Postanowienie z dnia 2011-09-21 sygn. I OZ 698/11

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 21 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt II SAB/Lu 69/10 odrzucające skargę kasacyjną w sprawie ze skargi W. N. na bezczynność Burmistrza Miasta J. postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt II SAB/Lu 69/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę kasacyjną W. N. od postanowienia tego Sądu z dnia 24 marca 2011 r., sygn. akt II SAB/Lu 69/10 w sprawie ze skargi W. N. na bezczynność Burmistrza Miasta J. .

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż postanowienie tego Sądu z dnia 24 marca 2011r., sygn. akt II SAB/Lu 69/10 o odrzuceniu skargi zostało doręczone skarżącej w dniu 15 kwietnia 2011r. wraz z pouczeniem o sposobie i terminie jego zaskarżenia /potwierdzenie odbioru, /k. 131/ Reprezentujący skarżącą adwokat wniósł natomiast skargę kasacyjną dopiero w dniu 20 maja 2011r., a więc po upływie ustawowego terminu przewidzianego w 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270, dalej P.p.s.a.), nie składając przy tym wniosku o przywrócenie terminu.

W zażaleniu na powyższe postanowienie W. N. wskazała, iż narusza ono § 27 pkt. 2 Zarządzenia nr 11 Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z dn. 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych, poprzez nie dołączenie do akt niniejszej sprawy, bezpośrednio po piśmie, którego dotyczy, dowodu doręczenia postanowienia wraz z uzasadnieniem oraz nie odnotowanie na przedmiotowym postanowieniu numeru karty, na której znajduje się dowód doręczenia, co skutkowało tym, że nieprawidłowo została ustalona data doręczenia postanowienia wraz z uzasadnieniem, a co za tym idzie także termin do wniesienia skargi kasacyjnej i wobec tego, skarga kasacyjne została odrzucona.

W motywach zażalenia skarżąca podniosła, iż skarga kasacyjna została wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dniu 20 maja 2011 roku. Przed przystąpieniem do sporządzenia niniejszej skargi, w dniu 10 maja 2011 r. apl. adw. A.W. udała się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego celem wglądu do akt niniejszej sprawy i sprawdzenia, kiedy dokładnie W. N. odebrała postanowienie wraz z uzasadnieniem. (W. N. nie była w stanie podać dokładnej daty odbioru pisma). W aktach sprawy, na k. 128 znajduje się informacja, że akta sprawy zostały udostępnione apl. adw. Annie Wieczorek w dniu 10 maja 2011 r., na następnych kartach - 129 i 130, znajdują się odpowiednio pełnomocnictwo oraz upoważnienie do przeglądania akt, które zostały złożone tego samego dnia, tj. 10 maja 2011 r. Na ten dzień, w aktach sprawy, od chwili wydania zarządzenia o doręczeniu W. N. postanowienia wraz z uzasadnieniem, znajdował się tylko jeden dowód doręczenia podpisany przez W. N., z datą odbioru 22.04.2011 r. W związku z tym, właśnie tę datę skarżąca przyjęła jako datę doręczenia postanowienia z uzasadnieniem i od tej daty obliczyłam termin do wniesienia skargi kasacyjnej.

W dniu 14 czerwca 2011 r., pełnomocnik skarżącej otrzymała od Adw. Anny Wypych - Knieć (która została w tej sprawie ustanowiona pełnomocnikiem z urzędu) informację o tym, że jej skarga kasacyjna została odrzucona z powodu uchybienia terminu do jej wniesienia. Postanowienie o odrzuceniu skargi zostało doręczone pełnomocnikowi, który nie składał skargi. W związku z tą informacją, w dniu 15 czerwca 2011 roku, apl. adw. A. W. ponownie udała się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, aby ustalić dlaczego skarga kasacyjna została odrzucona. Po ponownym dokonaniu wglądu do akt niniejszej sprawy, okazało się, że już po 10 maja 2011 roku, po pierwszym wglądzie, do akt sprawy zostały dołączone kolejne dowody doręczenia, między innymi adresowane do W. N., z datą doręczenia 15.04.2011 r. (k. 131 i 132). Istotna w tym przypadku jest jednak data wpływu dowodów doręczeń do sądu - 20.04.2011 r. należy zatem przyjąć, że od dnia 20.04.2011 roku przedmiotowe dowody doręczeń znajdowały się już w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Lublinie, jednak mimo to, w dniu od chwili otrzymania dowodów doręczeń, nie dołączyli ich do akt sprawy. Należy mieć także na uwadze, że doręczenia te były o tyle istotne, że na ich podstawie został ustalony termin do wniesienia skargi kasacyjnej. Z powyższego wynika, że w chwili pierwszego wglądu do akt sprawy, tj. dn. 10 maja 2011 r., poświadczenia odbioru dotarły już do Sądu, jednak nie były fizycznie dołączone do akt sprawy. Świadczy o tym kolejność dokumentów i numeracja kart -mianowicie: k. 128 - informacja o udostępnieniu akt; k.129 - pełnomocnictwo; k. 130 - upoważnienie; k. 131 i 132 - zwrotne poświadczenia odbioru z datą odbioru 15.04.2011 r. i datą wpływu do Sądu 20.04.2011 r. Ponadto pierwszym w kolejności dowodem doręczenia, wpiętym do akt sprawy po wydaniu zarządzenia o doręczeniu postanowienia wraz z uzasadnieniem, jest dowód doręczenia z datą odbioru 22.04.2011 r. Jednocześnie do dnia 15 czerwca 2011 r., na postanowieniu, ani na zarządzeniu o doręczeniu nie było adnotacji, na jakiej karcie w aktach znajduje się dowód doręczenia, co stanowi naruszenie § 27 pkt. 2 Zarządzenia nr 11 Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z dn. 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych. Naruszenie to spowodowało bardzo poważny skutek dla skarżącej W. N. w postaci odrzucenia skargi kasacyjnej, a tym samym - pozbawienia skarżącej prawa do sprawiedliwej oceny jej sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, iż przedmiot niniejszej sprawy stanowi zażalenie postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, zatem Naczelny Sąd Administracyjny na obecnym etapie postępowania rozstrzyga wyłącznie w kwestii prawidłowości wydania takiego postanowienia.

Nie ulega wątpliwości, że termin do wniesienia skargi kasacyjnej rozpoczyna swój bieg od dnia doręczenia stronie (lub jej pełnomocnikowi, o ile został ustanowiony) wyroku, bądź postanowienia wraz z uzasadnieniem. Jeżeli zatem stronie skarżącej został doręczony odpis orzeczenia, to od tego momentu, zgodnie z treścią wskazanego wyżej przepisu, liczony jest bieg terminu do złożenia skargi kasacyjnej niezależnie od tego, czy strona ustanowiła pełnomocnika z wyboru, czy też wystąpiła z wnioskiem o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Poza sporem pozostaje fakt, iż w niniejszej sprawie odpis postanowienia o odrzuceniu skargi z uzasadnieniem został doręczony stronie skarżącej kasacyjnie w dniu 15 kwietnia 2011 r. (k. 131 akt). Nie ulega również wątpliwości, że skargę kasacyjną sporządzoną przez adwokata wniesiono dopiero w dniu 20 maja 2011 r. (k. 146 akt). Tymczasem zgodnie z treścią art. 177 § 1 P.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. A zatem skoro skarga kasacyjna wniesiona przez ustanowionego w sprawie pełnomocnika została nadana po upływie trzydziestodniowego terminu liczonego od doręczenia stronie skarżącej kasacyjnie odpisu wyroku z uzasadnieniem, zasadnym było uznanie, że skarga ta jako wniesiona z uchybieniem terminu podlega odrzuceniu.

Profesjonalny pełnomocnik procesowy strony składając skargę kasacyjną po upływie terminu do jej wniesienia winien był złożyć wraz z nią wniosek o przywrócenie terminu, stosownie go uzasadniając. Nadanie niniejszej sprawie dalszego biegu byłoby więc możliwe jedynie w przypadku pozytywnego rozpoznania przez Sąd takiego wniosku. W niniejszej sprawie skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej, ale dopiero po wydaniu zaskarżonego postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej tj. w dniu 15 czerwca 2011 r. i przed złożeniem rozpoznawanego zażalenia (k. 163 akt). Jednakże dla oceny zasadności odrzucenia środka zaskarżenia przez Sąd pierwszej instancji z uwagi na jego złożenie po terminie nie ma kwestia braku winy w uchybieniu terminu do jego wniesienia. Liczne argumenty podnoszone przez pełnomocnika skarżącej w złożonym zażaleniu, a świadczące o braku winy w uchybieniu terminu mogły zostać podniesione wyłącznie we wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej. Kwestia zasadności wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie jest natomiast przedmiotem niniejszego postępowania i pozostaje bez wpływu na treść rozstrzygnięcia w przedmiocie prawidłowości odrzucenia skargi kasacyjnej.

Ze wskazanych wyżej względów, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. oddalił zażalenie, jako pozbawione uzasadnionych podstaw.