Postanowienie z dnia 2011-09-22 sygn. II OZ 819/11

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

II OZ 819 / 11 POSTANOWIENIE Dnia 22 września 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 22 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenie C. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 czerwca 2011 r. sygn. akt IV SA/Wr 702/10 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej C. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt IV SA/Wr 702/10 w sprawie ze skargi C. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

II OZ 819 / 11

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 czerwca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę kasacyjną C. S. od wyroku tego Sądu z dnia 23 lutego 2011 r., oddalającego skargę C. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] września 2010 r., utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] kwietnia 2010 r. w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż odpis wyroku Sądu wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 31 marca 2011 r. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 15 kwietnia 2011 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła na pełnomocnika skarżącego adwokat A. M.- S. (pismo z dnia 19 kwietnia 2011 r.). Pismem z dnia 9 maja 2011 r. pełnomocnik skarżącego wniósł m. in. o przesłanie na adres pełnomocnika strony skarżącej odpisu wyroku Sądu z dnia 23 lutego 2011 r. wraz z uzasadnieniem. Wyrok ten pełnomocnik skarżącego otrzymał w dniu 13 maja 2011 r.

W dniu 20 maja 2011 r. pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu z dnia 23 lutego 2011 r., wskazując, że zgodnie z obowiązującym orzecznictwem, jak i wyrokiem Trybunału Praw Człowieka z dnia 14 września 2010 r. sygn. 29342/06 skarga kasacyjna musi zostać wniesiona w terminie 30 dni od dnia, w którym strona została poinformowana o wyznaczeniu pełnomocnika w ramach pomocy prawnej. Skoro skarżący orzeczenie o przyznaniu mu pełnomocnika z urzędu otrzymał w dniu 20 kwietnia 2011 r., to termin do wniesienia skargi kasacyjnej upływa z dniem 20 maja 2011 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, odrzucając skargę kasacyjną, cytując art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 września 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- zwanej dalej p.p.s.a.), wskazał, że analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, iż wystąpienie z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej nie wpływa na bieg tego terminu. Żaden z przepisów tej ustawy nie przewiduje możliwości przedłużania, czy skracania terminu do złożenia skargi kasacyjnej, a tym bardziej odmiennego niż to wynika z cytowanego przepisu określenia początku jego biegu.

W omawianej sprawie wyrok Sądu został doręczony skarżącemu w dniu 31 marca 2011 r. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej upływał w dniu 30 kwietnia 2011 r. Skarga kasacyjna, bez wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej, została wniesiona w dniu 20 maja 2011 r., a zatem przekroczono 30 dniowy termin do jej wniesienia. Wprawdzie pełnomocnik skarżącego otrzymał wyrok Sądu wraz z uzasadnieniem w dniu 13 maja 2011 r., ale data ta nie może stanowić początku biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, gdyż doręczenie to miało charakter jedynie informacyjny.

Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w oparciu o art. 178 p.p.s.a. odrzucił tę skargę jako niedopuszczalną.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł C. S., reprezentowany przez adwokat A. M.- S., zaskarżając je w całości i zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, które polegało na niewłaściwym zastosowaniu w sprawie art. 177 § 1 p.p.s.a. i uznaniu, że skargę kasacyjną wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem, a nie od dnia w którym pełnomocnik ustanowiony z urzędu powziął wiadomość o wyznaczeniu go przez właściwy organ samorządu zawodowego do reprezentowania zaznaczonej osoby w konkretniej sprawie, ewentualnie od dnia w którym strona skarżąca powzięła wiedzę o ustanowieniu dla niej pełnomocnika.

Wskazując na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu wywołanym wniesieniem zażalenia według norm przepisanych, jednocześnie oświadczając, że koszty te nie zostały uiszczone w całości lub w części.

W uzasadnieniu zażalenia strona stwierdziła, że termin do wniesienia skargi kasacyjnej dla pełnomocnika rozpoczyna bieg od dnia, w którym adwokat powzięła z urzędu wiadomość o wyznaczenie jej przez właściwy organ samorządu zawodowego do reprezentowania oznaczonej osoby, w konkretnej sprawie. W związku z tym wobec doręczenia pełnomocnikowi w dniu 2 maja 2011 r. pisma Okręgowej Rady Adwokackiej o wyznaczeniu jej w sprawie, termin to wniesienia kasacji upływał w dniu 1 czerwca 2011 r. Stąd też wniesienie skargi kasacyjnej w dniu 20 maja 2011 r. w ocenie autorki zażalenia należało uznać za dokonane w terminie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Zgodnie z treścią art. 177 § 1 p.p.s.a. "skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem". Przepis ten jest jednoznaczny i nie pozostawia wątpliwości, co do początku biegu trzydziestodniowego terminu, czy też możliwości jego przesunięcia z uwagi na toczące się w sprawie postępowanie o przyznanie prawa pomocy obejmujące ustanowienie pełnomocnika. Jeżeli zatem stronie skarżącej został doręczony odpis orzeczenia, to od tego momentu, zgodnie z treścią wskazanego wyżej przepisu, liczony jest bieg terminu do złożenia skargi kasacyjnej niezależnie od tego, czy strona ustanowiła pełnomocnika z wyboru, czy też wystąpiła z wnioskiem o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Bez znaczenia pozostaje przy tym wynikający z art. 175 § 1 tej ustawy tzw. "przymus adwokacko- radcowski", bowiem ubieganie się o przyznanie pełnomocnika z urzędu nie ma wpływu na interpretację art. 177 § 1 p.p.s.a. Tym samym, skuteczne wniesienie skargi kasacyjnej po upływie trzydziestodniowego terminu jest możliwe wyłącznie, jeżeli zostanie przywrócony termin do dokonania tej czynności. Przepisy powyższej ustawy nie przewidują, bowiem wstrzymania biegu terminów ustawowych. Tak, więc również postępowanie w przedmiocie prawa pomocy nie może stanowić i nie stanowi podstawy do wstrzymania lub wydłużenia biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, jak błędnie sugeruje pełnomocnik skarżącego w niniejszym zażaleniu.

Powyższe stanowisko znajduje również swoje odzwierciedlenie w licznym orzecznictwie (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 25 października 2006 r. sygn. akt I OZ 1444/06, niepubl.; z dnia 15 marca 2007 r. sygn. akt I FZ 59/07, niepubl.; z dnia 19 października 2007 r. sygn. akt II OZ 1036/07, niepubl.; z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt I OZ 860/10, niepubl. oraz postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 27 września 2001 r. sygn. akt II UZ 51/01, OSNP 2003 r., z. 13, poz. 324; z dnia 25 marca 2009 r. sygn. akt V CZ 9/09, niepubl.).

Wobec doręczenia odpisu wyroku Sądu pierwszej instancji wraz z uzasadnieniem skarżącemu w dniu 31 marca 2011 r., wniesienie skargi kasacyjnej w dniu 20 maja 2011 r., należało uznać za dokonane z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 177 § 1 p.p.s.a. W związku z tym Sąd pierwszej instancji zasadnie odrzucił skargę kasacyjną jako spóźnioną.

W odniesieniu do argumentacji zaprezentowanej we wniesionym zażaleniu wypada stwierdzić, iż nawiązuje ona do okoliczności towarzyszących wnioskowi o przywrócenie terminu, takiego jednak wniosku, na co trafnie zwrócono uwagę w skarżonym postanowieniu pełnomocnik strony skarżącej w niniejszej sprawie nie złożył.

Z przedstawionych wyżej przyczyn, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. oddalił zażalenie.

Odnośnie wniosku o zwrot kosztów postępowania wyjaśnić trzeba, iż wynagrodzenia dla pełnomocnika ustanowionego z urzędu za wykonaną pomoc prawną należne od Skarbu Państwa (art. 250 p.p.s.a.) przyznawane jest przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w postępowaniu określonym w przepisanych art. 258- 261 p.p.s.a.