonego do rozpoznawania jej sprawy, lecz konieczne jest wskazanie poważnych powodów, które obiektywnie spowodowałyby utratę zaufania, co do bezstronności sędziego (vide: postanowienie NSA

z 15.09.2008 r., II FZ 397/08, Lex nr 493907). Wskazać również należy, że każda sprawa podlega indywidualnej ocenie przez składy sędziowskie. Z tych przyczyn sugestia, że sędzia orzekał w innej sprawie z udziałem skarżącego, nie powoduje,

że można mówić o jakimkolwiek nastawieniu sędziego do strony. Sam fakt orzekania w innej sprawie, w której wnioskodawca był stroną nie daje podstawy

do sformułowania zastrzeżeń co do bezstronności sędziego, biorącego udział

w rozstrzyganiu innej sprawy. Niezadowolenie strony z rozstrzygnięcia sprawy czy też ze sposobu prowadzenia postępowania sądowego nie stanowi również podstawy do wyłączenia sędziego, bowiem zarzuty te strona może podnosić w środkach odwoławczych od orzeczeń Sądu I instancji (por. postanowienie NSA z 5 września 2008 r., I OZ 665/08). Przesłanką do wyłączenia nie może być też ocena pracy sędziego pod kątem ewentualnych popełnionych przez niego uchybień przepisom prawa formalnego albo błędów w stosowaniu prawa materialnego, gdyż należy ona

w ramach kontroli instancyjnej do sądu wyższej instancji. Sąd, rozpoznając wniosek o wyłączenie sędziego, nie bada zasadności i prawidłowości czynności podjętych

w sprawie przez sąd orzekający (postanowienie SN z dnia 28 sierpnia 1996 r.,

I PO 8/96, OSNAP 1997, nr 4, poz. 59).

Zaznaczyć również należy, iż dla wyjaśnienia charakteru stosunków osobistych łączących sędziego ze stroną, w myśl art. 22 § 2 p.p.s.a., ustawodawca nałożył na sędziego, którego dotyczy wniosek o wyłączenie, obowiązek złożenia

w tym zakresie stosownych wyjaśnień. Jak stwierdził Sąd Najwyższy: "Autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia

i jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza jego prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które by podważały wiarygodność oświadczenia sędziego (por. postanowienie SN z dnia 25 sierpnia 1971 r., sygn. akt I CZ 212/71, OSNC z 1972 r., nr 3, poz. 55).

Odnosząc powyższe rozważania prawne na grunt niniejszej sprawy uznać należy, iż okoliczności wskazywane przez skarżącego we wniosku o wyłączenie sędziów nie mogły stanowić podstawy do jego uwzględnienia. W pierwszej kolejności trzeba podkreślić, że skład rozpoznający przedmiotowy wniosek nie stwierdził istnienia żadnej z przesłanek, o których mowa w art. 18 pkt 1 – 7 p.p.s.a., stanowiących podstawę do wyłączenia wnioskowanych sędziów z mocy ustawy. Skarżący nie uprawdopodobnił też okoliczności wyłączenia sędziów na podstawie art. 19 p.p.s.a. W ocenie Sądu z samego faktu wydania niekorzystnego wyroku

w innych sprawach, nie można wyciągać wniosku o braku wiarygodności danego sędziego. Przeświadczenie skarżącego, że wymienieni we wniosku sędziowie orzekający w danym sądzie mogą prowadzić proces nieobiektywnie, nie jest przesłanką do wnioskowania o ich wyłączenie. Jeszcze raz należy podkreślić, iż sam fakt, że sędzia sądu administracyjnego, którego wyłączenia domaga się skarżący był sprawozdawcą w innej sprawie z jego udziałem, nie stanowi wystarczającej przesłanki uzasadniającej w myśl art. 19 p.p.s.a, wyłączenie (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 września 2005 roku, sygn. akt I OZ 939/05). Podobnie samo przypuszczenie skarżącego o braku bezstronności sędziów z racji orzekania w jednym sądzie, bez żadnego nawet uprawdopodobnienia w tym zakresie, musi skutkować oddaleniem wniosku.

Ponadto podkreślić należy, że wszyscy sędziowie, których wyłączenia zażądał skarżący złożyli pisemne oświadczenia, że nie istnieje żadna okoliczność, która mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość, co do ich bezstronności w niniejszej sprawie. Nie występują, zatem po ich stronie przesłanki przewidziane w art. 18 § 1 p.p.s.a., a także inne okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności w sprawie (art. 19 p.p.s.a.). Argumentacja przedstawiona przez skarżącego nie podważyła zaś wiarygodności tych oświadczeń.

Ze wskazanych powyżej względów, na mocy art. 18, 19 oraz art. 22 § 1 i 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak

w sentencji.