Postanowienie z dnia 2012-09-24 sygn. III SA/Łd 436/12

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Referendarz Sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi, w Wydziale III - Robert Adamczewski po rozpoznaniu w dniu 24 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku N. A. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi N. A. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] znak [...] w przedmiocie zmiany nazwiska postanawia przyznać N. A. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata R.A.

Uzasadnienie

III SA/Łd 436/12

Uzasadnienie

Pismem z dnia 28 czerwca 2010 r. N. A. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] (znak [...]) w przedmiocie zmiany nazwiska.

Wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę.

Następnie skarżący wniósł o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata, załączając - na wezwanie Sądu – wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej na druku "PPF".

W uzasadnieniu wniosku wskazał, że przebywa obecnie w areszcie śledczym. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżącego wynika, że prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. W poszczególnych rubrykach dotyczących stanu majątkowego skarżący wpisał "brak".

Referendarz Sądowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) [dalej: ustawa – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi], prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 powoływanej ustawy uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).

Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy rozważyć, czy w świetle podanych okoliczności strona skarżąca spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.

W niniejszym wniosku skarżący wystąpił o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia adwokata, czyli o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Zgodnie z art. 245 § 3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach.

Rozpoznając wniosek skarżącego referendarz miał na względzie przede wszystkim fakt, że prawo pomocy jest instytucją, której zasadniczym celem jest umożliwienie realizacji prawa do sądu osobom ubogim, nie dysponującym wystarczającymi środkami na prowadzenie sporów przed sądem. Mając powyższe na uwadze, w rozpatrywanym stanie faktycznym uznać należy, że skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, co stanowi przesłankę niezbędną do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Przede wszystkim należy wskazać na sytuację materialno-bytową skarżącego oraz fakt, iż przebywa on obecnie w zakładzie karnym. Jak podał skarżący w przedłożonym oświadczeniu, nie osiąga żadnych dochodów, nie posiada również żadnych zgromadzonych oszczędności.

W tej sytuacji, w ocenie referendarza sądowego, nie jest on w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego w postaci opłat sądowych, zwrotu wydatków, czy ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika.

Wobec powyższego, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.

R.A.