Postanowienie z dnia 2012-03-21 sygn. III SA/Gd 3/12

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsk w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędzia WSA Janina Guść Sędzia NSA Anna Orłowska /spr./ po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. J. o wyłączenie sędziego WSA Jolanty Sudoł w sprawie ze skargi L. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 29 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego postanawia oddalić wniosek L. J. o wyłączenie sędziego Jolanty Sudoł od rozpoznania sprawy.

Uzasadnienie

L. J. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 29 września 2011 r. nr [...] wydaną w sprawie zasiłku stałego.

Na rozprawie w dniu 16 lutego 2012 r. skarżący wniósł o wyłączenie od rozpatrzenia sprawy sędziego WSA Aliny Dominiak i sędziego WSA Felicji Kajut, a we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu) – o wyłączenie sędziego WSA Jolanty Sudoł.

Skarżący uzasadniał swój wniosek w pismach z dni 18 lutego 2012 r. i 23 lutego 2012 r., wskazując, że sposób przeprowadzenia rozprawy dyskwalifikuje przewodniczącego wydziału i cały skład orzekający. Podniósł, że wbrew przepisom prawa pytania zadawał skarżącemu sędzia referent. Sposób zreferowania sprawy był stronniczy i wybiórczy, w szczególności pominięto fakt, że w [...] nie istnieje jednostka samorządu terytorialnego, która zgodnie z ustawą ma świadczyć pomoc społeczną, jako zadanie obowiązkowe. Przewodnicząca składu sądzącego, sędzia WSA Jolanta Sudoł, prowadziła sprawę z obrazą przepisów prawa, nie udzielała skarżącemu informacji, pouczeń ani wskazówek co do czynności procesowych, uniemożliwiła składanie wyjaśnień i wniosków. Wadliwie kierując rozprawą świadomie doprowadziła do obrazy prawa cywilnego i karnego i naruszyła prawo skarżącego do sądu. Uzasadnia to wniosek o wyłączenie sędziego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

Podstawy do wyłączenia sędziego określają art. 18 § 1 i art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. poz. 270 z 2012 r.) – w skrócie p.p.s.a.

W myśl art.18 § 1 sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:

1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;

2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;

3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;

4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;

5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;

6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;

7) dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie;

8) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.

Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego skargą o wznowienie postępowania, nie może orzekać co do tej skargi (§ 3).

Z kolei stosownie do art. 19 niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.

L. J. wnosząc o wyłączenie w/w sędziego od rozpoznania sprawy nie wskazał jakichkolwiek przesłanek określonych w art. 18 § 1 (tzw. ustawowe przyczyny wyłączenia sędziego) lub art. 19 p.p.s.a. (wątpliwości co do bezstronności sędziego).

Z oświadczenia sędziego WSA Jolanty Sudoł z dnia 27 lutego 2012 r. wynika, że nie zachodzą jakiekolwiek podstawy uzasadniające wniosek o wyłączenie.

W związku z powyższym na mocy art. 22 § 2 p.p.s.a., po zapoznaniu się z wyjaśnieniem sędziego, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.